Spółka ma prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów podatek VAT naliczony dotyczący wydatków (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 22.12.2008r. (data wpływu 24.12.2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów naliczonego podatku VAT dotyczącego wydatków na reprezentację - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24.12.2008r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów naliczonego podatku VAT dotyczącego wydatków na reprezentację.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Przedmiotem działalności Spółki jest dystrybucja sprzętu elektronicznego oraz komputerowego. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka ponosi koszty reprezentacji, w tym koszty usług gastronomicznych.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o pdop Spółka nie zalicza wydatków na reprezentację do kosztów uzyskania przychodów. W myśl art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, Dz. U. z 2004 r. Nr 54 poz. 535 z późn. zm. (?ustawa o podatku VAT?) Spółka nie odlicza podatku VAT naliczonego na nabytych usługach gastronomicznych. Ponadto, w związku z art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku VAT (uchylonym z dniem 1 grudnia 2008r.) do dnia 30 listopada 2008 r. Spółka nie odliczała podatku VAT naliczonego na pozostałych wydatkach na reprezentację.

Obecnie Spółka nie traktuje jako kosztu uzyskania przychodów podatku VAT naliczonego na wydatkach na reprezentację.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy naliczony podatek VAT wykazany na fakturach dot. wydatków reprezentacyjnych, w tym w szczególności usług gastronomicznych, może stanowić koszt uzyskania przychodów...

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy pdop kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy pdop. W myśl art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy pdop do kosztów podatkowych nie zalicza się kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Jednocześnie, ustawa pdop nie zawiera definicji kosztów reprezentacji. W konsekwencji, w wyniku zastosowania wykładni gramatycznej należy posłużyć się definicją reprezentacji ze słownika języka polskiego. Zgodnie ze ?Słownikiem języka polskiego PWN? (pod red. prof. Mieczysława Szymczaka, Wydawnictwo Naukowe PWN S.A., 1999) reprezentacyjnie oznacza ?w sposób okazały, okazale, wystawnie, wytwornie?. Zdaniem Spółki, przez koszty reprezentacji należy rozumieć wydatki, które mają na celu budowanie pozytywnego wizerunku firmy i podtrzymanie dobrych relacji z kontrahentami oraz charakteryzują się okazałością lub wystawnością. W konsekwencji, w przekonaniu Spółki, należy uznać, że wydatki te mają na celu osiągnięcie przychodów (w postaci zwiększenia dochodów ze sprzedaży), jednak na mocy odrębnego przepisu zostały wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. W szczególności, umieszczenie kosztów reprezentacji w katalogu kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów oznacza, że sam ustawodawca przyznaje, że koszty te, co do zasady, są ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. W przeciwnym razie nie byłoby potrzeby wymieniania kosztów reprezentacji w katalogu wydatków, które nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. Wynika to z faktu, że koszty, które nie zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, nie mogą być rozpoznane jako koszty podatkowe na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy pdop. Ponadto, zgodnie z art. 16 ust 1 pkt 46 lit. a) tiret drugie ustawy pdop kosztem uzyskania przychodów jest naliczony podatek VAT w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku VAT podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku VAT - jeżeli naliczony podatek VAT nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Na podstawie art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku VAT obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych (poza określonymi w tym przepisie wyjątkami, które nie dotyczą Spółki). Ponadto, do dnia 30 listopada 2008 r. obowiązywał przepis art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku VAT. Zgodnie z tym przepisem prawo obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie przysługiwało w przypadku towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Z zestawienia przytoczonych powyżej przepisów, zdaniem Spółki, wynika, że możliwości zaliczania do kosztów podatkowych wydatków poniesionych na reprezentację dotyczy wydatków na reprezentację w kwocie netto (bez naliczonego podatku VAT). Zdaniem Spółki, przepis art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a) tiret drugie ustawy pdop uprawnia podatników do rozpoznania jako koszt uzyskania przychodów podatku VAT naliczonego na wydatkach na reprezentację w przypadkach, gdy podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT, tj. w przypadku usług gastronomicznych i noclegowych oraz pozostałych wydatków na reprezentację ujętych w rejestrze zakupów VAT do dnia 30 listopada 2008 r. Ponadto, w przekonaniu Spółki, opisane powyżej podejście można zastosować także w przypadku innych wydatków, które zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, lecz nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy pdop - w sytuacji, gdy podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT i naliczony podatek VAT nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Zaprezentowane powyżej stanowisko Spółki jest zgodne z licznymi interpretacjami wydanymi przez organy podatkowe.

Biorąc pod uwagę przytoczone powyżej przepisy prawa podatkowego, jak również interpretacje organów podatkowych, zdaniem Spółki, należy uznać, że:

• kosztów uzyskania przychodów nie stanowią wydatki na reprezentację w kwocie netto (bez naliczonego podatku VAT);
• natomiast Spółka na prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów podatek VAT naliczony na wydatkach na reprezentację w przypadkach, gdy Spółce nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT (tj. w przypadku usług gastronomicznych i noclegowych oraz pozostałych wydatków na reprezentację ujętych w rejestrze zakupów VAT do dnia 30 listopada 2008 r.)
  
  

Po przeanalizowaniu przedstawionego stanu faktycznego oraz obowiązującego stanu prawnego stwierdzam, co następuje:

Art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), stanowi, iż kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy, stanowić mogą koszty uzyskania przychodu, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, dotyczące całokształtu działalności podatnika, związane z funkcjonowaniem firmy.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Za koszty uzyskania przychodów nie uważa się również, zgodnie z przepisem art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatku od towarów i usług. Zasada ta wynika z konstrukcji prawnej tego podatku, który z założenia jest neutralny dla przedsiębiorców.

Zgodnie bowiem z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi (osobie prawnej, jednostce organizacyjnej mniemającej osobowości prawnej oraz osobie fizycznej, wykonującej samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności), przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Od zasady nieuznawania podatku od towarów i usług za koszt uzyskania przychodów ustawodawca przewidział jednak pewne wyjątki. Na mocy przepisu art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a, tiret drugie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztem uzyskania przychodów jest podatek naliczony w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług ? jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług (obowiązujący do dnia 30.11.2008 r.) stanowił, iż obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika: towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Oznaczało to, że w przypadku gdy Spółce nie przysługiwało obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług, a naliczony podatek od towarów i usług nie powiększał wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, podatnik mógł ? na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a, tiret drugie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ? uznać za koszt uzyskania przychodów kwotę podatku naliczonego od towarów i usług związanego z wydatkami poniesionymi na cele reprezentacji.

Należy zaznaczyć, iż godnie z przepisami obowiązującymi od dnia 01.12.2008r. uchylającymi art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, VAT naliczony związany z wydatkami wyłączonymi z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 updop w tym wydatkami na reprezentację, ale mającymi związek z czynnościami opodatkowanymi VAT będzie mógł być odliczony od VAT należnego, a w związku z tym nie może być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów

Reasumując Spółka ma prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów podatek VAT naliczony dotyczący wydatków na reprezentację poniesionych do dnia 30.11.2008 r. jeżeli Spółce nie przysługiwało jego odliczenie od podatku VAT należnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Referencje

ILPB3/423-206/10-4/AP, interpretacja indywidualna

ILPB3/423-206/10-5/AP, interpretacja indywidualna