Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, (...)

UZASADNIENIE

W dniu 27.04.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wynagrodzenia brutto oraz składek ZUS wspólnika spółki jawnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest jednym z 4 wspólników Spółki Jawnej. Rozkład udziałów poszczególnych wspólników to 36%, 22%, 22%, 20%. Zgodnie z umową spółki każdy ze wspólników ma obowiązek zajmowania się sprawami spółki w powierzonym mu zakresie. Posiadany przez Wnioskodawcę udział w Spółce to 22%. Od 01.12.2011 r. dwóch wspólników, których udział w zysku wynosi łącznie 48%, podjęli pracę w w/w spółce na podstawie umowy o pracę na stanowisku związanym ze skupem mleka, organizacją produkcji i utrzymaniem ruchu. Wykonywana przez tych wspólników praca zawodowa na rzecz spółki nie ma nic wspólnego z reprezentowaniem firmy na zewnątrz oraz z prowadzeniem spraw spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy wynagrodzenie brutto oraz składki ZUS odprowadzane przez spółkę za tych wspólników będą kosztem uzyskania przychodów zgodnie z ustawą o Podatku Dochodowym od Osób Fizycznych z dnia 26.07.1991 r. dla Wnioskodawcy jako wspólnika spółki jawnej w części 22% posiadanych przez Wnioskodawcę udziałów?

Zdaniem Wnioskodawcy wynagrodzenie brutto zatrudnionych wspólników wraz ze wszystkimi składnikami będzie dla Wnioskodawcy kosztem uzyskania przychodów w części 22% wynagrodzenia - ponieważ tyle przypada na udział Wnioskodawcy w spółce. Składki ZUS płacone przez płatnika (spółkę) będą dla Wnioskodawcy kosztem uzyskania przychodów proporcjonalnie do posiadanych udziałów w spółce tj. 22% - ponieważ zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych wydatków tych nie ma w wykazie kosztów niestanowiących kosztu uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51 poz. 307 ze zm.), przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Stosownie natomiast do 8 ust. 2 pkt 1 powoływanej ustawy, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.

W świetle powyższego, zarówno przychody uzyskane przez spółkę osobową jak i poniesione koszty uzyskania przychodów podlegają rozliczeniu u jej wspólników proporcjonalnie do ich udziału w zysku (udziału).

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Z powyższego przepisu wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 powołanej ustawy. Jednakże, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że poniesienie tego wydatku miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, ewentualnie na zachowanie lub zabezpieczenie źródła tego przychodu.

Co do zasady, kosztami uzyskania przychodów mogą być wydatki związane z wynagrodzeniami wypłacanymi pracownikom oraz składkami na ubezpieczenie społeczne od tych wynagrodzeń w części finansowanej przez płatnika. Należy jednakże wskazać ustawowe ograniczenia w możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów wynikające z tzw. negatywnego katalogu kosztów, ujętego w art. 23 ust. 1 ww. ustawy.

Stosownie do przepisu art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, a w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej - także małżonków i małoletnich dzieci wspólników.

Ustawodawca w powołanym przepisie posłużył się wyrażeniem ?wartość własnej pracy?, które nie zostało zdefiniowane dla potrzeb podatku dochodowego. Użyte pojęcie wskazuje, że chodzi tu o wartość wszelkiego rodzaju pracy świadczonej przez ściśle określone osoby na rzecz zatrudniających je podmiotów prowadzących działalność gospodarczą. Natomiast zakres tego pojęcia nie obejmuje innych należności, które obciążają pracodawcę w związku z zatrudnieniem wskazanych osób. Wartość pracy świadczonej przez wspólnika spółki osobowej zatrudnionego przez spółkę na podstawie umowy o pracę będzie wyznaczać wysokość przyznanego mu wynagrodzenia.

Wartością pracy jest, zatem ustalone wynagrodzenie (brutto) za pracę wraz z wszystkimi jego składnikami tj. składkami na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne opłacanymi przez pracownika, zaliczką na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz fizycznie wypłacone wynagrodzenie, jak i wszelkiego rodzaju dodatki, nagrody i inne świadczenia wypłacane w związku z wykonywaną przez pracownika pracą. Należy tu podkreślić, że pracodawca (spółka) jest zobowiązany do pobierania i odprowadzania do właściwych podmiotów ww. składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne oraz zaliczek na podatek dochodowy. Pełni, więc tylko rolę pośrednika, a płatności te realizowane są z dochodu pracownika. Zatem całość wynagrodzenia brutto takiego pracownika nie będzie kosztem uzyskania przychodu pracodawcy (spółki).

W świetle powyższego uznać należy, iż wartość wynagrodzenia brutto uzyskiwanego przez wspólnika zatrudnionego przez spółkę osobową, w której jest wspólnikiem na podstawie umowy o pracę, może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Do kosztów uzyskania przychodu Wnioskodawcy w odpowiedniej proporcji można zaliczyć też wydatki inne niż wynagrodzenie, ale związane z zatrudnieniem przez spółkę osobową wspólnika, do których spółka zobowiązana jest jako pracodawca na mocy odrębnych przepisów w związku z wypłacaniem pracownikowi wynagrodzenia. tj. składki na ubezpieczenie społeczne.

Przy kwalifikowaniu ich do kosztów uzyskania przychodów przez podmiot prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą należy uwzględnić ogólne zasady wynikające z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponieważ świadczenia te wynikają z faktu zatrudnienia pracownika, (w rozpatrywanym przypadku wspólnika spółki), zatem zachodzi związek między tymi kosztami a przychodami uzyskanymi z prowadzonej przez spółkę osobową działalności gospodarczej. Koszty te powinny być rozpatrywane odrębnie od kosztów, które składają się na ?wartość własnej pracy? Wnioskodawcy zatrudnionego przez spółkę na podstawie umowy o pracę. Również w tym przypadku należy wskazać ustawowe ograniczenia w zakresie możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów wynikające z tzw. negatywnego katalogu kosztów, ujętego w art. 23 ust. 1 ww. ustawy.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 55a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów nieopłaconych do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składek, z zastrzeżeniem pkt 37 oraz art. 22 ust. 6bb, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek.

Przepis art. 23 ust. 1 pkt 55a stosuje się odpowiednio, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 37 oraz art. 22 ust. 6bb, do składek na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych (art. 23 ust. 3d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Natomiast z treści art. 22 ust. 6bb ustawy wynika, iż składki z tytułu należności, o których mowa w ust. 6ba, określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585 i Nr 218, poz. 1690), w części finansowanej przez płatnika składek, składki na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, z zastrzeżeniem art. 23 ust. 1 pkt 37, stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który należności te są należne, pod warunkiem że składki zostaną opłacone:

1. z tytułu należności wypłacanych lub postawionych do dyspozycji w miesiącu, za który są należne - w terminie wynikającym z odrębnych przepisów;
2. z tytułu należności wypłacanych lub postawionych do dyspozycji w miesiącu następnym, w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony - nie później niż do 15 dnia tego miesiąca. W przypadku uchybienia tym terminom do składek tych stosuje się art. 23 ust. 1 pkt 55a i ust. 3d.
   
   

W świetle powyższego składki na ubezpieczenie społeczne związane z zatrudnieniem na podstawie umowy o pracę wspólnika spółki, w części, w której zobowiązany do ich uiszczania jest pracodawca (spółka), stanowią koszty uzyskania przychodów Wnioskodawcy proporcjonalnie do posiadanego przez niego udziału w zyskach spółki.

Z opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest jednym z czterech wspólników spółki jawnej. a posiadany przez niego udział w Spółce wynosi 22%. Od 01.12.2011 r. jeden ze wspólników, którego udział wynosi 36%, podjął pracę w ww. spółce na podstawie umowy o pracę.

Reasumując, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, iż wartość wynagrodzenia brutto uzyskiwanego przez wspólnika zatrudnionego przez spółkę osobową, w której jest wspólnikiem na podstawie umowy o pracę, oraz składki na ubezpieczenie związane z jego zatrudnieniem, w części, w której zobowiązany do ich uiszczania jest pracodawca - spółka, stanowią koszty uzyskania przychodów Wnioskodawcy proporcjonalnie do posiadanego przez niego udziału w zyskach spółki zgodnie z treścią art. 8 ust. 2 pkt 1 powoływanej ustawy.

A zatem stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.