Nieodpłatne przekazanie przez Spółkę infrastruktury drogowej na rzecz Miasta, wybudowanej na gruncie (...)

UZASADNIENIE

W dniu 01.03.2013r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania drogi na rzecz miasta.

Przedmiotowy wniosek uzupełniony został poprzez dokonanie brakującej opłaty w dniu 16.04.2013r. na wezwanie Organu z dnia 11.04.2013r. (doręczenie 15.04.2013r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka będzie inwestorem budowy drogi prowadzącej do będącej w fazie projektowej inwestycji niedrogowej, którą zamierza wybudować na własnej nieruchomości numer 3, składającej się z działki o numerze ewidencyjnym 16, - polegającej na budowie obiektu handlowego. Sprzedaż w obiekcie handlowym będzie stanowiła działalność Spółki opodatkowaną podatkiem VAT. Inwestycja drogowa będzie realizowana na opisanej we wniosku części nieruchomości miasta, będącej w użytkowaniu wieczystym innego zainteresowanego budową drogi podmiotu. Związek Wnioskodawcy z inwestycją drogową jest taki, że Wnioskodawca będzie finansującym inwestycję drogową. Inwestycja drogowa zostanie wybudowana, po przekazaniu miastu nieruchomości na zasadzie art. 902 (1) Kodeksu cywilnego przez jej aktualnego użytkownika wieczystego, a po wybudowaniu drogi, także ona - jako urządzenie drogowe - zostanie przekazana miastu jako środek trwały. Wykonanie inwestycji drogowej będzie obciążało finansowo Wnioskodawcę. Budowa obiektu handlowego i inwestycji drogowej będzie prowadzona w tym samym czasie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym wyżej stanie faktycznym Wnioskodawca będzie zobowiązany do uiszczenia podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, na postawione wyżej pytanie należy odpowiedzieć przecząco. Wskazana wyżej umowa przekazania nieruchomości charakteryzuje się nieodpłatnością i nie stanowi towaru ani usługi. Jednocześnie wskazuje się, że nabywcą prawa własności w postaci wybudowanej inwestycji drogowej, a więc podmiotem, który w myśl zasad ogólnych obowiązany byłby do uiszczenia podatku, jest w tym wypadku jednostka samorządu terytorialnego - Miasto zwolnione jest od opłacania podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?). Aby móc uznać, że dana czynność może być traktowana jako dostawa towarów, warunkiem koniecznym jest uznanie przedmiotu transakcji za towar. Stosownie zatem do art. 2 pkt 6 ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Powyższe oznacza, że zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług, usługi o charakterze nieodpłatnym, jako niemieszczące się w zakresie opodatkowania tym podatkiem, co do zasady nie podlegają opodatkowaniu. Jednakże od zasady tej określono wyjątki, zgodnie z którymi opodatkowaniu VAT podlega również świadczenie usług niemające charakteru odpłatnego.

Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 2 cyt. ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Z przedstawionego w złożonym wniosku stanu faktycznego wynika, iż w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, Spółka podjęła decyzję o rozpoczęciu inwestycji, polegającej na budowie obiektu handlowego. Sprzedaż w obiekcie handlowym będzie stanowiła działalność Spółki opodatkowaną podatkiem VAT. Wnioskodawca będzie finansującym inwestycję drogową. Inwestycja drogowa będzie realizowana na nieruchomości należącej do miasta. Po wybudowaniu drogi, jako urządzenie drogowe - zostanie ona przekazana miastu. Wykonanie inwestycji drogowej będzie obciążało finansowo Wnioskodawcę. Budowa obiektu handlowego i inwestycji drogowej będzie prowadzona w tym samym czasie.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi w tej sytuacji kwestia opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania infrastruktury drogowej wzniesionej na cudzym gruncie.

W tym miejscu wskazać należy, iż stosownie do art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (t.j. Dz. U. z 2007 r. Nr 19 poz. 115 ze zm.), budowa lub przebudowa dróg publicznych spowodowana inwestycją niedrogową należy do inwestora tego przedsięwzięcia.

W myśl zaś art. 47 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16 poz. 93 ze zm.), częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego. Przepis art. 48 tej ustawy stanowi natomiast, iż z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

Analiza przedstawionych przez Wnioskodawcę okoliczności prowadzi do wniosku, iż przekazania infrastruktury drogowej miastu nie można rozpatrywać w kategorii dostawy towarów. Miasto, jako właściciel gruntu, będzie posiadać również prawo własności do wszystkich jego części składowych, w tym do infrastruktury drogowej wybudowanej na tym gruncie i trwale z nim związanej. Zatem przekazania przez Spółkę drogi Miastu nie można uznać za dostawę towarów, o której mowa w ww. art. 7 ustawy o VAT.

Czynność ta stanowić będzie natomiast niewątpliwie świadczenie usług w rozumieniu ww. art. 8 ustawy o VAT. Z uwagi zaś na fakt, iż opisane przez Spółkę przekazanie infrastruktury drogowej nastąpi bez wynagrodzenia, kwestia uznania tej czynności za odpłatne świadczenie usług opodatkowane podatkiem VAT powinna być rozważana na gruncie ww. art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.

Z przepisu tego wynika, iż opodatkowaniu podlegać powinno, jako odpłatne świadczenie usług, użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych (art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT). Tylko łączne zaistnienie ww. przesłanek umożliwia objęcie zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług, usług świadczonych nieodpłatnie. Jeśli zaś jeden z tych warunków nie jest spełniony ? takie nieodpłatne świadczenie usług nie podlega opodatkowaniu. Odnosząc powyższe do przedstawionych w sprawie okoliczności stwierdzić należy, iż przepis ten, tj. art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, nie znajdzie w przedmiotowej sprawie zastosowania, ponieważ, jak wykazano powyżej, droga wybudowana na gruncie będącym własnością Miasta, a następnie przekazana Miastu ? nie jest towarem.

Analizując z kolei treść art. 8 ust. 2 pkt 2 cyt. ustawy zauważyć należy, że dla ustalenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego przepisu istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności, jakie w danej sprawie występują. Podkreślić należy przy tym, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega nieodpłatne świadczenie usług (inne niż wskazane w pkt 1) na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika, bez względu na to czy podatnikowi przysługiwało, czy też nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku. Za usługi niezwiązane z działalnością gospodarczą należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej.

Z treści wniosku wynika, iż realizacja przedmiotowej inwestycji drogowej służy uzyskaniu przez Spółkę korzyści w postaci przyszłych przychodów ze sprzedaży w obiekcie handlowym, osiąganych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Wydatki poniesione na drogę przekazywaną nieodpłatnie Miastu mają więc bezpośrednie przełożenie na uzyskiwane przez Spółkę przychody, droga dojazdowa do obiektu handlowego jest bowiem niezbędna do prowadzenia w nim sprzedaży. Tym samym wybudowanie przedmiotowej infrastruktury drogowej i jej nieodpłatne przekazanie nastąpi w związku i na cele prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej. Zatem przedmiotowe przekazanie nie może być traktowane jako odpłatne świadczenie usług w rozumieniu ww. art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, który to przepis nie znajdzie w przedmiotowej sprawie zastosowania. W konsekwencji nieodpłatne przekazanie przez Spółkę infrastruktury drogowej na rzecz Miasta, wybudowanej na gruncie należącym do Miasta nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

Niemniej jednak, jak wskazano wyżej, czynność przekazania przez Spółkę wybudowanej drogi na rzecz Miasta stanowi usługę (nieodpłatną). W związku z tym stanowisko Spółki, z uwagi na stwierdzenie, iż przekazanie drogi Miastu nie stanowi usługi - należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.