Wnioskodawca ma prawo do odliczenia całości podatku VAT naliczonego przy zakupie urządzeń w deklaracji (...)

UZASADNIENIE

W dniu 28.02.2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące stany faktyczne:

Wnioskodawca wykonuje działalność rolniczą prowadząc własne gospodarstwo rolne. Od dnia 12.01.1996 r. do dnia 31.12.2012 r. jako rolnik ryczałtowy korzystał ze zwolnienia podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2004 r., Nr 54 poz. 535 z późń. zm.).

Dnia 1 stycznia 2013 r. Wnioskodawca zrezygnował ze zwolnienia dokonując rejestracji w Urzędzie Skarbowym i wybrał zasady ogólne w zakresie opodatkowania podatkiem VAT na mocy art. 43 ust. 3 ustawy o VAT. Pierwszą deklarację VAT-7 Wnioskodawca złożył za miesiąc styczeń 2013 r.

W okresie, w którym Wnioskodawca korzystał ze zwolnienia jako rolnik ryczałtowy, dokonał inwestycji budowlanej w postaci budowy budynku inwentarskiego (obora), służącego w całości działalności rolniczej. Budowa tego budynku rozpoczęła się w kwietniu 2010 r. W tym samym roku inwestycja została zakończona; obiekt oddano do użytku 13 września 2010 r. - w tym dniu Wnioskodawca uzyskał pozwolenie na jego użytkowanie.

Do przedmiotowej inwestycji Wnioskodawca wykorzystał materiały budowlane, których zakup udokumentowany był fakturami VAT wystawionymi w 2010 r. Łączny podatek VAT naliczony od zakupu materiałów na oborę wyniósł 35.433,40 zł. Na wszystkich fakturach jako nabywca widnieje Wnioskodawca. Na niektórych fakturach jako nabywca dodatkowo wpisana jest żona Wnioskodawcy - wówczas jako nabywca na fakturze występują: G. Marek i Małgorzata.

Od chwili zakończenia budowy, do dnia dzisiejszego, Wnioskodawca użytkuje budynek inwentarski (obora) z przeznaczeniem w całości do działalności rolniczej, wcześniej jako rolnik ryczałtowy, a od dnia 1 stycznia 2013 r. jako podatnik opłacający podatek VAT na zasadach ogólnych.

W okresie, w którym Wnioskodawca był rolnikiem ryczałtowym dokonał również zakupu następujących ruchomych środków trwałych (momentem zakupu jest dzień wystawienia faktury):

1. ciągnik rolniczy, faktura z dnia 22.12.2011 r., wartość netto 100.500,00 zł, podatek VAT 23.115,00 zł
2. prasa zwijająca, faktura z dnia 10.02.2012 r. wartość netto 40.300,00 zł, podatek VAT 9.269,00 zł
3. agregat prądotwórczy, faktura z dnia 10.02.2012 r., wartość netto 5.500,00 zł, podatek VAT 1.265,00 zł
4. wółka łąkowa, faktura z dnia 10.02.2012 r., wartość netto 3.600,00 zł, podatek VAT 828,00zł
5. owijarka sipma, faktura z dnia 10.05.2012 r., wartość netto 14.065,04 zł, podatek VAT 3.234,96 zł
6. wał cambridge, faktura z dnia 28.09.2012 r., wartość netto 6.097,56 zł, podatek VAT 1.402,44 zł
   
   

Na powyższych fakturach jako nabywca widnieje Wnioskodawca. Powyższe maszyny rolnicze w całości wykorzystywane są do działalności rolniczej (opodatkowanej).

Stan faktyczny nr 2

Na części przedmiotowych faktur, w związku z tym, że zakupów dokonywała osoba fizyczna, nie jest wpisany NIP nabywcy, ponieważ po stronie sprzedawcy nie istniał obowiązek prawny zamieszczania na fakturze tego rodzaju informacji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

1. Czy Wnioskodawca może w deklaracji VAT-7 za styczeń 2014 r. odliczyć 1/10 kwoty podatku naliczonego VAT zawartego w fakturach dokumentujących zakup materiałów budowlanych wykorzystanych do budowy budynku inwentarskiego (środek trwały) tj. kwotę 3.543,00 zł oraz w kolejnych latach, aż do upływu 10 letniego okresu korekty odliczać w tej części podatek naliczony (ostatnia deklaracja za styczeń 2020 r.), pod warunkiem oczywiście, że budynek inwentarski będzie wykorzystywany przez ten okres do czynności opodatkowanych?
2. Czy Wnioskodawca może w deklaracji VAT-7 za styczeń 2014 r. odliczyć 1/5 kwoty podatku naliczonego VAT zawartego w fakturach dokumentujących zakup maszyn rolniczych o wartościach netto każdej z nich przekraczających 15.000,00 zł (wymienione w pkt 1 i 2 pole 68 wniosku) oraz w kolejnych latach, aż do upływu 5 letniego okresu korekty odliczać w tej części podatek naliczony (ostatnia deklaracja za ciągnik za styczeń 2016 r. za prasę za styczeń 2017 r.), pod warunkiem oczywiście, że maszyny te będą wykorzystywane przez te okresy do czynności opodatkowanych?
3. Czy Wnioskodawca może w deklaracji VAT-7 za styczeń 2013 r. odliczyć w całości podatek naliczony VAT zawarty w fakturach dokumentujących zakup maszyn rolniczych o wartościach netto każdej z nich nie przekraczających 15.000,00 zł (wymienione w pkt 3,4,5,6 pole 68 wniosku)?
4. Czy Wnioskodawca może dokonać korekty wg zasad opisanych w pytaniach 1-3, pomimo, że na niektórych fakturach nie ma wpisanego numeru NIP Wnioskodawcy?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad.1

Podstawa prawna: art. 91 ww. ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, a w szczególności ust. 1, 2, 3 oraz 7 i 7a.

Zgodnie z powyższymi przepisami podatnik, który nabył środek trwały, a w przypadku Wnioskodawcy nieruchomość budowlaną (obora), pierwotnie przeznaczony do działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług, a następnie, zmieniło się jego przeznaczenie i będzie służył do działalności opodatkowanej to ma prawo do odliczenia podatku naliczonego w drodze korekty wynikającej z treści przepisów art. 91 ustawy o VAT. Z przepisów tych wynika również, że zmiana przeznaczenia musi nastąpić przed upływem okresu korekty, w tym przypadku 10 lat licząc od roku, w którym budynek inwentarski został oddany do użytkowania i dotyczy wyłącznie okresu pozostałego do końca okresu korekty. Z art. 91 ustawy o VAT wynika też jednoznacznie, że do realizacji prawa częściowego ?odzyskania? podatku naliczonego, nie ma znaczenia, ile upłynie czasu od momentu zakupu (oddania do użytku wybudowanej nieruchomości), pod warunkiem, że zmiana przeznaczenia nastąpi w okresie korekty.

Zatem, biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że Wnioskodawca będzie mógł dokonać korekty podatku naliczonego związanego z budową przedmiotowego budynku w wysokości 1/10 kwoty podatku naliczonego za każdy rok, w którym nieruchomości będą wykorzystane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, licząc do końca 10-letniego okresu korekty dla tej inwestycji.

Ad.2

Podstawa prawna: art. 91 ww. ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, a w szczególności ust. 1, 2, 3 oraz 7 i 7a.

Zgodnie z powyższymi przepisami podatnik, który nabył środek trwały, a w przypadku Wnioskodawcy maszyny rolnicze, pierwotnie przeznaczone do działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług, a następnie, zmieniło się jego przeznaczenie i będą służyły do działalności opodatkowanej, to ma prawo do odliczenia podatku naliczonego w drodze korekty wynikającej z treści przepisów art. 91 ustawy o VAT. Z przepisów tych wynika również, że zmiana przeznaczenia musi nastąpić przed upływem okresu korekty, w tym przypadku 5 lat licząc od roku, w którym maszyny te zostały oddane do użytkowania i dotyczy wyłącznie okresu pozostałego do końca okresu korekty. Z art. 91 ustawy o VAT wynika też jednoznacznie, że do realizacji prawa częściowego odzyskania podatku naliczonego, nie ma znaczenia, ile upłynie czasu od momentu zakupu (oddania do użytku ciągnika rolniczego oraz prasy), pod warunkiem, że zmiana przeznaczenia nastąpi w okresie korekty. Zatem, biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że Wnioskodawca będzie mógł dokonać korekty podatku naliczonego związanego z zakupami maszyn rolniczych o wartościach netto każdej z nich przekraczających 15.000 zł netto w wysokości 1/5 kwoty podatku naliczonego za każdy rok, w którym maszyny te będą wykorzystane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, licząc do końca 5-letniego okresu korekty.

Ad.3

Podstawa prawna art. 91 ww. ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, a w szczególności ust. 1, 2, 3 oraz 7, 7b, 7c.

Stosownie do powyższych przepisów, do środków trwałych, których jednostkowa wartość początkowa nie przekracza 15.

000 zł oddanych do użytkowania w okresie 12 miesięcy poprzedzających rezygnację ze zwolnienia, korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej można dokonać w wysokości całej kwoty podatku naliczonego przy zakupie. W przypadku Wnioskodawcy była to deklaracja za styczeń 2013 roku. W związku z tym, że Wnioskodawca nie skorzystał z prawa do odliczenia składając deklarację za styczeń 2013 r. w ustawowym terminie, będzie mógł dokonać korekty tej deklaracji nie później niż w ciągu 5 lat.

Ad.4

Brak numeru NIP na niektórych fakturach jest błędem o charakterze formalnym wynikającym z rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68 poz. 360), który ewentualnie można skorygować w drodze noty korygującej. Zaś przypadki, w których podatnikowi nie przysługuje zwrot podatku naliczonego, zostały enumeratywnie wymienione w art. 88 ust. 3a ustawy o VAT. Wśród nich brakuje tej, która by dyskwalifikowała fakturę z powodu braku numeru NIP nabywcy na fakturze.

Warto zwrócić uwagę na orzeczenie NSA z 13.05.1997 r. sygn. akt I SA/Lu 1231/95. NSA stwierdził iż warunkiem niezbędnym do odliczenia VAT jest otrzymanie takiej faktury VAT, która zawiera informacje, o których mowa w art. 32 ust. 1 uptu w brzmieniu obowiązującym w 1997r. (obecnie art. 106 ust. 1). Zdaniem sądu rozszerzenie tych wymogów w rozporządzeniu o inne elementy faktury ma na celu usprawnienie kontroli faktur, a ich brak nie stanowi przesłanki wykluczającej odliczenie VAT z takiej faktury. Podobnie orzekł NSA w wyroku z dn. 28.08.1997 r. sygn. akt I SA/U 1532/96, który stwierdził, iż ?nie wszystkie braki w fakturze pozbawiają ją funkcji odliczeniowej?.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanych stanów faktycznych uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług
(t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) zwanej dalej ?ustawą?, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl ust. 2 pkt 1 lit. a ww. przepisu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie do art. 90 ust. 1, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik obowiązany jest do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10. Proporcję, o której mowa w cyt. wyżej ust. 2, na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Kwota podatku naliczonego do odliczenia ustalona na podstawie proporcji wyliczonej przy zastosowaniu powyższych zasad, nie jest jednak ostateczna.

Zgodnie bowiem z art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym, są zaliczane do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1 podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Art. 91 ust. 3 ustawy stanowi, iż korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

W przypadku, gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty (art. 91 ust. 4).

Natomiast jak mowa w art. 91 ust. 5 ustawy, w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

W świetle art. 91 ust. 6 ustawy, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1. opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;
2. zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.
   
   

Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi (art. 91 ust. 7).

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty (art. 91 ust. 7a).

W przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c (art. 91 ust. 7b).

Jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje - korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy (art. 91 ust. 7c).

Analiza powołanych wyżej przepisów jednoznacznie wskazuje, że w przypadku zmiany przeznaczenia środka trwałego, tj.

zarówno w sytuacji gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, jak również w sytuacji, gdy nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi, podatnik jest obowiązany dokonać korekty podatku.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca w okresie korzystania ze zwolnienia od podatku jako rolnik ryczałtowy zakupił środki trwałe o wartości początkowej zarówno powyżej jak i poniżej 15.000 zł. W tym też czasie dokonał realizacji inwestycji w postaci budowy budynku gospodarczego (obory). Wybudowany budynek oraz zakupione maszyny i urządzenia były przez Wnioskodawcę wykorzystywane do celów działalności rolniczej. Od dnia 1 stycznia 2013 r. Wnioskodawca zrezygnował ze zwolnienia od podatku i dokonał rejestracji dla celów podatku VAT. Nabyte środki trwałe są przez Wnioskodawcę wykorzystywane w działalności opodatkowanej.

Odnosząc opisany stan faktyczny do cyt. wcześniej przepisów ustawy, stwierdzić należy, że w sprawie mamy do czynienia ze zmianą przeznaczenia wybudowanego budynku inwentarskiego oraz nabytych środków trwałych. Wnioskodawca dokonując zakupu materiałów budowlanych służących do wybudowania budynku jak również dokonując zakupu pozostałych maszyn i urządzeń nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego. Wnioskodawca korzystał ze zwolnienia od podatku jako rolnik ryczałtowy, a zatem zakupione towary nie były przez Niego wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Jednakże z dniem 1 stycznia 2013 r. Wnioskodawca rejestrując się jako czynny podatnik podatku VAT, wykonujący czynności opodatkowane, wykorzystując nadal nabyte towary jak również wybudowaną nieruchomość, na cele swojej działalności gospodarczej, zmienił przeznaczenie tych towarów. W związku z tym Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów na zasadach określonych w ww. przepisach.

Z treści wniosku wynika, że wybudowany budynek gospodarczy (obora) został oddany do użytkowania w dniu 13 września 2010 r. Zmiana przeznaczenia przedmiotowego budynku nastąpiła w miesiącu styczniu 2013 r. Od roku, w którym nastąpiła zmiana przeznaczenia nieruchomości do końca okresu korekty pozostało 7 lat. Wnioskodawca ma zatem prawo do odliczenia 1/10 kwoty podatku naliczonego przy nabyciu materiałów i usług wykorzystywanych do budowy tego budynku w deklaracji podatkowej składanej za miesiąc styczeń 2014 r. (przy rozliczaniu miesięcznym) i kontynuowanie tego odliczenia przez kolejne lata. Ostatnią deklaracją, w której Wnioskodawca dokona odliczenia będzie deklaracja za miesiąc styczeń 2020 r.

Podobne zasady będą obowiązywać w stosunku do środków trwałych niebędacych nieruchomościami, których wartość początkowa wynosi więcej niż 15.000 zł, z tym że okres korekty dla tych środków wynosi 5 lat. W przedstawionym stanie faktycznym do środków tych zaliczyć należy ciągnik rolniczy i prasę zwijającą. W związku z tym, że oddanie do używania ciągnika rolniczego miało miejsce w 2011 r. natomiast zmiana jego przeznaczenia w 2013 r. Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia 1/5 podatku naliczonego przy nabyciu ciągnika w deklaracji podatkowej składanej za miesiąc styczeń 2014 r. Ostatnią zaś deklaracją, w której Wnioskodawca dokona odliczenia będzie deklaracja za miesiąc styczeń 2016 r.

Analogicznie przedstawia się sytuacja z prasą zwijającą, z tą różnicą, że w związku z nabyciem prasy w 2012 r. Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia 1/5 podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów w deklaracji podatkowej za miesiąc styczeń 2014 r. Ostatnią zaś deklaracją, w której Wnioskodawca dokona odliczenia będzie deklaracja za miesiąc styczeń 2017 r.

Inne zasady dokonywania korekt dotyczą środków trwałych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł. W sytuacji opisanej we wniosku środki te obejmują: agregat prądotwórczy, wółkę łąkową, owijarkę sipmę i wał Cambridge. Zakupione przez Wnioskodawcę ww. środki trwałe zostały oddane do używania w 2012 r. natomiast zmiana ich przeznaczenia wystąpiła w miesiącu styczniu 2013 r. Zatem Wnioskodawca ma prawo do odliczenia całości podatku VAT naliczonego przy zakupie tych urządzeń w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła zmiana przeznaczenia tj. w deklaracji składanej za miesiąc styczeń 2013r. Skoro Wnioskodawca nie dokonał odliczenia podatku w deklaracji za miesiąc styczeń 2013 r., może tego dokonać poprzez złożenie korekty tej deklaracji.

Stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do kwestii braku numeru NIP Wnioskodawcy na fakturach dokumentujących nabycie towarów wskazanych we wniosku, stwierdzić należy, że stosownie do postanowień § 5 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360) zwanego dalej ?rozporządzeniem? (w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31.12.2012 r.), faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11.

W myśl § 7 ust. 1 rozporządzenia, faktury wystawiane na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą w formie indywidualnych gospodarstw rolnych mogą nie zawierać danych dotyczących nabywcy, określonych w § 5 ust. 1 pkt 2.

Zatem otrzymane przez Wnioskodawcę faktury były wystawione zgodnie z obowiązującymi przepisami. Brak obowiązku wpisania numeru NIP na fakturze wynikał z cyt. wyżej § 7 ust. 1 rozporządzenia. Wnioskodawca bowiem dokonał nabycia towarów i usług jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą w formie indywidualnego gospodarstwa rolnego.

Należy ponadto zauważyć, że faktura jest jedynie dokumentem potwierdzającym zaistnienie określonego zdarzenia gospodarczego na potrzeby opodatkowania VAT. O prawie do odliczenia podatku decydują okoliczności faktyczne zdarzenia gospodarczego, które odzwierciedla faktura, a więc - dokonanie sprzedaży, data tej sprzedaży, data wystawienia faktury.

Odnosząc się do okoliczności sprawy, stwierdzić należy, że Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku VAT z otrzymanych faktur niezawierających numeru NIP Wnioskodawcy, na zasadach określonych w art. 91 ustawy.

W tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanów faktycznych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionych stanach faktycznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.