1) Czy w zaistniałej sytuacji, kwotę przelaną przez spółkę z o. o. na konto reprezentującej Wnioskodawcę (...)

UZASADNIENIE

W dniu 31 marca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania kwoty uzyskanej tytułem odszkodowania.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w styczniu 2004 r. podjął pracę w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością. Wiązało się to z podpisaniem osobnej umowy o zakazie konkurencji, której po ustaniu stosunku pracy ? za porozumieniem stron ? Zainteresowany dotrzymał.

Wnioskodawca podaje, iż z tytułu ww. umowy o zakazie konkurencji należne Mu odszkodowanie musiał wyegzekwować na drodze sądowej.

Kwotę należną wraz z kosztami postępowania sądowego i ustawowymi odsetkami, na podstawie wyroku sądu rejonowego z dnia 11 maja 2009 r. i wyroku sądu okręgowego z dnia 26 października 2009 r., spółka z ograniczoną odpowiedzialnością wpłaciła na konto reprezentującej Wnioskodawcę kancelarii radców prawnych dnia 16 listopada 2009 r. w kwocie 106 520,84 zł. Po potrąceniu honorarium przez prawnika Zainteresowany otrzymał wpływ na konto dnia 20 listopada 2009 r.

Końcowo, Wnioskodawca nadmienia, iż nie otrzymał od ww. spółki z o. o. żadnego dokumentu PIT potwierdzającego otrzymany dochód.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy w zaistniałej sytuacji, kwotę przelaną przez spółkę z o. o. na konto reprezentującej Wnioskodawcę kancelarii prawnej Wnioskodawca powinien potraktować jako dochód brutto...
2. Jeżeli tak, to czy całość kwoty, tzn. zarówno należną kwotę odszkodowania, jak i należne ustawowo odsetki oraz zwrot kosztów postępowania sądowego Zainteresowany ma potraktować tak samo...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z artykułem 21 pkt 2g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (stan prawny na dzień 31 października 2009 r.), odszkodowania wynikające z zawartym umów i ugód innych niż ugody sądowe podlegają opodatkowaniu.

W opinii Zainteresowanego, w zaistniałej sytuacji należy potraktować kwotę przelaną przez spółkę z o. o. na konto ww. kancelarii prawnej jako przychód brutto i wykazać go w PIT-37, część C, wiersz 5, kolumna 6 (pole 57), jako inne źródła dochodu, niewymienione w wierszach 1-4.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. u. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1 i pkt 9 ww. ustawy, źródłami przychodów są:

1. stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta,
2. inne źródła.

W myśl art. 12 ust. 1 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty, niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Natomiast ust. 4 tego artykułu definiuje pojęcie pracownika, w świetle którego za pracownika w rozumieniu ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy.

Z kolei stosownie do art. 20 ust. 1 tej ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Z analizy wniosku wynika, że Wnioskodawca w związku z podjęciem pracy w spółce z o. o. podpisał osobną umowę o zakazie konkurencji, której po ustaniu stosunku pracy dotrzymał.

Realizacji umowy o zakazie konkurencji Zainteresowany musiał dochodzić na drodze sądowej. Na podstawie wyroku sądowego uzyskał On odszkodowanie z tytułu niedotrzymania przez pracodawcę warunków umowy o zakazie konkurencji. Wskazać należy, iż na rzecz Zainteresowanego zasądzono również ustawowe odsetki. Kwota odszkodowania została przelana przez spółkę na konto kancelarii prawnej, z usług której korzystał Wnioskodawca.

Regulacje prawne o zakazie konkurencji zawarte w art. 1011 ? 1012 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t. j. Dz. u. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.) stanowią m.in., iż w zakresie określonym w odrębnej umowie, pracownik nie może prowadzić działalności konkurencyjnej wobec pracodawcy ani też świadczyć pracy w ramach stosunku pracy lub na innej podstawie na rzecz podmiotu prowadzącego taką działalność (zakaz konkurencji). Pracodawca, który poniósł szkodę wskutek naruszenia przez pracownika zakazu konkurencji przewidzianego w umowie, może dochodzić od pracownika wyrównania tej szkody na zasadach określonych w przepisach rozdziału i w dziale piątym Kodeksu pracy. Powyższe stosuje się odpowiednio, gdy pracodawca i pracownik mający dostęp do szczególnie ważnych informacji, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę, zawierają umowę o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy. w umowie określa się także okres obowiązywania zakazu konkurencji oraz wysokość odszkodowania należnego pracownikowi od pracodawcy, z zastrzeżeniem przepisów § 2 i 3 art. 1012 Kodeksu pracy.

Dla oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego kluczowe jest określenie źródła przychodu z tytułu otrzymanego przez Wnioskodawcę odszkodowania.

W tym celu należy dokonać analizy powołanego wyżej art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zauważyć należy, że użyty w treści tego artykułu zwrot ?w szczególności? oznacza, iż zawarte w tym artykule kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Z przychodem ze stosunku pracy mamy do czynienia również w sytuacji, gdy były pracodawca wypłaca pracownikowi po ustaniu zatrudnienia świadczenia zagwarantowane w łączącej go w przeszłości umowie o pracę, bowiem o tym, czy świadczenie jest przychodem ze stosunku pracy decyduje okoliczność, czy może je otrzymać wyłącznie pracownik w rozumieniu powołanego ust. 4 tego artykułu, czy też inna osoba, nie związana aktualnie lub w przeszłości z pracodawcą.

Zatem uznać należy, iż przepisy art. 12 ww. ustawy mają także zastosowanie do wypłat po ustaniu zatrudnienia. Natomiast o zakwalifikowaniu świadczenia do przychodów z pracy nie przesądza fakt pozostawania danej osoby w stosunku zatrudnienia w momencie otrzymania przychodu. Dodatkowym argumentem przemawiającym za opodatkowaniem tego typu świadczeń jako przychodów z pracy jest fakt, iż w treści tego artykułu ustawodawca nie wiąże momentu wymagalności świadczenia z faktem uznania tego świadczenia za przychód z pracy.

Mając na uwadze powyższe ustalenia oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny stwierdzić należy, iż przyznane na podstawie odrębnej umowy o zakazie konkurencji, świadczenia dla byłego pracownika ma źródło w łączącym w przeszłości stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dlatego stanowisko Wnioskodawcy dotyczące zakwalifikowania otrzymanego odszkodowania do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1 ww. ustawy jest nieprawidłowe.

Odsetki od powyższego świadczenia (uznanego jako przychód ze stosunku pracy) nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, bowiem zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 95 wyżej cytowanej ustawy, wolne od podatku dochodowego są odsetki z tytułu nieterminowej wypłaty wynagrodzeń i świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1.

Natomiast zwrócone na rzecz Wnioskodawcy koszty postępowania sądowego nie stanowią przysporzenia po stronie Zainteresowanego i nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ po stronie Wnioskodawcy nie nastąpiło realne przysporzenie majątkowe. Wynika to z tego, iż koszty te w pierwszej kolejności zostały sfinansowane z własnych środków Wnioskodawcy, a następnie na podstawie prawomocnego wyroku zostały mu zwrócone. Kwota ta stanowi jedynie zwrot poniesionych wcześniej nakładów ? nie jest więc dochodem podlegającym opodatkowaniu. Dla celów podatkowych otrzymana kwota tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego jest obojętna podatkowo.

Z kolei, zgodnie z art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8.

Zauważyć należy, iż formularz PIT-37 przeznaczony jest dla podatników, którzy w roku podatkowym wyłącznie za pośrednictwem płatnika uzyskali przychody ze źródeł położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegające opodatkowaniu na zasadach ogólnych przy zastosowaniu skali podatkowej, w szczególności z tytułu wynagrodzeń i innych przychodów ze stosunku pracy. w praktyce mogą wystąpić przypadki, że płatnik mimo ciążącego na nim obowiązku nie pobierze zaliczki ani nie wystawi stosownej informacji PIT-11. Powyższe nie zwalnia jednak podatnika z obowiązku rozliczenia uzyskanego przychodu w zeznaniu rocznym. w świetle powyższego, w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca powinien wykazać przychód podlegający opodatkowaniu w zeznaniu rocznym PIT-36, jako przychód ze stosunku pracy.

Reasumując, należy stwierdzić, iż uzyskane przez Wnioskodawcę odszkodowanie wynikające z umowy o zakazie konkurencji stanowić będzie dla Niego przychód ze stosunku pracy, w myśl art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. w związku tym, przychód ten należy wykazać w zeznaniu rocznym za 2009 r., w PIT-36, w części D.1., w wierszu pierwszym ? ?należności ze stosunku pracy (?)?.

Natomiast odsetki od powyższego odszkodowania wolne są od podatku dochodowego, na mocy art. 21 ust. 1 pkt 95 ww. ustawy.

Z kolei zwrot kosztów postępowania sądowego nie stanowi przysporzenia majątkowego. Kwota zwrotu ww. kosztów oraz odsetek nie podlega zatem wykazaniu w zeznaniu rocznym.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Końcowo, tut. Organ pragnie nadmienić, że dokumenty dołączone przez Zainteresowanego do wniosku nie podlegają analizie i weryfikacji w ramach postępowania o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.