1. Czy w przypadku wypłaty przedmiotowych odszkodowań Gmina zobowiązana jest do wystawiania PIT - (...)

UZASADNIENIE

W dniu 29 marca 2012 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismami z dnia 30 marca 2012 r. (data wpływu 04.04.2012 r.) oraz 04 czerwca 2012 r. (data wpływu 11.06.2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązków płatnika.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Gmina zwraca się o wyjaśnienie następującej wątpliwości.

Gmina w roku ubiegłym płaciła odszkodowania z tytułu niedostarczenia lokali socjalnych osobom do nich uprawnionym na mocy prawomocnych wyroków sądowych.

Odszkodowania płacone były zarówno osobom fizycznym, jak i prawnym. Odszkodowania były wypłacane na podstawie wyroków sądowych orzekających wypłatę odszkodowania, ugód zawartych w sądzie pomiędzy gminą i właścicielem lokalu oraz ugód zawartych bezpośrednio przez gminę i właściciela.

W związku z powyższym zadano następujące pytania w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

1. Czy w przypadku wypłaty przedmiotowych odszkodowań Gmina zobowiązana jest do wystawiania PIT - 8C?
2. Czy we wszystkich wymienionych przypadkach należy wystawić PIT- 8C?
3. Czy ma wpływ na konieczność wystawienia PIT - 8C fakt wypłaty na podstawie wyroku sądowego, ugody w sądzie, czy też bezpośredniej ugody zawartej przez gminę i właściciela lokalu?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, roszczenie odszkodowawcze do gminy przysługuje właścicielowi, w przypadku, gdy gmina nie dostarczyła lokalu socjalnego osobie uprawnionej do takiego lokalu z mocy wyroku, na podstawie art. 417 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny, który stanowi, że za szkodę wyrządzoną przez niezgodne z prawem działanie lub zaniechanie przy wykonywaniu władzy publicznej ponosi odpowiedzialność Skarb Państwa lub jednostka samorządu terytorialnego lub inna osoba prawna wykonująca tę władzę publiczną.

Odpowiedzialność odszkodowawcza nie jest odpowiedzialnością subsydiarną (wyrok SN z 19.06.2008 r. V CSK 31/08). Właściciele lokali, z których ma być wykonana eksmisja mogą dochodzić od gminy pełnego odszkodowania za poniesioną szkodę, wyrażającą się chociażby w utraconych korzyściach, jakie mogliby osiągnąć dysponując opróżnionymi lokalami. Nie ma zapisu o wysokości czy zasadach ustalania wysokości odszkodowania.

O wypłatę odszkodowań występują do gminy zarówno osoby fizyczne, jak i osoby prawne.

Biorąc po uwagę powyższe oraz okoliczności, w jakich dochodzi do zawarcia porozumień w sprawie wypłaty odszkodowań, Wnioskodawca uważa, że:

1. nie są wolne od podatku odszkodowania gminy wobec właściciela za niedostarczenie lokali socjalnych osobom do nich uprawnionym z mocy wyroku orzekającego eksmisję, wypłacane osobom fizycznym i osobom prawnym na postawie umów (ugód, porozumień) zawartych bezpośrednio między stronami - nie przed sądem. W tych sytuacjach gmina winna wystawiać PIT - 8C;
2. wolne od podatku winny być zatem odszkodowania, o których mowa wyżej, wypłacane na podstawie umów (ugód, porozumień) zawartych w sądzie, bądź wynikających bezpośrednio z wyroku sądu. Analogicznie więc, w tych sytuacjach gmina nie ma obowiązku wystawiania PIT - 8C.
   
   

Powyższe stanowisko zostało przedstawione w piśmie z dnia 04 czerwca 2012 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Gmina w roku ubiegłym płaciła odszkodowania z tytułu niedostarczenia lokali socjalnych, w tym osobom prawnym do nich uprawnionym.

Odszkodowania były wypłacane na podstawie wyroków sądowych orzekających wypłatę odszkodowania, ugód zawartych w sądzie pomiędzy Gminą i właścicielem lokalu oraz ugód zawartych bezpośrednio przez Gminę i właściciela.

Na wstępie wskazać należy, iż ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397) nie zawiera przepisów szczególnych regulujących opodatkowanie tym podatkiem odszkodowań otrzymywanych przez podatników tego podatku (tj. osoby prawne).

W związku z powyższym, w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdą przepisy ogólne.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą (art. 7 ust. 2 ww. ustawy).

Cytowana ustawa w przepisach art. 12 nie zawiera definicji przychodu, wskazuje jednakże przykładowe sytuacje skutkujące jego powstaniem (w ust. 1) oraz enumeratywnie reguluje zdarzenia, w których przychód podatkowy nie powstaje (w ust. 4), a także normuje pojęcie przychodów (należnych) związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej (w ust. 3). Natomiast art. 12 ust. 3a, 3c - 3e powołanej ustawy określają datę, w której przychód należny, związany z prowadzeniem działalności gospodarczej winien być rozpoznany.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Stosownie natomiast do art. 12 ust. 3 ww. ustawy, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Podstawowa zasada określenia daty powstania przychodu związanego z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej została uregulowana w treści art. 12 ust. 3a omawianej ustawy. W myśl postanowień tego przepisu, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c - 3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo
2. uregulowania należności.
   
   

Przytoczony przepis należy traktować jako generalną zasadę określającą moment powstania przychodów dla celów podatku dochodowego od osób prawnych. Wyjątek od tak skonstruowanej zasady wprowadzają zapisy art. 12 ust. 3c - 3e omawianej ustawy podatkowej.

Jeżeli strony ustalą, iż usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku (art. 12 ust. 3c ww. ustawy). Przepis ust. 3c stosuje się odpowiednio do dostawy energii elektrycznej, cieplnej oraz gazu przewodowego (art. 12 ust. 3d ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 12 ust. 3e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w przypadku otrzymania przychodu, o którym mowa w ust. 3, do którego nie stosuje się ust. 3a, 3c i 3d, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.

Odnosząc powyższe regulacje prawne do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, stwierdzić należy, że odszkodowania wypłacane osobom prawnym są ściśle powiązane z prowadzoną przez nie działalnością gospodarczą. Po ich stronie następuje przysporzenie majątkowe w postaci wzrostu ich aktywów, uzyskane dzięki prowadzonej działalności gospodarczej. Wartość tych odszkodowań należy traktować jako przychód z działalności gospodarczej tych spółek, który należy doliczyć do pozostałych przychodów i łączną kwotę opodatkować podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W tym miejscu wskazać należy, iż PIT ? 8C to informacja o wypłaconym stypendium, o przychodach z innych źródeł oraz o niektórych dochodach z kapitałów pieniężnych. Jako podstawę prawną wskazano art. 35 ust. 10, art. 39 ust. 3 oraz art. 42a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm).

Zatem, informację tę otrzymują osoby fizyczne będące podatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych. Tym samym, informacji tej nie sporządza się dla osób prawnych będących podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych.

Reasumując, w przypadku wypłaty odszkodowań z tytułu niedostarczenia lokali socjalnych osobom prawnym do nich uprawnionym, Gmina nie jest zobowiązana do pobrania i odprowadzenia od nich podatku dochodowego od osób prawnych ani do wystawiania informacji PIT - 8C, niezależnie od tego, czy wypłata nastąpiła na podstawie wyroku sądowego, ugody w sądzie, czy też bezpośredniej ugody zawartej przez Gminę i właściciela lokalu. Przychód ten winien być opodatkowany samodzielnie przez uzyskujące przedmiotowe odszkodowania osoby prawne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie nadmienia się, iż w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.