Czy poniesienie wydatków inwestycyjnych, przewyższających kwotę określoną w zezwoleniu na prowadzenie (...)

12.2.2010

Czy poniesienie wydatków inwestycyjnych, przewyższających kwotę określoną w zezwoleniu na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej skutkuje:
1) obowiązkiem uzyskania nowego zezwolenia?
2) uzyskania zmiany obowiązującego zezwolenia?
3) czy możliwe będzie poniesienie wydatków przekraczających minimum określone w zezwoleniu po dacie 31.12.2007 roku w oparciu o aktualne zezwolenie?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 10 listopada 2009 r. (data wpływu 19.11. 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przekroczenia minimum wydatków inwestycyjnych poniesionych w specjalnej strefie ekonomicznej ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 listopada 2009 r. został złożony ww. wniosek ? uzupełniony pismem z dnia 08 lutego 2010 r. (data wpływu 09.02.2010 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przekroczenia minimum wydatków inwestycyjnych poniesionych w specjalnej strefie ekonomicznej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następując opis zdarzenia przyszłego.

Spółka uzyskała w dniu 01 kwietnia 2005 r. zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej. Zezwolenie obowiązuje do dnia 28 maja 2017 r. i dotyczy prowadzenia działalności gospodarczej na terenie Strefy, rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie następujących pozycji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU):

produkcja aparatury elektrycznej, rozdzielczej i sterowniczej /31.20/,
produkcja sprzętu i wyposażenia elektrycznego /31.62/.

W zezwoleniu, jako warunki prowadzenia działalności gospodarczej, ustalono zatrudnienie na terenie strefy co najmniej 62 osób, z czego minimum 8 osób po dniu uzyskania Zezwolenia, w terminie do dnia 31.12.2006 roku i utrzymanie tego zatrudnienia do dnia 31.12.2008 roku oraz poniesienie wydatków inwestycyjnych, rozumianych zgodnie z § 6 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 kwietnia 1997 roku w sprawie utworzenia Specjalnej Strefy Ekonomicznej, w wysokości co najmniej 9.614.100 zł nie później niż do dnia 31.12.2007 roku, a także przestrzeganie regulaminu specjalnej strefy ekonomicznej oraz innych regulacji prawnych dotyczących funkcjonowania Strefy.

Dotychczas Wnioskodawca na dzień 31 grudnia 2007 r. poniósł już wydatki inwestycyjne o wartości przewyższającej określoną w zezwoleniu kwotę 9.614.100 zł. Spółka planuje ponoszenie dalszych wydatków inwestycyjnych w przyszłości. Zarówno poniesione dotychczas wydatki, jak i wydatki planowane, związane są ściśle z realizacją tego samego przedsięwzięcia gospodarczego, jakim jest prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Strefy w zakresie i zgodnie z zezwoleniem.

Podatnik na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej nadal będzie prowadzić działalność gospodarczą, określoną w umowie spółki oraz zezwoleniu na działalność w Specjalnej Strefie Ekonomicznej, przy czym Podatnik zamierza wydatkować środki na rozbudowę hali produkcyjnej znajdującej się w tej strefie oraz zakup środków trwałych na kontynuację produkcji w zwiększonym zakresie, a kwota tych środków przewyższy minimalną kwotę wskazaną w zezwoleniu. Podatnik w odniesieniu do tych wydatków chciałby nadal korzystać z pomocy publicznej w zakresie zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy poniesienie wydatków inwestycyjnych, przewyższających kwotę określoną w zezwoleniu z dnia 01 kwietnia 2005 r., w roku podatkowym 2010, w zakresie korzystania w odniesieniu do tych wydatków z pomocy publicznej w formie zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tekst jednolity: Dz. u. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 w związku z art. 17 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. u. z 2000 r. Nr 54, poz. 654) oraz § 6 pkt 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 kwietnia 1997 r. w sprawie ustanowienia Specjalnej Strefy Ekonomicznej (Dz. u. Nr 46 póz. 289 ), skutkuje:

obowiązkiem uzyskania nowego zezwolenia...
uzyskania zmiany obowiązującego zezwolenia...
czy możliwe będzie poniesienie wydatków przekraczających minimum określone w zezwoleniu po dacie 31.12.2007 roku w oparciu o aktualne zezwolenie...

Zdaniem Wnioskodawcy, pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek, obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy, na podstawie właściwego zezwolenia. Wielkość tego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych. Rodzaj tych wydatków został określony przez Radę Ministrów w rozporządzeniach ustanawiających poszczególne strefy ekonomiczne. w przedmiotowej sprawie zastosowanie będą miały przepisy Rozporządzenia Rady Ministrów o utworzeniu Specjalnej Strefy Ekonomicznej. Zgodnie z § 6 tego rozporządzenia, za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione po dniu uzyskania zezwolenia w związku z realizacją inwestycji na terenie strefy na:

zakup albo wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub ich spłatę określoną w umowie leasingu lub innej umowie o podobnym charakterze, z wyłączeniem środków transportu nabywanych przez przedsiębiorcę prowadzącego działalność gospodarczą w sektorze transportu, pod warunkiem zaliczenia ich - zgodnie z odrębnymi przepisami - do składników majątku podatnika,
rozbudowę lub modernizację istniejących środków trwałych

- zaliczone do wartości początkowej tych środków trwałych zgodnie z przepisami o podatku dochodowym. Przy czym pojęcie ?poniesionych kosztów inwestycji? nie zostało zdefiniowane przez normodawcę.

Z przywołanych wyżej przepisów wynika, iż zwolnienia od podatku dochodowego uzyskane z działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia realizowane są na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym, czyli m.in. na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34. Dopiero zatem łącznie rozpatrywane przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych wraz z odpowiednim rozporządzeniem o utworzeniu danej strefy pozwalają na określenie zakresu i warunków korzystania ze zwolnienia.

Z treści tych przepisów wynika, że w zezwoleniu określa się zakres przedmiotowy działalności gospodarczej, a nie warunki zwolnienia dochodów z tej działalności. Warunki zwolnienia dochodów z działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej wynikają z powołanych powyżej przepisów art. 17 ust. 1 pkt 34 i ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. z literalnego brzmienia powyższych przepisów wynika więc, że poza kryteriami określającymi wielkość pomocy publicznej, udzielanej w formie tego zwolnienia, warunkiem podstawowym zwolnienia w podatku dochodowym od osób prawnych jest, iż są to wyłącznie dochody:

po pierwsze - z działalności gospodarczej,
po drugie - w zakresie przedmiotowym, określonym w zezwoleniu,
po trzecie - z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. (Informacja Izby Skarbowej w Gdańsku, z dnia 21 lipca 2005 r., BI/005-0033/05).

Zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy, uprawniające do korzystania z pomocy publicznej, zwane dalej ?zezwoleniem?. Zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności:

zatrudnienia przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie strefy przez określony czas określonej liczby pracowników;
dokonania przez przedsiębiorcę na terenie strefy inwestycji o wartości przewyższającej określoną kwotę;
terminu zakończenia inwestycji;
maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych inwestycji i dwuletnich kosztów kwalifikowanych pracy;
wymagań, o których mowa w art. 5 ust. 3 i 4 - w przypadku, gdy inwestycja będzie realizowana na gruntach stanowiących własność lub użytkowanie wieczyste podmiotów innych, niż wymienione w art. 5 ust. 1.

Zezwolenie może być udzielone, jeżeli podjęcie działalności na terenie strefy przyczyni się do osiągnięcia celów określonych w planie rozwoju strefy, o którym mowa w art. 9. Minister właściwy do spraw gospodarki udziela, cofa i zmienia zezwolenie. Cofnięcie i zmiana zezwolenia następuje na warunkach określonych w art. 19 ust. 2 - 4.

Ponadto, Minister właściwy do spraw gospodarki może, na wniosek przedsiębiorcy, po zasięgnięciu opinii zarządzającego strefą, zmienić zezwolenie, przy czym zmiana nie może:

dotyczyć obniżenia poziomu zatrudnienia, określonego w zezwoleniu w dniu jego udzielenia, o więcej niż 20%;
skutkować zwiększeniem pomocy publicznej;
dotyczyć spełnienia wymagań odnoszących się do inwestycji realizowanej na gruntach stanowiących własność lub użytkowanie wieczyste podmiotów innych niż wymienione w art. 5 ust. 1.

Powyższe przepisy określają przesłanki nabycia, cofnięcia, zmiany lub wygaśnięcia zezwolenia. Jednym zaś z ustawowych elementów zezwolenia jest dokonanie przez przedsiębiorcę na terenie strefy inwestycji o wartości przewyższającej określoną kwotę, czyli w praktyce chodzi w tym przypadku o wskazane w zezwoleniu minimum kwotowe, które przedsiębiorca musi wydatkować, aby uniknąć sankcji w postaci cofnięcia lub zmiany zezwolenia.

Ustawodawca nie wskazuje jednak wprost skutków sytuacji, w których przedsiębiorca spełnił minimalne wymogi kwotowe w wyznaczonym w zezwoleniu terminie, przy czym okres ten jest krótszy niż okres obowiązywania zezwolenia, a ponadto podatnik nadal ponosi wydatki inwestycyjne i nadal chce korzystać z pomocy publicznej w formie zwolnienia od podatku dochodowego.

Biorąc pod uwagę przedstawiony wyżej stan faktyczny i prawny, możliwe są następujące podejścia:

uznanie, iż w sytuacji, gdy przedsiębiorca zamierza dokonać dalszych inwestycji, przewyższających minimalną wymaganą zezwoleniem kwotę, lecz po upływie przyznanego na to okresu czasu - zobowiązany jest wystąpić z wnioskiem o wydanie nowego zezwolenia lub z wnioskiem o zmianę dotychczasowego zezwolenia w taki sposób, aby uwzględnić w nim nowe inwestycje, a zwłaszcza ich wartość. Uzasadnieniem dla takiego stanowiska może być fakt, iż wskazując w zezwoleniu termin do dokonania wymaganych wydatków, wskazano jednocześnie, iż wydatki (nawet przekraczające minimalną kwotę) muszą zostać dokonane przed datą w nim wskazaną,
uznanie, iż konieczność wydatkowania określonej kwoty w wyznaczonym terminie odnosi się jedynie do tego, aby przedsiębiorca w wyznaczonym terminie dokonał wydatków co najmniej stanowiących minimalną kwotę - bez ograniczania możliwości dokonywania dalszych wydatków po terminie związanym dla dokonania wydatków o wartości minimalnej w ramach tego samego zezwolenia. Takie przyjęcie może wynikać z faktu, iż data do której przedsiębiorca musi dokonać określonych wydatków co najmniej równych kwocie minimalnej nie równa się okresowi ważności samego zezwolenia. Gdyby miał istnieć ścisły związek pomiędzy datą, do upływu której przedsiębiorca dokonujący wydatków co najmniej równych kwocie minimalnej, to w takim przypadku data obowiązywania zezwolenia (w niniejszej sprawie 28 maja 2017 roku) nie miałaby żadnego znaczenia prawnego.

Należy zwrócić uwagę, iż na podstawie art. 16 ust. 2 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności zatrudnienia przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie strefy, przez określony czas, określonej liczby pracowników oraz dokonania przez przedsiębiorcę inwestycji na terenie strefy o wartości przewyższającej określoną kwotę. Użycie przez ustawodawcę jedynie przykładowego wyliczenia elementów zezwolenia wskazuje, że możliwe jest wprowadzenie do zezwolenia dodatkowych warunków.

W przypadku Spółki, zezwolenie nie wprowadza żadnych dodatkowych warunków poza obowiązkiem przestrzegania regulaminu strefy i innych przepisów prawa. Zezwolenie nie określa w szczególności maksymalnego poziomu dokonanych inwestycji ani terminu ich dokonania. Zgodnie z art. 4 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, wielkość pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom prowadzącym działalność gospodarczą na terenie strefy na podstawie zezwolenia oraz koszty inwestycji uwzględniane przy obliczaniu wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorców określa rozporządzenie w sprawie ustanowienia strefy.

Zdaniem Podatnika, udzielone zezwolenie określa minimalny poziom nakładów inwestycyjnych, poniesienie więc wydatków w kwocie wyższej od wskazanej w zezwoleniu, przy spełnieniu pozostałych warunków opisanych w zezwoleniu, i określonych w przepisach rozporządzenia, uprawnia do dalszego korzystania z tej pomocy do wysokości uwzględniającej zasady przyznawania przedsiębiorcom pomocy regionalnej. Dotyczy to również pozostałego czasu do końca okresu obowiązywania zezwolenia.

Uzupełnione stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania 1.

Udzielone zezwolenie określa minimalny poziom nakładów inwestycyjnych, która to kwota stanowi konieczny warunek dla prowadzenia działalności w Strefie. w zezwoleniu określono jedynie minimalną kwotę wydatków, które należy ponieść, aby uzyskać możliwość zwolnień podatkowych w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej na terenie strefy.

Na podstawie art. 16 ust. 2 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności zatrudnienia przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie strefy, przez określony czas, określonej liczby pracowników oraz dokonania przez przedsiębiorcę inwestycji na terenie strefy o wartości przewyższającej określoną kwotę. Użycie przez ustawodawcę jedynie przykładowego wyliczenia elementów zezwolenia wskazuje, że możliwe jest wprowadzenie do zezwolenia dodatkowych warunków.

W przypadku Spółki, zezwolenie nie wprowadza żadnych dodatkowych warunków poza obowiązkiem przestrzegania regulaminu Strefy i innych przepisów prawa. Zezwolenie nie określa w szczególności maksymalnego poziomu dokonanych inwestycjami terminu ich dokonania. Zgodnie z ar. 4 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, wielkość pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom prowadzącym działalność na terenie strefy na podstawie zezwolenia oraz koszty inwestycji uwzględniane przy obliczaniu wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorców określa rozporządzenie w sprawie ustanowienia strefy.

W ocenie Spółki, w niniejszej sprawie, brak jest podstawy do konieczności uzyskania nowego zezwolenia z braku podstaw zarówno wynikających z samego zezwolenia (o czym wyżej), jak i ustawowych. Ustawa w art. 16 ust. 4 wskazuje, że Minister właściwy do spraw gospodarki udziela, cofa i zmienia zezwolenie. Cofnięcie i zmiana zezwolenia następuje na warunkach określonych w art. 19 ust. 2 ? 4. Ponadto, zgodnie z treścią ust. 5 tego przepisu Minister właściwy do spraw gospodarki zasięga opinii zarządzającego strefą przed wydaniem decyzji w sprawie udzielenia, cofnięcia lub zmiany zezwolenia.

Z kolei, z art. 19 ustawy, do którego odsyła ww. artykuł 16 ust. 4, w zakresie dotyczącym pytania pierwszego stwierdza jedynie, iż zezwolenie może być cofnięte albo zakres lub przedmiot działalności określony w zezwoleniu może zostać ograniczony, jeżeli przedsiębiorca:

zaprzestał na terenie strefy prowadzenia działalności gospodarczej, na którą posiadał zezwolenie, lub
rażąco uchybił warunkom określonym w zezwoleniu, lub
nie usunął uchybień stwierdzonych w toku kontroli, której mowa w art. 18, w terminie do ich usunięcia wyznaczonym w wezwaniu Ministra właściwego do spraw gospodarki.

Żadna z tych okoliczności nie wiąże obowiązku uzyskania nowego zezwolenia w przypadku poniesienia wydatków w kwocie wyższej od wskazanej w zezwoleniu, przy spełnieniu pozostałych warunków opisanych w zezwoleniu i określonych w przepisach rozporządzenia.

Uzupełnione stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania 2.

Tak jak w powyższym przypadku, udzielone zezwolenie określa minimalny poziom nakładów inwestycyjnych, która to kwota stanowi konieczny warunek dla prowadzenia działalności w Strefie. w zezwoleniu określono jedynie minimalna kwotę wydatków, które należy ponieść, aby uzyskać możliwość zwolnień podatkowych w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej na terenie Strefy.

W przypadku Spółki zezwolenie nie wprowadza żadnych dodatkowych warunków poza obowiązkiem przestrzegania regulaminu Strefy i innych przepisów prawa. Zezwolenie nie określa w szczególności maksymalnego poziomu dokonanych inwestycji ani terminu ich dokonania. Zgodnie z art. 4 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, wielkość pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom prowadzącym działalność gospodarczą na terenie strefy na podstawie zezwolenia oraz koszty inwestycji uwzględnione przy obliczaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców określa rozporządzenie w sprawie ustanowienia strefy.

W ocenie Spółki, w niniejszej sprawie, brak jest podstawy także i do zmiany aktualnego zezwolenia, z braku podstaw zarówno wynikających samego zezwolenia (o czym wyżej), jak i ustawowych. Ustawa w art. 16 ust. 4 wskazuje, że Minister właściwy do spraw gospodarki udziela, cofa i zmienia zezwolenie. Cofnięcie i zmiana zezwolenia następuje na warunkach określonych w art. 19 ust. 2 - 4. Ponadto, zgodnie z treścią ust. 5 tego przepisu, Minister właściwy do spraw gospodarki zasięga opinii zarządzającego strefą przed wydaniem decyzji w sprawie udzielenia, cofnięcia lub zmiany zezwolenia.

Z kolei z art. 19 ustawy, do którego odsyła art. 16 ust. 4, w zakresie dotyczącym pytania drugiego stwierdza jedynie, ż zezwolenie może być cofnięte albo zakres lub przedmiot działalności określony w zezwoleniu może zostać ograniczony, jeżeli przedsiębiorca:

zaprzestał na terenie strefy prowadzenia działalności gospodarczej, na którą posiadał zezwolenie, lub
rażąco uchybił warunkom określonym w zezwoleniu, lub
nie usunął uchybień stwierdzonych w toku kontroli, o której mowa w art. 18, w terminie do ich usunięcia wyznaczonym w wezwaniu Ministra właściwego do spraw gospodarki.

Minister właściwy do spraw gospodarki może, na wniosek przedsiębiorcy, po zasięgnięciu opinii zarządzającego strefą, zmienić zezwolenie, przy czym zmiana nie może:

dotyczyć obniżenia poziomu zatrudnienia, określonego w zezwoleniu w dniu jego udzielenia, o więcej niż 20%;
skutkować zwiększeniem pomocy publicznej;
dotyczyć spełnienia wymagań odnoszących się do inwestycji realizowanej na gruntach stanowiących własność lub użytkowanie wieczyste podmiotów innych, niż wymienione w art. 5 ust. 1.

Tak więc, również i w tym przypadku, żadna z tych okoliczności nie skutkuje koniecznością uzyskania zmiany zezwolenia w przypadku poniesienia wydatków w kwocie wyższej od wskazanej w zezwoleniu, przy spełnieniu pozostałych warunków opisanych w zezwoleniu i określonych w przepisach rozporządzenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Specjalne strefy ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym wyraźnie stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t. j. Dz. u z 2007 r. Nr 42, poz. 274 ze zm.).

Podstawą do korzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (art. 16 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych).

Natomiast stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. u. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4 - 6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. u. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 121, poz. 770, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 2000 r. Nr 117, poz. 1228, z 2002 r. Nr 113, poz. 984 i Nr 240, poz. 2055 oraz z 2003 r. Nr 188, poz. 1840), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Ponadto, na podstawie art. 17 ust. 4 ww. ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 34, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej terenie strefy na podstawie właściwego zezwolenia.

Wielkość tego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych. Rodzaj tych wydatków został określony przez Radę Ministrów w rozporządzeniach ustanawiających poszczególne strefy ekonomiczne.

Należy podkreślić, iż wartość pomocy publicznej udzielonej przedsiębiorcy na działalność w specjalnej strefie ekonomicznej nie może przekroczyć wartości dopuszczalnej regionalnej pomocy publicznej w związku z realizacją danej inwestycji.

Stosownie do § 3 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych z dnia 10 grudnia 2008 r. (Dz. u. Nr 232, poz. 1548), pomoc regionalna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. u. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) albo na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. u. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm. ) stanowi pomoc regionalną z tytułu:

Kosztów nowej inwestycji, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych odpowiednio w § 6-8, lub
Tworzenia nowych miejsc pracy, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o obowiązkowe płatności związane z ich zatrudnieniem, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników.

Na podstawie § 3 ust. 4 tego rozporządzenia, przez nową inwestycję należy rozumieć inwestycję związaną z utworzeniem lub rozbudową przedsiębiorstwa, z rozpoczęciem w przedsiębiorstwie działań obejmujących dokonywanie zasadniczych zmian produkcji bądź procesu produkcyjnego, zmian wyrobu lub usługi, w tym także zmian w zakresie sposobu świadczenia usług, jak również zakup majątku zlikwidowanego lub będącego w likwidacji przedsiębiorstwa, albo przedsiębiorstwa, które uległoby likwidacji w przypadku niedokonania inwestycji w formie zakupu tego przedsiębiorstwa lub jego części.

Jednocześnie § 3 ust. 7 ww. rozporządzenia stanowi, iż pomoc przeznaczona na nowe inwestycje może być udzielana wraz z pomocą na tworzenie nowych miejsc pracy, pod warunkiem ze łącznie wielkość tych pomocy nie przekracza maksymalnej wielkości pomocy określonej w § 4, przy czym dopuszczalna wielkość pomocy określa się jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy i wyższej kwoty kosztów: nowej inwestycji lub dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników.

Zgodnie natomiast z § 4 ust. 1 rozporządzenia w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej, maksymalna intensywność pomocy regionalnej określona w § 3 ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 2 - 4, wynosi:

30% - w przypadku inwestycji realizowanych na obszarach należących do podregionów oznaczonych numerami statystycznymi 22 i 42, o których mowa w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 13 lipca 2000 r. w sprawie wprowadzenia Nomenklatury Jednostek Terytorialnych do Celów Statystycznych (NTS) (Dz. u. Nr 58, poz. 685, ze zm.);
40% - w przypadku inwestycji realizowanych na obszarach należących do podregionów oznaczonych numerami statystycznymi 4, 17 i 30, o których mowa w rozporządzeniu wymienionym w pkt 1;
50% - w przypadku inwestycji realizowanych na pozostałych obszarach.

Regulacja § 4 ust. 2 ww. rozporządzenia stanowi zaś, iż w przypadku pomocy regionalnej udzielanej małemu lub średniemu przedsiębiorcy, w rozumieniu załącznika i do rozporządzenia nr 70/2001/WE z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw (Dz. Urz. WE l 10 z 13.01.2001), z wyłączeniem przedsiębiorcy prowadzącego działalność gospodarczą w sektorze transportu, maksymalną intensywność pomocy podwyższa się o 15 punktów procentowych brutto.

Natomiast zgodnie z § 6 ust. 1 rozporządzenia w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej, za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione w trakcie obowiązywania zezwolenia w związku z realizacja inwestycji na terenie strefy na:

Zakup albo wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub ich spłatę określoną w umowie leasingu lub innej umowie o podobnym charakterze, z wyłączeniem środków transportu nabywanych przez przedsiębiorcę prowadzącego działalność gospodarcza w sektorze transportu, pod warunkiem zaliczenia ich - zgodnie z odrębnymi przepisami - do składników majątku podatnika,
Rozbudowę lub modernizacje istniejących środków trwałych - zaliczone do wartości początkowej tych środków trwałych zgodnie z przepisami o podatku dochodowym.

W myśl art. 16 ust. 4 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, Minister właściwy do spraw gospodarki udziela, cofa i zmienia zezwolenie. Cofnięcie i zmiana zezwolenia następuje na warunkach określonych w art. 19 ust. 2-4, które stanowią, zezwolenie może być cofnięte albo zakres lub przedmiot działalności określony w zezwoleniu może zostać ograniczony, jeżeli przedsiębiorca:

zaprzestał na terenie strefy prowadzenia działalności gospodarczej, na którą posiadał zezwolenie, lub
rażąco uchybił warunkom określonym w zezwoleniu, lub
nie usunął uchybień stwierdzonych w toku kontroli, o której mowa w art. 18, w terminie do ich usunięcia wyznaczonym w wezwaniu ministra właściwego do spraw gospodarki.

Ponadto, Minister właściwy do spraw gospodarki może, na wniosek przedsiębiorcy, po zasięgnięciu opinii zarządzającego strefą, zmienić zezwolenie, przy czym zmiana nie może:

dotyczyć obniżenia poziomu zatrudnienia, określonego w zezwoleniu w dniu jego udzielenia, o więcej niż 20%;
skutkować zwiększeniem pomocy publicznej;
dotyczyć spełnienia wymagań odnoszących się do inwestycji realizowanej na gruntach stanowiących własność lub użytkowanie wieczyste podmiotów innych niż wymienione w art. 5 ust. 1.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej na podstawie stosownego zezwolenia.

W przedmiotowym zezwoleniu wskazane zostały m. in. warunki dotyczące minimalnej wysokości i terminów poniesienia nakładów inwestycyjnych na terenie strefy. Spółka przewiduje znaczne przewyższenie kwoty wydatków inwestycyjnych określonej w zezwoleniu.

Wnioskodawca nie wskazał aby w Jego przypadku zastosowanie miały przepisy art. 16 ust. 4 ww. ustawy o cofnięciu lub potrzebie uzyskania nowego zezwolenia.

W tym miejscu należy wskazać, że Spółka uzyskała zezwolenie na działalność w Specjalnej Strefie Ekonomicznej w dniu 01 kwietnia 2005 r. Zgodnie z § 8 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych, do przedsiębiorcy, który posiada zezwolenie wydane przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, stosuje się dotychczasowe warunki udzielania pomocy regionalnej.

Zatem, przytoczone powyżej przepisy, które znajdują zastosowanie w odniesieniu do zdarzenia przyszłego opisanego przez Spółkę, określają następujące warunki, aby dany wydatek zakwalifikować do objęcia pomocą:

musi to być koszt inwestycji,
musi być faktycznie poniesiony w trakcie obowiązywania zezwolenia strefowego,
musi być poniesiony w związku z realizacja inwestycji na terenie strefy,
musi być przeznaczony na cele określone w § 6 ust. 1 rozporządzenia,
wydatki muszą być zaliczone do wartości początkowej środków trwałych, przy czym należy przyjąć, że przez koszty inwestycji należy rozumieć koszty ?nowej inwestycji?, o której mowa w § 3 ust. 4 rozporządzenia.

Jeżeli poniesione przez Spółkę wydatki inwestycyjne spełniają wskazane warunki, stanowią tym samym wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną.

Należy jednak podkreślić, iż zwolnienia podatkowe, m. in. zwolnienie wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, są odstępstwem od reguły powszechności i sprawiedliwości opodatkowania, w związku z tym przepisy dotyczące zwolnień powinny być interpretowane ściśle, zgodnie z wykładnią językową.

W związku z powyższym, minimalną kwotę wydatków inwestycyjnych koniecznych do poniesienia przez Spółkę w związku z działalnością na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej określa zezwolenie na działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej i dla Spółki kwota ta wynosi 9.614.100 zł. a zatem kwota ta stanowi dolny limit, w związku z którym Spółka jest uprawniona do korzystania z pomocy publicznej, co oznacza, ze rzeczywiste nakłady inwestycyjne nie mogą być niższe niż określone w zezwoleniu. w sytuacji więc, gdy Spółka poniesie koszty inwestycji w kwocie wyższej od wskazanej w zezwoleniu przy spełnieniu pozostałych warunków określonych w przepisach rozporządzenia w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej, uprawnia ją to do dalszego korzystania z tej pomocy, ale tylko do wysokości uwzględniającej zasady przyznawania przedsiębiorcom pomocy regionalnej. Oznacza to, że w tym przypadku poniesienie wydatków inwestycyjnych ponad kwotę minimum określonego w zezwoleniu nie będzie skutkowało obowiązkiem uzyskania nowego lub zmiany obowiązującego zezwolenia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.