Czy otrzymane dofinansowanie z N. w formie dopłat do oprocentowania kredytu inwestycyjnego otrzymane (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko ? przedstawione we wniosku z dnia 12 grudnia 2013 r. (data wpływu 16 grudnia 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 lutego 2014 r. (data nadania 25 lutego 2014 r., data wpływu 26 lutego 2014 r.) na wezwanie z dnia 14 lutego 2014 r. Nr IPPB5/423-1010/13-2/AS (data nadania 17 lutego 2014r., data odbioru 20 lutego 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• określenia momentu powstania przychodu z tytułu dofinansowania z N. w formie dopłat do oprocentowania kredytu inwestycyjnego otrzymanych po przekazaniu nowych, jak i zmodernizowanych środków trwałych do używania ? jest prawidłowe,
• możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek od kredytu naliczonych przez Bank, zapłaconych po przekazaniu nowych i zmodernizowanych środków trwałych do używania, w momencie zapłaty i ujęcia w księgach rachunkowych ? jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 16 grudnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych otrzymanej z N. dopłaty do oprocentowania kredytu bankowego na realizację przedsięwzięcia pn. ?(...)?.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka w celu zrealizowania w latach 2005-2010 przedsięwzięcia pn. ?(...)? otrzymała z N. w Warszawie pożyczkę zwrotną w kwocie X zł. Pożyczka była przekazywana w transzach od 2007 roku do 2009 roku. Środki pieniężne otrzymane od N. zostały w całości wykorzystane na wytworzenie, modernizację oraz rozbudowę środków trwałych. Z dniem XX grudnia 2010 r. zakończyły się inwestycje w postaci wytworzenia i modernizacji środków trwałych i środki te zostały oddane do użytkowania.

W dniu XX maja 2010 r. została zawarta umowa z Bankiem XYZ S.A. o udzielenie kredytu inwestycyjnego Wnioskodawcy (zwana dalej Spółką) przeznaczonego na refinansowanie pożyczki udzielonej przez N. na realizację zadania pod nazwą ?(...)?. Pożyczka udzielona przez N. była przeznaczona na wytworzenie środków trwałych jak i na modernizację, rozbudowę i przebudowę już istniejących środków trwałych.

Dnia XX.06.2010 r. podpisano trójstronne porozumienie pomiędzy N. , Spółką i Bankiem. Bank dokonał spłaty pożyczki w kwocie X zł na rzecz N. w Warszawie, a Spółka od XX.06.2010 r. stała się dłużnikiem Banku. W wyniku tego porozumienia Spółka otrzymała z N. dopłatę do oprocentowania kredytu bankowego.

Warunki umowy:

• Kwota pożyczki otrzymanej z N. spłaconej przez Bank: X zł.
  
• Kwota kredytu w Banku (XX.06.2010 r.): X zł.
  
• Okres spłaty kredytu zaciągniętego w Banku: od lipca 2010 r. do lipca 2020 r.
  
• Stopa dopłat do oprocentowania kredytu bankowego: X punktów, co stanowi X% w skali roku.
  
• Okres przekazywania dopłat: od lipca 2010 r. do lipca 2020 r.
  
• Maksymalna łączna kwota dopłat pokrywana z N. : X zł, w tym w pierwszym roku stosowania dopłat w 2010 r. do X zł.
  
• Przekazywanie dopłat ze środków N. : bezpośrednio na rachunek bankowy Banku.
  
  
  

Uruchomienie kredytu nastąpiło po podpisaniu umowy trójstronnej przez Spółkę, Bank i N. o dopłaty do oprocentowania preferencyjnego kredytu bankowego na realizację przedsięwzięcia pn. ?(...)? współfinansowanego ze środków Funduszu Spójności. W dniu XX.06.2010 r. została podpisana ww. umowa o dopłaty do oprocentowania kredytu bankowego.

Obecnie środki trwałe są oddane do użytku, a Spółka spłaca kredyt wraz z odsetkami z tym, że na podstawie umowy N. dokonuje dopłat do oprocentowania do kredytu bezpośrednio na rachunek bankowy Banku a nie Spółki, w wysokości nie większej niż X%.

Tut. organ w toku działań sprawdzających stwierdził, że ww. podanie Spółki z dnia 12 grudnia 2013 r. (data wpływu 16 grudnia 2013 r.) obarczone jest brakami formalnymi uniemożliwiającymi procedowanie w sprawie w trybie interpretacyjnym.

W związku ze stwierdzonymi brakami formalnymi podania Wnioskodawca został wezwany pismem z dnia 14 lutego 2014 r. Nr IPPB5/423-1010/13-2/AS do uzupełnienia tego pisma ? w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia ? poprzez:

• dokonanie opłaty dodatkowej w wysokości 40 zł na rachunek bankowy Izby Skarbowej i doręczenie kserokopii dowodu uiszczenia opłaty do tut. organu,
  
• sprecyzowanie opisanego we wniosku stanu faktycznego.
  
  
  

Wezwanie zostało odebrane w dniu 20 lutego 2014 r., a zatem termin do uzupełnienia wniosku upływał z dniem 27 lutego 2014 r.

W odpowiedzi na ww. wezwanie Spółka uiściła w dniu 24 lutego 2014 r. stosowną kwotę tytułem opłaty dodatkowej oraz w piśmie z dnia 25 lutego 2014 r. (data nadania 25 lutego 2014 r., data wpływu 26 lutego 2014 r.) wskazała, że Wnioskodawca pełni rolę inwestora przedsięwzięcia pn. ?(...)?, a beneficjentem Projektu jest Spółka.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy otrzymane dofinansowanie z N. w formie dopłat do oprocentowania kredytu inwestycyjnego otrzymane po przekazaniu nowych, jak i zmodernizowanych środków trwałych do używania stanowi przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w momencie wpływu środków pieniężnych na rachunek bankowy Banku, a jednocześnie odsetki od kredytu naliczone przez Bank zapłacone po przekazaniu nowych i zmodernizowanych środków trwałych do używania będą kosztem podatkowym zgodnie z zasadami ogólnymi w momencie zapłaty i ujęcia w księgach rachunkowych, przy czym za zapłatę należy rozumieć należności przekazywane Bankowi w związku z kredytem inwestycyjnym udzielonym Spółce zarówno w części faktycznie wydatkowanej przez Spółkę, jak i w części przekazywanej przez N. na rachunek obsługi kredytu?

Zdaniem Wnioskodawcy, naliczone odsetki od zaciągniętego kredytu inwestycyjnego zaciągniętego przez Spółkę w związku z realizacją projektu pn. ?(...)? po przekazaniu środków trwałych do używania (zarówno wytworzonych, jak i zmodernizowanych) będą kosztem podatkowym Spółki zgodnie z zasadami ogólnymi w momencie zapłaty i ujęcia w księgach rachunkowych Spółki (zaksięgowania) poszczególnych należności, zgodnie z przyjętym harmonogramem spłat.

Natomiast przez zapłatę należy rozumieć w przedmiotowej sprawie należności przekazywane Bankowi w związku z kredytem udzielonym Spółce na realizację przedsięwzięcia pn. ?(...)? zarówno w części faktycznie wydatkowanej przez Wnioskodawcę, jak i w części przekazywanej do Banku bezpośrednio przez N. .

Natomiast dopłaty do oprocentowania dokonane przez N. po oddaniu środka trwałego do używania stanowić będą przychód Spółki stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, który nie podlega zwolnieniu od podatku.

Słuszność stanowiska Spółki została już utrwalona w orzecznictwie dokonywanym przez Izby Skarbowe a potwierdza to między innymi interpretacja wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach nr IBPBI/2/423-1505/11/SD z 21 marca 2012 r. Mimo, że przywoływana wyżej interpretacja stanowi (została wydana - dop. tut. organu) w indywidualnej sprawie, należy ją uwzględnić przy wydawaniu przedmiotowej interpretacji, gdyż celem jest ujednolicenie stosowania prawa podatkowego dla wszystkich podatników bez względu na to do której Izby Skarbowej skierowali swoje zapytanie. W tym celu ustawodawca nakazał publikację wydanych interpretacji indywidualnych w celu ujednolicenia stosowania prawa podatkowego, a tym samym dał możliwość powoływania się na rozstrzygnięcia w nich zawarte.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

• określenia momentu powstania przychodu z tytułu dofinansowania z N. w formie dopłat do oprocentowania kredytu inwestycyjnego otrzymanych po przekazaniu nowych, jak i zmodernizowanych środków trwałych do używania ? jest prawidłowe,
• możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek od kredytu naliczonych przez Bank, zapłaconych po przekazaniu nowych i zmodernizowanych środków trwałych do używania, w momencie zapłaty i ujęcia w księgach rachunkowych ? jest prawidłowe.
  
  

Na wstępie należy wskazać, że N. (dalej: ?N. ? lub ?Narodowy Fundusz?) jest ? wspólnie z wojewódzkimi funduszami ? filarem polskiego systemu finansowania ochrony środowiska.

Podstawą działania N. jest ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2013 r., poz.1232, z późn. zm.).

Najważniejszym zadaniem Narodowego Funduszu jest efektywne i sprawne wykorzystanie środków z Unii Europejskiej przeznaczonych na rozbudowę i modernizację infrastruktury ochrony środowiska w naszym kraju. Wdrażanie projektów ekologicznych, które uzyskały lub uzyskają wsparcie finansowe z Komisji Europejskiej oraz dofinansowanie tych przedsięwzięć ze środków Narodowego Funduszu ma służyć osiągnięciu przez Polskę efektów ekologicznych wynikających z zobowiązań międzynarodowych.

W ostatnich latach odpowiedzialnym zadaniem N. jest koordynacja projektów inwestycyjnych, które w ramach funduszu przedakcesyjnego ISPA i Funduszu Spójności otrzymały pomoc finansową Komisji Europejskiej.

Jednym z takich projektów jest opisane we wniosku przedsięwzięcie pn. ?(...)?, które realizowano w latach 2005-2010.

Zgodnie z art. 411 ust. 1 pkt 2 lit. a) w zw. z art. 400a ust. 1 ustawy ? Prawo ochrony środowiska, finansowanie ochrony środowiska i gospodarki wodnej odbywa się przez udzielanie dotacji, w tym dopłaty do oprocentowania kredytów bankowych.

Należy mieć przy tym na uwadze, że w myśl art. 126 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2013 r., poz. 885, z późn. zm.) dotacje są to podlegające szczególnym zasadom rozliczania środki z budżetu państw, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz z państwowych funduszy celowych przeznaczone na podstawie niniejszej ustawy , odrębnych ustaw lub umów międzynarodowych, na finansowanie lub dofinansowanie realizacji zadań publicznych.

Uściślając, zgodnie z art. 127 ust. 1 pkt 2) ustawy o finansach publicznych dotacje celowe są to środki przeznaczone na dopłaty do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach.

Należy mieć zatem na względzie, że otrzymana przez Wnioskodawcę z N. pomoc w postaci dopłat do oprocentowania kredytu (5%) przekazana bezpośrednio z N. do Banku ma charakter dotacji celowej z budżetu państwa.

Co istotne, na podstawie art. 411 ust. 10 ustawy ? Prawo ochrony środowiska, Narodowy Fundusz oraz wojewódzkie fundusze udzielają dotacji, pożyczek oraz przekazują środki finansowe na podstawie umów cywilnoprawnych.

Zgodnie z obowiązującą regulacją prawną w przedmiotowej sprawie podpisano w dniu XX czerwca 2010 r. trójstronne porozumienie pomiędzy N. , Spółką i Bankiem. Jak wskazał Wnioskodawca, Bank dokonał spłaty pożyczki na rzecz N. , a Spółką od XX czerwca 2010 r. stała się dłużnikiem Banku.

W wyniku tego porozumienia Spółka otrzymała z N. dopłatę do oprocentowania kredytu bankowego.

Istotne jest przy tym, że w myśl art. 411 ust. 10 ustawy ? Prawo ochrony środowiska, Narodowy Fundusz oraz wojewódzkie fundusze mogą udostępniać środki finansowe bankom z przeznaczeniem na udzielanie kredytów bankowych, pożyczek lub dotacji na wskazane przez siebie programy i przedsięwzięcia z zakresu zadań ochrony środowiska i gospodarki wodnej oraz potrzeb geologii, a także dopłaty do oprocentowania lub częściowe spłaty kapitału udzielanych na ten cel kredytów bankowych.

Należy zatem jednoznacznie stwierdzić, że fakt przekazywania opisanych we wniosku dopłat do oprocentowania kredytu (X%) bezpośrednio z N. do Banku nie wpływa na zmianę charakteru udzielonej Wnioskodawcy pomocy na realizację przedsięwzięcia pn. ?(...) ?. Beneficjentem dotacji celowej jest bowiem Spółka.

Na gruncie prawa podatkowego zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Na podstawie art. 12 ust. 1 omawianej ustawy można więc stwierdzić, że ? co do zasady ? przychodem jest każda wartość wchodzącą do majątku podatnika, powiększającą jego aktywa, mającą definitywny charakter, którą może on rozporządzać jak własną, o ile nie została wyłączona z przychodów podatkowych mocą art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Z art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika bowiem zasada neutralności podatkowej otrzymywanych i spłacanych kwot w związku z kredytem. Przywołany przepis przewiduje, że do przychodów nie zalicza się otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).

Użycie w powyższym przepisie sformułowania ?otrzymane? oznacza, że momentem powstania przychodu pieniężnego jest moment otrzymania, czyli wpływu bezpośrednio do majątku podatnika ? względnie na jego rachunek ? wymienionych środków, skutkującego powstaniem po stronie podatnika możliwości dysponowania tymi środkami. Co do zasady więc, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danej osoby prawnej decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa podatnika, którymi Spółka może rozporządzać.

Sposób wypłaty, czy okresowych rozliczeń pieniędzy z uwagi na specyfikę środków pomocowych ma przy tym charakter swoistych ?rozwiązań technicznych? udzielanej pomocy w zakresie wypłat i rozliczeń dotacji, co potwierdza (jak wykazano powyżej) stosowna regulacja ustawowa w materii finansów publicznych oraz podpisane w dniu XX czerwca 2010 r. trójstronne porozumienie pomiędzy N. , Spółką i Bankiem.

Wskazać należy jednoznacznie, że otrzymywane przez Wnioskodawcę dopłaty do oprocentowania kredytu stają się przychodem podatkowym w momencie wpływu na rachunek bankowy poszczególnych transz, gdyż już od tego momentu Spółka może nimi dysponować (z uwzględnieniem celu, na jaki zostały przeznaczone w ramach zawartego porozumienia z dnia 30 czerwca 2010 r.) jako Beneficjent udzielonej pomocy.

Biorąc pod uwagę niniejsze przepisy należy stwierdzić, że dopłaty do oprocentowania kredytu 5% z N. zwiększają przychód podatkowy Spółki podlegający opodatkowaniu w momencie ich naliczenia przez Bank i zapłaty przez N. zgodnie z przyjętym harmonogramem spłat.

Wobec brzmienia art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy ponadto wskazać, że podatnik jest obowiązany do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m.

Zgodnie z opisanym we wniosku stanem faktycznym Spółka ponosi koszty w postaci zapłaty odsetek od kredytu bankowego, które ponosi sama, jak i pośrednio ? przy udziale N. z tytułu udzielonej dotacji celowej na realizację przedsięwzięcia pn. ?(...)? w postaci dopłat do oprocentowania kredytu (5%).

Co ustalono powyżej, dopłaty do oprocentowania kredytu (5%) stanowią pomoc udzieloną Spółce przez N. na realizację przedsięwzięcia pn. ?(...)? w postaci dotacji celowej, powodującą w efekcie udostępnianie ? zgodnie z przyjętym harmonogramem spłat ? środków finansowych Bankowi, który udzielił Spółce kredytu inwestycyjnego na refinansowanie pożyczki z N. .

Płacone przez Spółkę odsetki od kredytu naliczane przez Bank, zapłaconych po przekazaniu nowych i zmodernizowanych środków trwałych do używania, po spełnieniu ustawowych przesłanek mogą przy tym zostać zaliczone do podatkowych kosztów uzyskania przychodów.

Należy wskazać, że zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do kosztów uzyskania przychodów zalicza się wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Na podstawie powyższego przepisu możliwe jest zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wydatku, który ? racjonalnie oceniając ? mógłby przyczynić się do powstania przychodu czy jego zwiększenia, nawet jeżeli przychód faktycznie nie wystąpi.

Przepisy ustawy podatkowej dokonują jednocześnie podziału kosztów na koszty bezpośrednio związane z przychodami i koszty ?pośrednie? (koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami).

Jako koszty ?pośrednie? przyjmowane są przede wszystkim koszty funkcjonowania podatnika, a których ponoszenie jest związane z prowadzeniem działalności.

Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest zatem poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu, bądź zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, przy czym każdy wydatek, poza wyraźnie wskazanym w ustawie ? wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania podmiotu.

Podkreślenia wymaga przy tym, że w przypadku odsetek od kredytu jako kosztów dotyczących korzystania z cudzego kapitału ? ocena celowości ponoszenia tych wydatków wymaga uwzględnienia celu, na jaki podmiot otrzymujący kredyt wydatkuje uzyskane w ten sposób środki pieniężne.

O tym, co jest celowe i potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej, decyduje podmiot prowadzący tę działalność, lecz nie każdy wydatek ponoszony w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą stanowić może koszt uzyskania przychodu i jako taki podlegać odliczeniu od postawy opodatkowania.

Takimi kosztami bowiem nie mogą być wydatki enumeratywnie wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
  
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
  
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
  
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
  
• został właściwie udokumentowany,
  
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  
  

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. W szczególności zaś wydatki poniesione w celu uzyskania przychodu (zachowania, zabezpieczenia źródła przychodu), względnie w celu uniknięcia ryzyka wystąpienia strat, bądź znacznego zmniejszenia uzyskiwanych dotąd dochodów.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).

Ponadto na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

Biorąc powyższe pod uwagę należy zatem stwierdzić, że ? a contrario ? kosztami uzyskania przychodów mogą być odsetki zapłacone albo skapitalizowane, tj. dopisane do zobowiązania głównego, przekształcone w zobowiązanie z tytułu spłaty części kapitałowej kredytu.

Z ww. przepisów wynika zatem, że odsetki od kredytu naliczone przez Bank, zapłacone po przekazaniu nowych i zmodernizowanych środków trwałych do używania, mogą być przez Spółkę zaliczane do kosztów uzyskania przychodów na zasadach ogólnych.

Wnioskodawca ma zatem prawo zaliczyć opisane we wniosku odsetki do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w myśl którego koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

W myśl art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że opisane we wniosku odsetki od kredytu inwestycyjnego zaciągniętego przez Spółkę na realizację przedsięwzięcia pn. ?(...)? po przekazaniu środka trwałego do używania będą kosztem podatkowym Spółki zgodnie z zasadami ogólnymi w momencie ich zapłaty i ujęcia w księgach rachunkowych Spółki (zaksięgowania) poszczególnych należności, zgodnie z przyjętym harmonogramem spłat.

Podsumowując, z uwagi na opisany we wniosku stan faktyczny i przytoczone przepisy prawa należy stwierdzić, że:

• dopłaty do oprocentowania dokonane przez N. po oddaniu środka trwałego do używania stanowić będą przychód Spółki stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, który nie podlega zwolnieniu od podatku.
  Otrzymywane przez Wnioskodawcę dopłaty do oprocentowania kredytu stają się przychodem podatkowym w momencie wpływu na rachunek bankowy poszczególnych transz, gdyż już od tego momentu Spółka może nimi dysponować (z uwzględnieniem celu, na jaki zostały przeznaczone w ramach zawartego porozumienia z dnia XX czerwca 2010 r.) jako Beneficjent udzielonej pomocy. Sposób wypłaty, czy okresowych rozliczeń pieniędzy z uwagi na specyfikę środków pomocowych ma przy tym charakter swoistych ?rozwiązań technicznych? udzielanej pomocy w zakresie wypłat i rozliczeń dotacji, co potwierdza (jak wykazano powyżej) stosowna regulacja ustawowa w materii finansów publicznych oraz podpisane w dniu XX czerwca 2010 r. trójstronne porozumienie pomiędzy N. , Spółką i Bankiem;
  
• naliczone odsetki od kredytu inwestycyjnego zaciągniętego przez Spółkę w związku z realizacją projektu pn. ?(...)? po przekazaniu środków trwałych do używania (zarówno wytworzonych, jak i zmodernizowanych) będą kosztem podatkowym Spółki zgodnie z zasadami ogólnymi w momencie zapłaty i ujęcia w księgach rachunkowych Spółki (zaksięgowania) poszczególnych należności, zgodnie z przyjętym harmonogramem spłat.
  Zaznaczyć przy tym trzeba, że z uwagi na opisany we wniosku stan faktyczny przez zapłatę należy rozumieć w przedmiotowej sprawie należności przekazywane Bankowi w związku z kredytem udzielonym Spółce na realizację przedsięwzięcia pn. ?(...)? zarówno w części faktycznie wydatkowanej przez Wnioskodawcę, jak i w części przekazywanej do Banku bezpośrednio z N. .
  
  
  

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie:

• określenia momentu powstania przychodu z tytułu dofinansowania z N. w formie dopłat do oprocentowania kredytu inwestycyjnego otrzymanych po przekazaniu nowych, jak i zmodernizowanych środków trwałych do używania ? należało uznać za prawidłowe,
• możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odsetek od kredytu naliczonych przez Bank, zapłaconych po przekazaniu nowych i zmodernizowanych środków trwałych do używania, w momencie zapłaty i ujęcia w księgach rachunkowych ? należało uznać za prawidłowe.
  
  

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.