1. Czy na podstawie art. 15 ust 1 w związku z art. 16 ust 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób (...)

23.8.2012

1. Czy na podstawie art. 15 ust 1 w związku z art. 16 ust 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych D ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów kwotę podatku od wartości dodanej wykazaną w fakturach wystawionych przez podatników z krajów Unii Europejskiej w okresie rozliczeniowym, w którym poniesiono koszt zakupu, jeżeli po zakończeniu kwartału Spółka występuje do urzędu skarbowego o zwrot tego podatku i po upływie pewnego czasu otrzymuje zwrot na rachunek bankowy? 2. Czy na podstawie art. 12 ust 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przychodem do opodatkowania w miesiącu wpływu środków pieniężnych na rachunek bankowy będzie kwota otrzymanego zwrotu podatku od wartości dodanej, który zaliczony został do kosztów podatkowych w miesiącu poniesienia wydatku?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 29.05.2012r. (data wpływu 04.06.2012r.) w sprawie o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów oraz przychodów podatkowych ? jest prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 04.06.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów oraz kosztów podatkowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony zaistniały stan faktyczny.

Sp. z o.o. (dalej D lub Spółka) wykonuje usługi transportu międzynarodowego, transportu krajowego oraz spedycji. Głównym terenem działania Spółki jest obszar Polski i krajów należących do Unii Europejskiej. D jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz zarejestrowanym podatnikiem VAT-UE. W żadnym innym kraju Unii Europejskiej Spółka nie jest zarejestrowana jako podatnik podatku od wartości dodanej.

W trakcie świadczenia usług na terenie krajów należących do Unii Europejskiej pracownicy Spółki dokonują na jej rzecz zakupów towarów i usług, w tym paliwa oraz uiszczają opłaty drogowe. Zakupy te dokumentowane są fakturami wystawianymi przez podatników podatku od wartości dodanej zawierającymi w kwocie brutto podatek od wartości dodanej. Na podstawie obowiązujących przepisów D w okresach kwartalnych składa do Urzędu Skarbowego wniosek VAT-REF o zwrot podatku od wartości dodanej naliczonego w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej. Procedura zwrotu podatku trwa od kilku miesięcy do ponad roku w zależności do kraju UE. Aktualnie kwota podatku od wartości dodanej zawarta w fakturach zakupu, z ostrożności podatkowej wynikającej z wcześniejszych interpretacji Ministra Finansów powołujących się na ograniczenie wynikające z art. 16 ust 1 pkt 46, nie jest w D zaliczana do kosztów podatkowych w okresie poniesienia wydatku. W konsekwencji przyjęcia tego rozwiązania uzyskany zwrot podatku nie jest zaliczany do przychodów podatkowych okresu; w których wpływa na rachunek bankowy Spółki. Podkreślenia wymaga, że kwota netto z faktur zakupu stanowi koszt podatkowy, gdyż wydatki związane są bezpośrednio lub pośrednio z osiąganymi przez spółkę przychodami. Opisana sytuacja z ekonomicznego punktu nie jest korzystna dla D z uwagi na długi czas oczekiwania na zwrot podatku z innego kraju.

W związku z wyżej opisanym stanem faktycznym Spółka zadała następujące pytania:

Czy na podstawie art. 15 ust 1 w związku z art. 16 ust 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych D ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów kwotę podatku od wartości dodanej wykazaną w fakturach wystawionych przez podatników z krajów Unii Europejskiej w okresie rozliczeniowym, w którym poniesiono koszt zakupu, jeżeli po zakończeniu kwartału Spółka występuje do urzędu skarbowego o zwrot tego podatku i po upływie pewnego czasu otrzymuje zwrot na rachunek bankowy?
Czy na podstawie art. 12 ust 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przychodem do opodatkowania w miesiącu wpływu środków pieniężnych na rachunek bankowy będzie kwota otrzymanego zwrotu podatku od wartości dodanej, który zaliczony został do kosztów podatkowych w miesiącu poniesienia wydatku?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 15 ust 1 ustawy z dnia 15 lutego 19992r o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. 2011r. Nr 74 po. 397 ze zmianami, określanej dalej UPDOP) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust 1. W opisie stanu faktycznego podkreślono, że przedmiotem zapytania są tylko wydatki bezpośrednio lub pośrednio związane z przychodami, zatem do kosztów uzyskania przychodów powinna być zaliczana kwota brutto wynikająca z faktury zakupu łącznie z podatkiem od wartości dodanej. W miesiącu otrzymania zwrotu podatku na rachunek bankowy Spółka powinna wykazywać przychód podatkowy w wysokości otrzymanego zwrotu podatku.

W ocenie Spółki w przedmiotowej sprawie nie będzie miał zastosowania art. 16 ust 1 pkt 46 UPDOP, gdyż ograniczenie zawarte w tym przepisie ustawy dotyczy wyłącznie podatku od towarów i usług i nie może mieć zastosowania do podatku od wartości dodanej. Ustawa o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004r. w art. 1 ust 1 pkt 11 wyraźnie stanowi, że podatek od wartości dodanej to podatek nakładany na terytorium państwa członkowskiego, z wyjątkiem podatku od towarów i usług, uregulowanego ww. ustawą.

Biorąc pod uwagę powyższe, Spółka stoi na stanowisku, że na podstawie art. 15 ust 1 pkt 1 UPDOP ma prawo zaliczać do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione w innych krajach UE w kwotach brutto wynikających z faktur zakupu tj. wraz z podatkiem od wartości dodanej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, ze zm.) ? dalej: ustawa ? kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Konstrukcja tego przepisu daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), pod warunkiem, że wykaże istnienie związku przyczynowego pomiędzy ich poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu. Dotyczy to zarówno takich wydatków, które bezpośrednio przekładają się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i tych, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione, jako zmierzające do ich osiągnięcia.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Kosztem uzyskania przychodów jest wyłącznie taki koszt, który spełnia kumulatywnie warunki określone w cytowanym art. 15 ust. 1 ustawy, czyli:

został poniesiony przez podatnika,
jest definitywny, a więc bezzwrotny,
pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
jego poniesienie miało na celu uzyskanie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, tj. istnieje związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania; w momencie ponoszenia wydatku podatnik mógł, obiektywnie oceniając, oczekiwać skutku w postaci osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenie ich źródła,
nie został wyłączony z kategorii kosztów podatkowych mocą art. 16 ust. 1 ustawy,
został właściwie udokumentowany.

Jak stanowi norma art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów:

podatek naliczony:

jeżeli podatnik zwolniony jest od podatku od towarów i usług lub nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług,
w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług ? jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej,

b. podatek należny:

w przypadku importu usług oraz wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, jeżeli nie stanowi on podatku naliczonego w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług; kosztem uzyskania przychodów nie jest jednak podatek należny w części przekraczającej kwotę podatku od nabycia tych towarów i usług, która mogłaby stanowić podatek naliczony w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług,
w przypadku przekazania lub zużycia przez podatnika towarów lub świadczenia usług na potrzeby reprezentacji i reklamy, obliczony zgodnie z odrębnymi przepisami,
od nieodpłatnie przekazanych towarów, obliczony zgodnie z odrębnymi przepisami, w przypadku gdy wyłącznym warunkiem ich przekazania jest uprzednie nabycie przez otrzymującego towarów lub usług od przekazującego w określonej ilości lub wartości,

c. kwota podatku od towarów i usług, nieuwzględniona w wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, podlegających amortyzacji zgodnie z art. 16a-16m, lub dotycząca innych rzeczy lub praw niebędących środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi podlegającymi tej amortyzacji ? w tej części, w jakiej dokonano korekty powodującej zmniejszenie podatku odliczonego zgodnie z art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ilekroć w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych jest mowa o ustawie o podatku od towarów i usług oznacza to ustawę z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, ze zm.) ? art. 4a pkt 7 ustawy.

Z kolei przez podatek od wartości dodanej, o którym mowa w art. 2 pkt 11 ustawy o podatku od towarów i usług, rozumie się podatek od wartości dodanej nakładany na terytorium państwa członkowskiego, z wyjątkiem polskiego podatku od towarów i usług nakładanego tą ustawą.

Z powyższego wynika więc, iż ustawa o podatku od towarów i usług rozróżnia pojęcie podatku od wartości dodanej i pojęcie podatku od towarów i usług. Sformułowanie ?podatek od towarów i usług? jest określeniem podatku od wartości dodanej obowiązującym wyłącznie w Polsce, a nie w innych krajach członkowskich. Tym samym nie można utożsamiać podatku od wartości dodanej obowiązującego w innym państwie członkowskim niż Polska z podatkiem od towarów i usług obowiązującym w Polsce.

W konsekwencji stwierdzić należy, iż cytowany art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie będzie miał w przedmiotowej sprawie zastosowania, ponieważ dotyczy podatku od towarów i usług, a nie podatku od wartości dodanej. Tym samym, dla celów podatku dochodowego od osób prawnych, Spółka może uwzględniać w kosztach uzyskania przychodów wartość faktur dokumentujących poniesione koszty w kwocie brutto.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji przychodu. Przepis art. 12 tej ustawy, regulujący kwestię przychodów, nie wymienia źródeł przychodu, lecz określa zdarzenia, których wystąpienie powoduje powstanie obowiązku podatkowego. Poprzez przykładowe wyliczenie zawarte w kolejnych ustępach art. 12 ustawodawca precyzuje więc jedynie rodzaje przychodów. Ponadto wylicza jakiego rodzaju wpływy pieniężne podmiotu gospodarczego nie są zaliczane do przychodów.

Przychodami są więc w szczególności: otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe, a w zakresie przychodów związanych z działalnością gospodarczą także przychody należne, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont (art. 12 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 3 updop).

Przychody należne to wszelkiego rodzaju przychody, co do których przysługuje podatnikowi uprawnienie do ich dochodzenia, czyli takie, które wynikają z konkretnego stosunku prawnego. ?Należność? wynika z treści stosunku prawnego, a odnosi się zarówno do możliwości dochodzenia konkretnego świadczenia oraz do powinności jego spełnienia. Oznacza to, że powstanie przychodów należnych związane jest z powstaniem wierzytelności. Ponieważ wierzytelność to termin wywodzący się z prawa cywilnego, to przychodami należnymi są przychody wymagalne w rozumieniu prawa cywilnego, tj. możliwe do prawnie skutecznego ich dochodzenia. Ustawodawca nie zastrzega, że przychodem są tylko wymienione w art. 12 updop pożytki, które są wprost wynikiem realizacji celu działalności gospodarczej osoby prawnej. Wszelkie wpłaty pieniężne, o ile spełniają inne wymagania podane w rozdziale 2 ustawy, mogą być uznane za przychód osoby prawnej zwłaszcza, że listę pożytków ? stanowiącą katalog zamknięty, którego zakres nie podlega rozszerzeniu czy też zawężeniu ? które nie mogą być zaliczone do przychodów zawarto w ust. 4 cytowanego przepisu.

I tak, do przychodów nie zalicza się m.in. zwróconych innych wydatków nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów ( art. 12 ust. 4 pkt 6a updop).

Tym samym, gdy Spółka uzyska zwrot zaliczonego uprzednio do kosztów uzyskania przychodów podatku od wartości dodanej winna wykazać przychód z tego tytułu, w tej sytuacji zastosowanie znajduje art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.