Jakie elementy powinna zawierać dokumentacja transakcji pomiędzy podmiotami powiązanymi?

 

Elementy dokumentacji 

W przepisach brak jest regulacji co do sposobu i formy sporzÄ…dzania dokumentacji z podmiotami powiÄ…zanymi. Ustawodawca okreÅ›liÅ‚ jedynie minimalne wymagania dotyczÄ…ce treÅ›ci, w zakresie pozostaÅ‚ych elementów pozostawiÅ‚ prawo wyboru podatnikowi. 

PrawidÅ‚owo sporzÄ…dzona dokumentacja powinna skÅ‚adać siÄ™ obligatoryjnie z nastÄ™pujÄ…cych elementów wymienionych enumeratywnie w ustawie: 

  1. określenie funkcji, jakie spełniać będą podmioty uczestniczące w transakcji (uwzględniając użyte aktywa i podejmowane ryzyko),
  2. okreÅ›lenie wszystkich przewidywanych kosztów zwiÄ…zanych z transakcjÄ… oraz formÄ™ i termin zapÅ‚aty,
  3. metodÄ™ i sposób kalkulacji zysków oraz okreÅ›lenie ceny przedmiotu transakcji,
  4. określenie strategii gospodarczej oraz innych działań w jej ramach - w przypadku gdy na wartość transakcji miała wpływ strategia przyjęta przez podmiot,
  5. wskazanie innych czynników - w przypadku gdy w celu okreÅ›lenia wartoÅ›ci przedmiotu transakcji przez podmioty uczestniczÄ…ce w transakcji uwzglÄ™dnione zostaÅ‚y te inne czynniki,
  6. okreÅ›lenie oczekiwanych przez podmiot obowiÄ…zany do sporzÄ…dzenia dokumentacji korzyÅ›ci zwiÄ…zanych z uzyskaniem Å›wiadczeÅ„ - w przypadku umów dotyczÄ…cych Å›wiadczeÅ„ (w tym usÅ‚ug) o charakterze niematerialnym.

WstÄ™p w dokumentacji transakcji pomiÄ™dzy podmiotami powiÄ…zanymi 

W szczególnoÅ›ci w tym punkcie powinny być zawarte dane obejmujÄ…ce:

  • opis podmiotów uczestniczÄ…cych w transakcji (nazwy uczestników transakcji, ich siedziby),
  • rolÄ™ poszczególnych podmiotów,
  • tÅ‚o ekonomiczne.

Przedmiot transakcji 

W tym punkcie powinny siÄ™ znajdować szczegóÅ‚owe informacje dotyczÄ…ce przedmiotu transakcji. Ta część dokumentacji powinna zawierać informacje umożliwiajÄ…ce identyfikacjÄ™ przedmiotu dostawy, może także zawierać inne dane dotyczÄ…ce iloÅ›ci, miejsca oraz terminu dostaw.

 

Funkcje podmiotów uczestniczÄ…cych w transakcji 

Opis funkcji peÅ‚nionych przez podmioty w transakcji jest elementem obowiÄ…zkowym i jest ważny ze wzglÄ™du na to, że w nim zawarty jest opis zaangażowania poszczególnych podmiotów w transakcjÄ™. W opisie należy uwzglÄ™dnić funkcje, jakie wykonujÄ… podmioty w badanych transakcjach, aby w ten sposób móc dokonać oceny porównywalnoÅ›ci podmiotów dokonujÄ…cych transakcji na danym rynku. Analiza funkcji powinna wykazać, który z uczestników wykonuje funkcje ekonomicznie istotne z punktu widzenia danej transakcji. Celem analizy funkcjonalnej jest okreÅ›lenie zaangażowania stron transakcji w jej realizacjÄ™ oraz roli każdej ze stron w tworzeniu wartoÅ›ci dodanej produkowanych dóbr albo Å›wiadczonych usÅ‚ug, a także umożliwienie wskazania, czy zawarte w cenie wynagrodzenie za każdÄ… z funkcji odpowiada ponoszonym kosztom i ryzyku. 

DokonujÄ…c analizy funkcjonalnej, należy uwzglÄ™dnić nie tylko te dziaÅ‚ania, które dotyczÄ… bezpoÅ›redniej wspóÅ‚pracy miÄ™dzy powiÄ…zanymi stronami transakcji, ale również te, które każda ze stron podejmuje w zwiÄ…zku z tÄ… transakcjÄ™ przed jej zawarciem, jak i po zawarciu. Im wiÄ™cej funkcji majÄ…cych wpÅ‚yw na uzyskiwanie zysku peÅ‚ni dana strona transakcji, tym wiÄ™kszego zwrotu oczekuje z tej transakcji. 

Poniżej przedstawiamy przykÅ‚adowe funkcje, które mogÄ… peÅ‚nić dane podmioty w zależnoÅ›ci od dokonywanej transakcji: 

  • zapewnienie odpowiedniego asortymentu towarów,
  • prowadzenie negocjacji handlowych z miÄ™dzynarodowymi odbiorcami,
  • skÅ‚adanie zamówieÅ„, okreÅ›lenie zapotrzebowania,
  • magazynowanie towarów,
  • organizacja transportu,
  • zawieranie kontraktów terminowych,
  • zaÅ‚adunek i rozÅ‚adunek,
  • zapewnienie wsparcia w dziedzinie wiedzy technicznej oraz handlowej niezbÄ™dnej do realizacji usÅ‚ugi,
  • poszukiwanie klientów i dbanie o dobre kontakty z nimi,
  • utrzymywanie bazy klientów,
  • prowadzenie dziaÅ‚alnoÅ›ci marketingowej,
  • magazynowanie materiaÅ‚ów promocyjnych,
  • ogólna koordynacja dziaÅ‚aÅ„ marketingowych,
  • zapewnienie wÅ‚aÅ›ciwych narzÄ™dzi informatycznych oraz personelu koniecznego do wykonania usÅ‚ug.    

Zaangażowane aktywa 

Istotne znaczenie dla oczekiwanego zysku z transakcji majÄ… aktywa angażowane przez strony. Opis angażowanych aktywów przez strony transakcji bÄ™dzie dotyczyÅ‚ wskazania, która ze stron transakcji angażuje istotne dla danej transakcji aktywa zarówno materialne, jak i niematerialne. 

Poniżej przedstawiamy przykÅ‚adowe aktywa angażowane przez strony: 

Aktywa materialne:

  • wyposażenie techniczne (narzÄ™dzia informatyczne, wyposażenie biura),
  • powierzchnia biurowa,
  • Å›rodki finansowe,         
  • sprzÄ™t i materiaÅ‚y biurowe,
  • powierzchnia magazynowa,
  • maszyny, urzÄ…dzenia, narzÄ™dzia,
  • zapasy towarów i materiaÅ‚ów. 

Aktywa niematerialne:

  • oprogramowanie biurowe i administracyjne,
  • wiedza oraz doÅ›wiadczenie niezbÄ™dne w procesie Å›wiadczenia usÅ‚ug,
  • personel obsÅ‚ugujÄ…cy transakcjÄ™,
  • baza klientów,
  • know-how, wiedza techniczna.

Ponoszone ryzyka 

W trakcie realizacji transakcji strony ponoszÄ… różnorodne ryzyka w różnym stopniu w zależnoÅ›ci od peÅ‚nionych przez nie funkcji oraz uregulowaÅ„ znajdujÄ…cych siÄ™ w umowie. Analiza poznoszonych przez strony transakcji ryzyk może być jednym z najistotniejszych elementów dokumentacji.  

Poniżej przedstawiam przykÅ‚adowe ryzyka, które mogÄ… wystÄ…pić na poszczególnych etapach transakcji: 

  • ryzyko zÅ‚ych dÅ‚ugów i kredytowe,
  • ryzyko kursowe,
  • ryzyko utraty pÅ‚ynnoÅ›ci finansowej,
  • ryzyko zwiÄ…zane z nieodpowiedniÄ… jakoÅ›ciÄ… Å›wiadczonych usÅ‚ug,
  • ryzyko zwiÄ…zane z jakoÅ›ciÄ… dostarczanych towarów,
  • ryzyko uszkodzenia towarów trakcie transportu,
  • ryzyko napraw gwarancyjnych,
  • ryzyko rynkowe,
  • ryzyko niepowodzenia badaÅ„ nad nowym produktem.

OkreÅ›lenie kosztów transakcji oraz formy i terminu zapÅ‚aty 

W tej części należy wskazać ogóÅ‚ kosztów zwiÄ…zanych z przeprowadzanÄ… transakcjÄ… dla obydwu stron transakcji. 

 

Przewidywane koszty mogÄ… obejmować nie tylko koszty bezpoÅ›rednie (te, które można przypisać indywidualnie okreÅ›lonym wyrobom), ale też koszty poÅ›rednie, które nie sÄ… zwiÄ…zane z danÄ… transakcjÄ…, ale bezpoÅ›rednio wpÅ‚ywajÄ… na jej cenÄ™. Elementy te również majÄ… wpÅ‚yw na wysokość ceny, jakÄ… ustaliÅ‚yby pomiÄ™dzy sobÄ… podmioty niezależne.  

Przepisy nakazujÄ… przy tym zamieszczenie w dokumentacji wszystkich przewidywanych kosztów zwiÄ…zanych z transakcjÄ…. Dlatego też nie ma obowiÄ…zku wykazywania rzeczywiÅ›cie poniesionych kosztów transakcji, chyba że podatnik mógÅ‚ je przewidzieć. 

Poniżej przedstawiamy przykÅ‚adowe koszty, które mogÄ… znaleźć siÄ™ w opisywanym punkcie: 

  • cena towarów,
  • koszty transportu,
  • koszty organizacji odpraw celnych,
  • koszty magazynu. 

W dokumentacji powinien zostać opisany także sposób i termin zapÅ‚aty.  

Strony mogÄ… regulować zwoje zobowiÄ…zania poprzez: 

  • pÅ‚atność na raty,
  • kompensatÄ™,
  • weksel,
  • przelew,
  • zapÅ‚atÄ™" gotówkÄ….    

Metoda i sposób kalkulacji zysków oraz okreÅ›lenie ceny przedmiotu transakcji  

Przedstawienie metody i sposoby okreÅ›lania zysków majÄ… wskazywać przedstawicielom fiskusa, jak podatnik kalkuje swój zysk z transakcji. Sama metoda kalkulacji ceny w transakcji z podmiotem powiÄ…zanym musi być czytelna dla kontrolujÄ…cego i Å‚atwa do zastosowania w praktyce. Przeprowadzenie przez organy skarbowe kontroli ma przede wszystkim na celu stwierdzenie, czy wielkość zadeklarowanych przez podatnika dochodów wynika ze stosowania w transakcjach z podmiotami powiÄ…zanymi cen rynkowych, czy też zastosowano ceny transferujÄ…ce dochód do podmiotu powiÄ…zanego. 

Przepisy ustawy o CIT określają metody szacowania cen w transakcjach z podmiotami powiązanymi.

SÄ… to tzw. metody tradycyjne i metody zysku transakcyjnego, które dokÅ‚adniej okreÅ›la rozporzÄ…dzenie Ministra Finansów. Przepisy nie zobowiÄ…zujÄ… podatnika do użycia jednej z metod tradycyjnych przy ustalaniu ceny transakcji z podmiotem powiÄ…zanym, jednak ze wzglÄ™du na to, że rozporzÄ…dzenie obliguje wÅ‚adze podatkowe, by przy szacowaniu cen transakcyjnych stosowaÅ‚y metody tradycyjne przyjÄ™te przez podatnika, wskazane jest zastosowanie jednej z metod tradycyjnych.  

Strategia gospodarcza  

Wskazanie na strategiÄ™ gospodarczÄ… jest opcjonalnym elementem dokumentacji. StrategiÄ™ gospodarczÄ… okreÅ›la siÄ™, jeżeli w jej wyniku cena transakcji odbiega od ceny, która byÅ‚aby ustalona w przypadku gdy podmiot takiej strategii nie przyjÄ…Å‚. OkreÅ›lenie strategii jest ważne, ponieważ przedsiÄ™biorcy czasem ustalajÄ… cenÄ™ nieprzynoszÄ…cÄ… dochodu w krótkim okresie czasu, co zwiÄ…zane jest wÅ‚aÅ›nie z prowadzonÄ… strategiÄ…. 

Przykładowo często przywoływanymi celami strategicznymi są:

  • stosowanie cen promocyjnych przy wchodzeniu na dany rynek,
  • czasowÄ… obniżkÄ… zysków w zamian za wyższe zyski dÅ‚ugoterminowÄ…,
  • zwiÄ™kszenie zapewnienia sobie wiÄ™kszego udziaÅ‚u w rynku czy też wyeliminowanie konkurencji,
  • ponoszenie wyższych kosztów przez pewien okres dziaÅ‚alnoÅ›ci w celu utrzymania siÄ™ na rynku lub zdobycia nowego. 

PrzyjÄ™ta strategia gospodarcza musi być jednak realizowana i tylko wyjÄ…tkowe, niezależne od podatnika czynniki mogÄ… stanowić przesÅ‚ankÄ™ uzasadniajÄ…cÄ… odstÄ…pienie od przyjÄ™tej strategii. 

PodkreÅ›lić należy, iż brak okreÅ›lenia strategii gospodarczej nie bÄ™dzie wadÄ… w dokumentacji w sytuacji, gdy przyjÄ™ta strategia nie miaÅ‚a wpÅ‚ywu na wartość transakcji. W takiej sytuacji nie ma potrzeby zamieszczania opisu strategii w dokumentacji podatkowej. 

Inne czynniki wpÅ‚ywajÄ…ce na wartość wynagrodzenia   

W dokumentacji konieczne jest także wskazanie innych czynników, w przypadku gdy w celu okreÅ›lenia wartoÅ›ci przedmiotu transakcji czynniki te zostaÅ‚y uwzglÄ™dnione przez jej strony. 

PrzykÅ‚adowo mogÄ… to być: 

  • warunki gospodarcze i ekonomiczne;
  • struktura rynku odbiorców,
  • struktura rynku dostawców
  • dziaÅ‚alność konkurencji,
  • inflacja,
  • dziaÅ‚alność konkurencji.

 

Oczekiwane korzyÅ›ci z transakcji 

Podmiot sporzÄ…dzajÄ…cy dokumentacjÄ™ do transakcji zwiÄ…zanych z uzyskaniem Å›wiadczeÅ„ o charakterze niematerialnym (w tym usÅ‚ug), zobowiÄ…zany jest przedstawić oczekiwane w zwiÄ…zku z ich zakupem wymierne korzyÅ›ci ekonomiczne. Element ten nie jest zaÅ› konieczny w przypadku gdy podatnik uzyskuje Å›wiadczenia o charakterze materialnym.  

Przykładowe korzyści:

  • ograniczenie kosztów,
  • zwiÄ™kszenie efektywnoÅ›ci dziaÅ‚aÅ„,
  • pozyskanie nowych klientów,
  • zwiÄ™kszenie rynku zbytu;
  • zdobycie nowych obszarów rynku zbytu. 

Podstawa prawna:

  • Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst pierwotny: Dz. U. 1992 r., Nr 21, poz. 86; tekst jednolity: Dz. U. 2000 r. Nr 54 poz. 654, ze zmianami)