1. Czy Spółka będzie uprawniona do rozliczenia transakcji wcześniejszego wykupu przedmiotu leasingu (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością PRP, przedstawione we wniosku z dnia 06 sierpnia 2007 r. (data wpływu 24.08.2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania umów leasingu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 sierpnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania umów leasingu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

PXP Spółka z o.o. jako korzystający (leasingobiorca) jest stroną umów leasingu operacyjnego (w rozumieniu art. 17b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) w zakresie środków transportu, wykorzystywanych w działalności Spółki. Spółka rozważa dokonanie zmiany umów leasingu operacyjnego polegającej na skróceniu podstawowego okresu tych umów ustalonego pierwotnie i przeniesieniu prawa własności do poszczególnych środków transportu na Spółkę (lub ewentualnie na podmiot trzeci) w terminie wcześniejszym ? wraz z upływem okresu obowiązywania zmienionej umowy leasingu operacyjnego. Po zmianie warunków przedmiotowych umów leasingu operacyjnego (skróceniu czasu ich trwania) umowy te nadal będą spełniać warunki wskazane w przepisie art. 17b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Intencją Spółki jest zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów rat leasingowych już poniesionych przez Spółkę do momentu zmiany umów leasingu operacyjnego (skróceniu czasu ich trwania), tj. do momentu wcześniejszego wykupu przedmiotu leasingu operacyjnego (przez Spółkę lub ewentualnie przez podmiot trzeci).

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy Spółka będzie uprawniona do rozliczenia transakcji wcześniejszego wykupu przedmiotu leasingu operacyjnego (środka transportu) na zasadach określonych w przepisie art. 17c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w przypadku, gdy wykup ten ? dokonany przez Spółkę (korzystającego) ? nastąpi w wyniku skrócenia pierwotnego okresu obowiązywania umów leasingu operacyjnego (zmiany podstawowego okresu tych umów), zaś wymienione umowy nadal będą spełniać warunki wskazane w przepisie art. 17b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...
2. Czy Spółka będzie miała prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów rat leasingowych z tytułu użytkowania przedmiotu leasingu operacyjnego (środka transportu) już poniesionych do momentu zmiany umów leasingu operacyjnego, polegającej na skróceniu okresu ich obowiązywania i wcześniejszym przeniesieniu przez finansującego prawa własności do przedmiotu leasingu operacyjnego (na Spółkę lub ewentualnie na podmiot trzeci)...

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku zmiany umów leasingu operacyjnego polegającej na skróceniu okresu ich obowiązywania (podstawowego okresu tych umów) oraz wcześniejszym wykupie przez Spółkę (tj. korzystającego) przedmiotu leasingu operacyjnego, mając na uwadze fakt, iż w wyniku dokonanych zmian przedmiotowe umowy nadal będą spełniać warunki przewidziane w przepisie art. 17b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych możliwe będzie rozliczenie transakcji wcześniejszego wykupu przedmiotu leasingu na preferencyjnych warunkach wynikających z przepisu art. 17c tej ustawy (odbiegających od warunków rynkowych). Zgodnie z przepisem art.17c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ?jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu, o której mowa w art. 17b ust. 1, finansujący przenosi na korzystającego własność środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, będących przedmiotem tej umowy:

1. przychodem ze sprzedaży środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie sprzedaży; jeżeli jednak cena ta jest niższa od hipotetycznej wartości netto środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, przychód ten określa się w wysokości wartości rynkowej według zasad określonych w art. 14,
2. kosztem uzyskania przychodów przy ustalaniu dochodu ze sprzedaży jest rzeczywista wartość netto.?

W świetle powyższej regulacji, dla celów preferencyjnego rozliczenia wykupu środka transportu przez Spółkę (korzystającego) konieczne jest, aby czynność taka nastąpiła po upływie podstawowego okresu umowy leasingu. Z kolei ?podstawowy okres umowy leasingu? ? zgodnie z przepisem art. 17a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ? definiowany jest jako ?czas oznaczony, na jaki została zawarta umowa, z wyłączeniem czasu, na który może być przedłużona lub skrócona?. Spółka podkreśla, iż w powyższej definicji (końcowe wyrażenie: ?z wyłączeniem czasu, na który może być przedłużona lub skrócona?) ustawodawca posłużył się zwrotem ?może?. W ocenie Spółki literalne brzmienie tego przepisu wskazuje, iż przy określaniu czasu oznaczonego, na jaki umowa leasingu zostaje zawierana pomija się (w momencie jej zawierania), dopuszczalne przez strony ? potencjalne okresy przedłużenia lub skrócenia umowy, którą to możliwość strony przewidują w umowie. Można zatem przyjąć, iż celem analizowanej definicji jest odnoszenie skutków podatkowych konkretnego okresu ściśle oznaczonego w umowie, nie zaś do potencjalnego okresu przewidzianego przez strony, na który umowa może być przedłużona lub skrócona w przyszłości. Mając na uwadze sens i cel powyższej definicji, w opinii Spółki, należy przyjąć, iż późniejsza faktyczna (a nie przewidywana jedynie jako ewentualna możliwość), dokonana przez strony zmiana podstawowego okresu umowy leasingu powoduje ustalenie między stronami nowego ?zmodyfikowanego? (np. krótszego) okresu obowiązywania umowy (okresu, na który umowa została faktycznie zawarta między stronami wskutek dokonanej zmiany), a zatem prowadzi do oznaczenia ? niejako na nowo ? podstawowego okresu umowy. Zaistnienie nowego podstawowego okresu umowy leasingu, w ocenie Spółki wiązałoby się z tym, iż przesłankę ?po upływie podstawowego okresu umowy? należałoby odnosić do zmienionych warunków umowy ? tj. do nowego podstawowego okresu umowy. W konsekwencji, w ocenie Spółki, wykładnia definicji ?podstawowego okresu umowy leasingu? wskazana w przepisie art. 17a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie daje podstaw do przyjęcia, iż późniejsze faktycznie dokonane przez strony skrócenie podstawowego okresu umowy (w drodze porozumienia pomiędzy stronami) wyklucza w ogóle zasadność oceny, czy można zastosować przepis art. 17c ww. ustawy.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie przewidują szczegółowych regulacji w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów rat leasingowych w sytuacji podjęcia przez strony decyzji o zmianie umów leasingu operacyjnego polegającej na skróceniu okresu ich obowiązywania oraz wcześniejszym przeniesieniu na Spółkę ? korzystającego (lub ewentualnie na podmiot trzeci) - prawa własności przedmiotu leasingu operacyjnego. Kwestia zaliczenia rat leasingowych do kosztów uzyskania przychodów precyzowana jest w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych jedynie w trakcie trwania podstawowego okresu umowy (art. 17b ust. 1 ustawy) oraz w przypadku rozporządzenia przedmiotem leasingu operacyjnego po upływie podstawowego okresu umowy (art. 17c pkt 2 oraz art. 17d ust. 1 i 2 ustawy). Ocena zasadności zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opłat z tytułu rat leasingowych poniesionych do momentu wcześniejszego wykupu środka transportu (w wyniku skrócenia obowiązywania umowy leasingu) powinna zatem być dokonywana w oparciu o ogólną zasadę dotyczącą kosztów uzyskania przychodów zawartą w przepisie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wskazującą, iż kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Należy wskazać, że negatywny katalog kosztów uzyskania przychodów, zawarty w przepisie art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie wymienia rat leasingowych już poniesionych przez podatnika z tytułu korzystania z przedmiotu leasingu operacyjnego w trakcie obowiązywania umowy w sytuacji, gdy ma miejsce wcześniejszy wykup środka transportu w wyniku skrócenia okresu obowiązywania umowy leasingu operacyjnego. Z uwagi na fakt, iż Spółka wykorzystuje przedmioty leasingu operacyjnego (środki transportu) bezpośrednio w prowadzonej działalności gospodarczej, polegającej na świadczeniu usług transportowych, a zatem w celu osiągnięcia przychodów i nie znajduje zastosowania przepis art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w ocenie Spółki wydatki na sfinansowanie rat leasingowych, poniesione od momentu zawarcia umowy do momentu wcześniejszego wykupu środka transportu (w wyniku skrócenia okresu obowiązywania umowy leasingu operacyjnego), stanowią dla Spółki koszty uzyskania przychodów. W konsekwencji, Spółka nie powinna być zobowiązana do korekty kosztów uzyskania przychodów z tytułu rat leasingowych poniesionych do momentu omawianego wcześniejszego wykupu. Spółka pragnie również podkreślić, iż skoro ocena zasadności zaliczenia rat leasingowych do kosztów uzyskania przychodów w sytuacji wcześniejszego wykupu przedmiotu leasingu operacyjnego dokonywana jest w oparciu o ogólną zasadę w zakresie zaliczania do kosztów uzyskania przychodów (art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), w ocenie Spółki, co do zasady, dla rozstrzygnięcia analizowanego zagadnienia nie powinien być istotny fakt, czy wraz ze skróceniem okresu obowiązywania umowy leasingu operacyjnego (wcześniejszym wykupem środka transportu) zmieniona umowa leasingu (o skróconym okresie jej trwania) nadal spełnia czy też nie spełnia już warunków zdefiniowanych w przepisie art. 17b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (np. wykup przedmiotu leasingu nastąpił przed upływem 40% normatywnego okresu umowy leasingu operacyjnego). Powyższą tezę potwierdzają pozytywne stanowiska organów podatkowych (potwierdzające prawo zaliczenia wcześniejszych rat leasingowych do kosztów uzyskania przychodów) wydane w sprawach, gdy odstąpienie od umowy leasingu operacyjnego nastąpiło przed upływem 40% okresu amortyzacji (w szczególności niżej cytowane postanowienie Naczelnika Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu z dnia 30 października 2006 r.).

Stanowisko Spółki w powyższym zakresie potwierdza ugruntowana linia piśmiennictwa organów podatkowych, w szczególności:

• ?(?) okoliczność, iż umowa leasingu operacyjnego została rozwiązana przed upływem podstawowego okresu umowy, nie powoduje, że dotychczas zapłacone raty leasingowe winny być uznane za wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodu. Takiego skutku rozwiązania umowy nie przewidują bowiem ani art. 16 ust. 1, ani rozdział 4a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. (?) raty leasingowe płacone w trakcie trwania umowy leasingu podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, także w przypadku wcześniejszego rozwiązania umowy z leasingodawcą.? ? postanowienie Naczelnika Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu z dnia 26 stycznia 2007 r. (nr ZD/4061-243/06);

• ?(?) poniesione przez spółkę opłaty do momentu rozwiązania umowy leasingu stanowią koszt uzyskania przychodu przy spełnieniu warunku wynikającego z art. 15 ust. 1 ustawy. (?) w przypadku zerwania umowy leasingu, korzystający z przedmiotu leasingu nie musi dokonywać korekty kosztów poniesionych z tytułu opłat leasingowych.? ? postanowienie Naczelnika Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu z dnia 30 października 2006 r. (nr 1473/704/WD/423/89/06/BC);

• ?(?) poniesione przez Spółkę wydatki związane z korzystaniem z przedmiotu leasingu stanowić będą koszt uzyskania przychodów do czasu korzystania z przedmiotu umowy, pod warunkiem ich pozostawania w bezpośrednim związku przyczynowym z uzyskiwanymi przychodami.? ? postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Słupsku z dnia 21 lipca 2006 r. (nr PII/423-8/06);

• ?Spółka może pozostawić w kosztach uzyskania przychodów zarachowane raty leasingowe bez względu na okres trwania leasingu pod warunkiem, że raty te dotyczą okresu, w którym używała przedmiotów leasingu do dnia ich scedowania.? ? postanowienie Naczelnika Świętokrzyskiego Urzędu Skarbowego w Kielcach z dnia 20 listopada 2006 r. (nr RO/423-58/06).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Ad. 1

O opodatkowaniu stron umów leasingowych stanowią przepisy rozdziału 4a (art. 17a ? art. 17l) ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.). Z przepisów tych wynika, że pod pojęciem umowy leasingu rozumie się umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana ?finansującym?, oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie (tj. ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych) drugiej stronie, zwanej ?korzystającym?, podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty. Zatem ?podatkowa umowa leasingu? obejmuje otwarty katalog umów nazwanych i nienazwanych. O tym, czy umowa może być zakwalifikowana do tego katalogu decydują następujące jej cechy, które muszą być spełnione łącznie:

1. Przedmiotem umowy mogą być wyłącznie rzeczy lub prawa stanowiące środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji ?podatkowej?, a także grunty.
2. Świadczenie polega na tym, że jedna strona umowy (finansujący) oddaje drugiej (korzystający) przedmiot umowy do używania albo używania i pobierania pożytków, zaś druga strona (korzystający) zobowiązana jest za to zapłacić. Może to nastąpić w wyniku ustanowienia ograniczonych praw rzeczowych, a także w wyniku stosunku zobowiązaniowego.
3. Warunki szczegółowe:

- gdy przedmiotem umowy są grunty:
  a)umowa musi być zawarta na czas oznaczony,
  b)suma opłat ustalonych w umowie musi odpowiadać co najmniej wartości gruntów równej wydatkom na ich nabycie,
- gdy przedmiotem umowy są podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne lub prawne. Tu wyróżnia się między innymi umowę tzw. leasingu operacyjnego, która musi spełniać następujące warunki:
  a) umowa musi być zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo musi być zawarta na okres co najmniej 10 lat, jeżeli jej przedmiotem są nieruchomości,
  b) suma opłat ustalonych w umowie, pomniejszonych o należny podatek od towarów i usług musi odpowiadać co najmniej wartości początkowej przedmiotu umowy.

Zatem aby ?podatkowa umowa leasingu? miała charakter leasingu operacyjnego musi m. in. zostać zawarta na czas oznaczony. W tym przypadku może być to dowolny okres zamknięty. Jednakże ustawodawca określił tu minimalny okres na jaki musi być zawarta tego rodzaju umowa, aby spełniała kryterium podatkowej umowy leasingu, tj. co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji.

Zgodnie z art. 17a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przez podstawowy okres umowy leasingu rozumie się czas oznaczony, na jaki została zawarta ta umowa, z wyłączeniem czasu, na który może być przedłużona lub skrócona. Powodem wprowadzenia tego pojęcia jest konstrukcja umowy leasingu, która pozwalałby na amortyzację ekonomiczną przedmiotu leasingu (zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów jego wartości) w znacznie krótszym czasie, niż przy zastosowaniu przepisów dotyczących amortyzacji podatkowej. Ustawodawca uznał bowiem, że odniesienie długości trwania umowy do poszczególnych stawek amortyzacyjnych najpełniej oddaje specyfikę leasingu poszczególnych rzeczy lub praw.

Ponadto, określenie podstawowego okresu umowy leasingu ma bardzo istotne znaczenie, ponieważ to właśnie podstawowy okres podatkowej umowy leasingu jest okresem, w którym:

• ustala się, czy finansujący otrzymał w opłatach leasingowych spłatę całej wartości początkowej przedmiotu podatkowej umowy leasingu,
• strony podatkowej umowy leasingu zobowiązane są do właściwego, czyli szczególnego dla tej umowy odzwierciedlenia uzyskiwanych przychodów oraz ponoszonych kosztów uzyskania przychodów.

Podstawowy okres podatkowej umowy leasingu stanowi również zamknięty przedział czasowy, po upływie którego:

• strony podatkowej umowy leasingu zobowiązane są do właściwego odzwierciedlenia uzyskanych przychodów i poniesionych kosztów z tytułu sprzedaży przedmiotu umowy,
• strony podatkowej umowy leasingu zobowiązane są do właściwego odzwierciedlenia uzyskiwanych przychodów oraz ponoszonych kosztów z tytułu dalszego używania przedmiotu umowy przez korzystającego.

Dokonując również analizy przepisów rozdziału 4a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stwierdzono, iż opisano w nim zasady określania przychodów i kosztów uzyskania przychodów przez finansującego i korzystającego jedynie w następujących sytuacjach:

• w czasie trwania podstawowego okresu podatkowej umowy leasingu,
• sprzedaży korzystającemu przedmiotu podatkowej umowy leasingu po upływie podstawowego okresu tej umowy,
• sprzedaży osobie trzeciej przedmiotu podatkowej umowy leasingu po upływie podstawowego okresu umowy z jednoczesnym wypłaceniem korzystającemu z tytułu spłaty jego wartości uzgodnionej kwoty,
• oddania korzystającemu do dalszego używania przedmiotu podatkowej umowy leasingu po upływie podstawowego okresu umowy,
• przeniesienia na rzecz osoby trzeciej wierzytelności z tytułu podatkowej umowy leasingu bez przeniesienia na osobę trzecią własności przedmiotu tej umowy.
,br>

Zatem podstawowy okres podatkowej umowy leasingu jest przedziałem czasowym, na który została zawarta umowa leasingu. Skrócenie lub przedłużenie okresu umowy nie ma wpływu na określenie podstawowego okresu umowy w momencie jej zawarcia. Z przepisów nie wynika, w jakim momencie należy określić podstawowy okres umowy: czy w momencie jej zawarcia, czy zakończenia, czy jeszcze w jakimś innym. Jednakże uznaje się, że podstawowy okres podatkowej umowy leasingu to okres na jaki została zawarta umowa ustalony w chwili jej zawarcia.

Biorąc powyższe wyjaśnienia po uwagę, jeżeli w dniu zawierania przez Spółkę (jako korzystającej) każdej z podatkowych umów leasingu, których przedmiot stanowiły środki transportu, został określony podstawowy okres tych umów jako czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji tychże środków transportu oraz suma ustalonych w umowach opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiadała co najmniej wartości początkowej tych środków transportu, to Spółka miała prawo rozpoznać te umowy jako podatkowe umowy leasingu operacyjnego (pod warunkiem, że finansujący w dniu zawarcia takiej umowy nie korzystał ze zwolnień w podatku dochodowym, o jakich mowa w art. 17b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Tym samym, na podstawie art. 17b ust. 1 tej ustawy, opłaty ustalone w umowach leasingu, a ponoszone przez Spółkę stanowiły jej koszty uzyskania przychodów. Ponadto Spółka stwierdza, że okres od zawarcia umowy do wcześniejszego wykupu przedmiotu leasingu nadal spełnia warunki określone w art. 17b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W związku z tym, gdy dojdzie do wcześniejszego wykupu środków transportu będących przedmiotem umów leasingu operacyjnego, spełniających w dniu ich zawarcia ww. warunki, możliwe jest rozliczenie opisanej we wniosku ORD - IN transakcji zakupu środków transportu wg zasad określonych w art. 17c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (wydatek na zakup ww. środków transportu stanowić będzie wartość wyrażoną w cenie określonej umową sprzedaży). Możliwe jest również odsprzedanie przez finansującego przedmiotu leasingu osobie trzeciej, ale wówczas zastosowanie znajdzie art. 17d ww. ustawy.

Ad. 2

W celu prawidłowego zaliczenia opłat leasingowych do kosztów uzyskania przychodów, oprócz konieczności spełnienia warunków wskazanych w przytoczonym wyżej art. 17b ust.

1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy mieć również na względzie generalną zasadę kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów, określoną w art. 15 ust. 1 ww. ustawy. Przepis ten stanowi, iż kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1. Oznacza to, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu tych wymienionych enumeratywnie w art. 16 ust. 1 ustawy, stanowić mogą koszty uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo ? skutkowym z osiąganymi przychodami. Zatem kosztami uzyskania przychodów są koszty pozostające w związku bezpośrednim z uzyskiwanymi przychodami, ale również koszty, których związek z przychodami jest pośredni. Jak wynika z wniosku ORD ? IN, Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług transportowych. W tym celu zawarł z firmą leasingową umowy leasingu środków transportu, które w dniu ich zawierania spełniały warunki określone w art. 17b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. warunki do uznania ich za podatkowe umowy leasingu operacyjnego. Ponadto opłaty leasingowe ponoszone przez Spółkę w trakcie trwania umów leasingowych pozostawały w związku przyczynowo ? skutkowym z osiąganymi przez nią przychodami. Mogły więc stanowić koszty uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie regulują wprost skutków podatkowych wynikających z przedterminowego rozwiązania umów leasingowych. Określają jedynie, jak to wskazano w odpowiedzi na pytanie nr 1, skutki podatkowe występujące w trakcie podstawowego okresu umowy oraz rozporządzenia przedmiotem leasingu po upływie podstawowego okresu umowy. Analizując przepis art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowiący katalog wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, nie znaleziono w nim rat leasingowych zapłaconych z tytułu korzystania z przedmiotu leasingu w trakcie obowiązywania podatkowej umowy leasingu operacyjnego, gdy następuje jej wcześniejsze rozwiązanie.

Wobec powyższego, okoliczność, że podatkowe umowy leasingu operacyjnego zawarte przez Spółkę zostaną rozwiązane przed upływem podstawowego okresu tych umów, nie spowoduje, że dotychczas zapłacone i zaliczone do kosztów uzyskania przychodów raty leasingowe, winny być w momencie rozwiązania ww. umów uznane za wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Takich skutków nie przewidują bowiem przepisy dotyczące kosztów uzyskania przychodów (art. 15 ? 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) oraz opodatkowania stron umowy leasingu (rozdział 4a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Zatem Spółka nie jest zobowiązana do korygowania kosztów uzyskania przychodów w powyższym zakresie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Referencje

ILPB1/415-247/09-3/AG, interpretacja indywidualna

ILPB3/423-658/09-5/JG, interpretacja indywidualna

ILPB3/423-658/09-6/JG, interpretacja indywidualna