Czy na podstawie kserokopii dokumentu przewozowego CMR Wnioskodawca może wystawić faktury korekty podatku (...)

UZASADNIENIE

W dniu 2 kwietnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentu uprawniającego do wystawienia faktury korygującej w związku z wykonaną usługą transportu towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Na podstawie zlecenia przewozu zawartego z polską firmą, Wnioskodawca wykonał usługę transportową na trasie GB - PL, gdzie nastąpił rozładunek towaru. Wystawił on fakturę VAT z wykazaną kwotą netto oraz 22% stawką podatku VAT. Klient dokonał płatności tylko kwoty netto i przysłał Zainteresowanemu pismo o wystawienie faktury korekty, powołując się na art. 83 ust. 1 pkt 23 oraz ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. 54/2004 z późniejszymi zmianami) - zgodnie z którą prawidłowa stawka podatku VAT to 0% na całej trasie.

W załączeniu przesłano Wnioskodawcy kserokopię dokumentu przewozowego CMR świadczącego, iż przewożony przez niego towar został przeładowany na inne auto i nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim. Zainteresowany wystawił korektę, lecz ma wątpliwości czy na podstawie kserokopii mógł dokonać korekty podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy na podstawie kserokopii dokumentu przewozowego CMR Wnioskodawca może wystawić faktury korekty podatku VAT z 22% na 0%, zgodnie z art. 83 ust. 5 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, czy też musi posiadać dokument oryginalny?

Zdaniem Wnioskodawcy, ustawa o podatku od towarów i usług w art. 83 pkt 5, zezwala na zastosowanie stawki podatku VAT 0% w przypadku posiadania dokumentu świadczącego, iż towar przekroczył granicę z państwem trzecim. W przedstawionej sytuacji, przewóz nastąpił po terenie Unii Europejskiej. Zainteresowany wystawił więc klientowi polskiemu fakturę za transport prawidłowo ze stawką podatku VAT 22%. Klient przesłał mu pismo, powołując się na ww. art. 83, o zmianę stawki podatku VAT. Dosłał on kserokopię dokumentu CMR, z którego wynikało, iż przewożony przez Wnioskodawcę towar został przeładowany z jego auta (podane numery rejestracyjne) na inne auto i została przekroczona granica z państwem trzecim (na dokumencie CMR widnieją pieczątki Urzędu Celnego świadczące o przekroczeniu granicy z Rosją).

Pomimo wystawienia korekt, na dzień dzisiejszy po konsultacjach, stanowisko Zainteresowanego zmieniło się tzn. uważa on, że powinien otrzymać oryginalne dokumenty od swojego klienta świadczące o wywozie przewożonego przez niego ładunku poza terytorium Unii Europejskiej.

Dla ewentualnych przyszłych przewozów na podobnej zasadzie wystąpił on o interpretację co do stanowiska odnoście posiadanych dokumentów oryginalnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm., natomiast od dnia 26 sierpnia 2011 r. (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054)), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Z postanowień art. 8 ust. 1 ustawy wynika, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca wykonał na rzecz polskiej firmy usługę transportu towaru na trasie GB - PL, gdzie nastąpił rozładunek towaru. Wystawił fakturę VAT z wykazaną kwotą netto oraz 22% stawką podatku VAT. Klient przysłał Zainteresowanemu pismo o wystawienie faktury korekty oraz kserokopię dokumentu przewozowego CMR świadczącego, iż przewożony przez niego towar został przeładowany na inne auto i nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim. Klient powołał się na treść art. 83 ust. 1 pkt 23 oraz ust. 3 pkt 1 ustawy uznając, iż prawidłowa stawka podatku VAT to 0% na całej trasie.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578), zmienionego treścią art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726), od dnia 1 stycznia 2011 r. dodano do ustawy przepis art. 146a pkt 1, zgodnie z którym w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Należy zaznaczyć, że zarówno w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział możliwość zastosowania stawek preferencyjnych oraz zwolnień od podatku.

W myśl art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do usług transportu międzynarodowego.

Zgodnie z art. 83 ust. 3 pkt 1 ustawy, przez usługi transportu międzynarodowego, o których mowa w ust. 1 pkt 23, rozumie się przewóz lub inny sposób przemieszczania towarów:

1. z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty,
2. z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium kraju,
3. z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju (tranzyt),
4. z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty lub z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju.
   
   

Na podstawie art. 1 pkt 32 obowiązującej od dnia 1 kwietnia 2011 r. ustawy z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo o miarach (Dz. U. z 2011 r., Nr 64, poz. 332), użyty w różnej liczbie i przypadku wyraz ?Wspólnoty? został zastąpiony wyrazami ?Unii Europejskiej?.

Z analizy powołanego przepisu art. 83 ust. 3 pkt 1 lit. d ustawy wynika, że transport międzynarodowy towarów jest to transport, który rozpoczyna się z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty lub z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju.

Stosownie do treści § 9 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649 ze zm.), obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku stosuje się również do wewnątrzwspólnotowych usług transportu towarów, jeżeli transport ten stanowi część usługi transportu międzynarodowego.

Przepisy § 9 ust. 1 pkt 1-3 stosuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika odpowiednich dokumentów, o których mowa w art. 83 ust. 5 pkt 1 ustawy (§ 9 ust. 2 ww. rozporządzenia).

Natomiast w § 9 ust. 3 cyt. rozporządzenia wskazano, iż przez wewnątrzwspólnotową usługę transportu towarów, o której mowa w ust. 1 pkt 2, 8-10 i 13, rozumie się transport towarów, którego rozpoczęcie i zakończenie ma miejsce odpowiednio na terytorium dwóch różnych państw członkowskich.

Natomiast zgodnie z § 9 ust. 1 pkt 2 obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku stosuje się również do wewnątrzwspólnotowych usług transportu towarów, jeżeli transport ten stanowi część usługi transportu międzynarodowego.

W myśl § 9 ust. 2 ww. rozporządzenia, przepisy § 9 ust. 1 pkt 1-3 stosuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika odpowiednich dokumentów, o których mowa w art. 83 ust. 5 pkt 1 ustawy.

Przez wewnątrzwspólnotową usługę transportu towarów, o której mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się transport towarów, którego rozpoczęcie i zakończenie ma miejsce odpowiednio na terytorium dwóch różnych państw członkowskich (§ 9 ust. 3 cyt. rozporządzenia).

W przedmiotowej sprawie usługa transportu towaru, którą wykonał Wnioskodawca przebiegała na trasie GB - PL. Zatem spełniała ona definicję wewnątrzwspólnotowej usługi transportu towarów, o której mowa w powołanych przepisach. Tak więc w celu zastosowania dla tej usługi stawki podatku w wysokości 0%, Zainteresowany musi być w posiadaniu odpowiednich dokumentów, o których mowa w art. 83 ust. 5 pkt 1 ustawy.

Zgodnie z treścią art. 83 ust. 5 pkt 1 ustawy, dokumentami stanowiącymi dowód świadczenia usług, o których mowa w ust. 1 pkt 23, są w przypadku transportu towarów przez przewoźnika lub spedytora - list przewozowy lub dokument spedytorski (kolejowy, lotniczy, samochodowy, konosament morski, konosament żeglugi śródlądowej), stosowany wyłącznie w komunikacji międzynarodowej, lub inny dokument, z którego jednoznacznie wynika, że w wyniku przewozu z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim, oraz faktura wystawiona przez przewoźnika (spedytora), z zastrzeżeniem pkt 2.

Analiza powyższego uregulowania wskazuje zatem, że w transporcie międzynarodowym dla zastosowania 0% stawki podatku wymagane jest posiadanie wystawionej faktury oraz dokumentu w postaci listu przewozowego, dokumentu spedytorskiego lub innego dokumentu potwierdzającego w sposób jednoznaczny fakt przekroczenia granicy z państwem trzecim.

Dokumenty, jakimi podatnik posłuży się dla wykazania świadczenia usług transportu międzynarodowego winny okoliczność tę jednoznacznie i w sposób nie budzący wątpliwości potwierdzać. Podatnik powinien zatem posiadać w swojej dokumentacji dowody wiarygodne i potwierdzające faktyczne dokonanie czynności.

Wskazać należy, że ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji ?dokumentu przewozowego?. Natomiast opisany w Rozdziale III Konwencji Genewskiej o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) z dnia 19 maja 1956 r. (Dz. U. z 1962 r. Nr 49, poz. 238 ze zm.) list przewozowy, jest niewątpliwie dowodem zawarcia umowy przewozu.

Zgodnie z art. 4 oraz art. 9 Konwencji Genewskiej, list przewozowy stanowi dowód zawarcia umowy przewozu, warunków tej umowy oraz przyjęcia towaru przez przewoźnika, o ile nie zostanie przeprowadzony dowód przeciwny.

W myśl art. 5 ust. 1 ww. Konwencji, list przewozowy wystawia się w trzech oryginalnych egzemplarzach, podpisanych przez nadawcę i przez przewoźnika, przy czym podpisy te mogą być wydrukowane lub też zastąpione przez stemple nadawcy i przewoźnika, jeżeli pozwala na to ustawodawstwo kraju, w którym wystawiono list przewozowy. Pierwszy egzemplarz wręcza się nadawcy, drugi towarzyszy przesyłce, a trzeci zatrzymuje przewoźnik.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca otrzymał od swojego klienta kserokopię dokumentu CMR świadczącego, iż przewożony przez niego towar został przeładowany z jego auta (podane numery rejestracyjne) na inne auto i została przekroczona granica z państwem trzecim (na dokumencie CMR widnieją pieczątki Urzędu Celnego świadczące o przekroczeniu granicy z Rosją).

Co do zasady, dokument, o którym mowa w art. 83 ust. 5 pkt 1 ustawy, podatnik powinien posiadać w formie oryginalnej. Jeżeli natomiast jest on w posiadaniu kserokopii dokumentu CMR, powinna ona być poświadczona za zgodność z oryginałem, gdyż posiadanie kserokopii tego dokumentu może budzić wątpliwości co do jej autentyczności. Bowiem w przypadku dopuszczenia jako dowodu niepotwierdzonej za zgodność z oryginałem kserokopii dokumentu istnieje potencjalna możliwość, że zawiera on dane niezgodne ze stanem faktycznym.

Zatem jeżeli podatnik z różnych przyczyn nie dysponuje oryginałem dokumentu CMR potwierdzającym przekroczenie granicy z państwem trzecim, dowodem potwierdzającym wykonanie tej czynności może być kserokopia tego dokumentu potwierdzona za zgodność z oryginałem przez odpowiedni organ, z której jednoznacznie i w sposób nie budzący wątpliwości wynika fakt przekroczenia granicy Unii Europejskiej.

Tak więc, w przedmiotowej sprawie, kserokopia dokumentu CMR będąca w posiadaniu Zainteresowanego, nie stanowiła wiarygodnego dowodu, iż w wyniku przewozu towaru z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim. Jak wynika bowiem z przedstawionych informacji, nie została uwierzytelniona przez właściwy urząd celny.

Odnosząc zatem powyższe ustalenia do przedstawionego przez Zainteresowanego pytania stwierdzić należy, że w niniejszej sprawie dysponując opisaną kserokopią dokumentu przewozowego CMR, nie mógł on wystawić faktury korygującej podatek VAT ze stawki 22% na 0%. Posiadana przez Wnioskodawcę kserokopia nie jest bowiem dokumentem, o którym mowa w art. 83 ust. 5 pkt 1 ustawy, a zatem nie uprawnia do stosowania stawki preferencyjnej.

W związku z powyższym, wystawienie przez Zainteresowanego faktury korygującej na podstawie przedmiotowej kserokopii dokumentu CMR, należy uznać za działanie nieprawidłowe.

Jednakże nie można zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, iż tylko oryginał dokumentu przewozowego CMR stanowi dokument świadczący o wywozie przewożonego przez niego ładunku poza terytorium Unii Europejskiej. Jak bowiem wykazano w niniejszej interpretacji, spełniająca warunki art. 83 ust. 5 pkt 1 ustawy uwierzytelniona kserokopia tego dokumentu także może stanowić potwierdzenie tego faktu.

Mając zatem na uwadze powyższe, stanowisko Zainteresowanego uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.