Czy wniesienie prawa do używania znaku towarowego zostało prawidłowo przez spółkę rozpoznane jako (...)

UZASADNIENIE

W dniu 22.04.2010 r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wniesienia prawa do używania znaku towarowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 2 listopada 2009 r. C. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej C. lub Wnioskodawca) zawarła Umowę (dalej Umowa) z E. , który jest 100% właścicielem udziałów w spółce C. sp. z o.o. (dalej E.) spółką prawidłowo utworzoną i zarejestrowaną w Republice Czeskiej. Na podstawie powyższej umowy E. wniósł na kapitał zakładowy Wnioskodawcy prawo do używania Znaku Towarowego (dalej Znak) na okres 5 lat. Wartość tego prawa została wyceniona przez niezależny podmiot na wartość 2 489 920 PLN Na kapitał zakładowy została wniesiona kwota 2 489 000 PLN a nadwyżka wartości wniesionego prawa nad wartością powiększenia kapitału zakładowego (920 PLN) została wniesiona na kapitał zapasowy spółki.

Znaki będące przedmiotem Umowy zostały zarejestrowane w Republice Czeskiej i zgodnie z Porozumieniem madryckim o międzynarodowej rejestracji znaków z dnia 14 kwietnia 1891 r. /Dz.U. z 1993 r., nr 116, poz. 514 i 515/ oraz Protokołem do Porozumienia Madryckiego o międzynarodowej rejestracji znaków, sporządzonym w Madrycie 27 czerwca 1989 r. /DzU. z 2003 r., nr 13, poz. 129 i 130/ są Znakami zarejestrowanymi i prawnie chronionymi.

Na podstawie zawartej Umowy C. zawarła umowy Sublicencyjne z innymi podmiotami na terenie Rzeczpospolitej Polskiej, w których w zarządzaniu udział bierze bezpośrednio lub pośrednio E. (w rozumieniu art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Na podstawie zawartych umów sublicencyjnych Wnioskodawca udostępnił wspomnianym spółkom prawo do korzystania ze Znaku za wynagrodzeniem. Wysokość wynagrodzenia została skalkulowana przez zewnętrzną firmę doradczą na podstawie międzynarodowych standardów w tym zakresie, w wysokości odpowiadającej wartości rynkowej.

W dniu 26.02.2010 r. Sąd Rejestrowy dokonał rejestracji podwyższenia kapitału zakładowego C.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny w celu wyeliminowania wątpliwości co do rozliczenia na gruncie obowiązujących przepisów podatku dochodowego od osób prawnych, podatku VAT oraz podatku od czynności cywilno prawnych, czynności wniesienia aportem Znaku, spółka pragnie potwierdzić prawidłowość rozumienia przepisów podatkowych w zakresie wskazanych wyżej przepisów prawa podatkowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wniesienie prawa do używania znaku towarowego zostało prawidłowo przez spółkę rozpoznane jako transakcja podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz czy spółka prawidłowo rozliczyła transakcję jako import usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, wniesienie prawa do używania znaku towarowego jest czynnością objętą podatkiem od towarów i usług, opodatkowaną stawką podatku VAT 22%, rozliczaną jako import usług.

Uzasadnienie stanowiska Spółki

Zgodnie z art. 5 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej ?podatkiem?, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Zakres tych czynności został przez ustawodawcę zdefiniowany w art. 7 i 8 ustawy o VAT. W myśl art. 8 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

Zgodnie z przepisem art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, świadczeniem usługi jest przeniesienie prawa do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej. Ustawa o VAT nie zawiera definicji wartości niematerialnych i prawnych, dlatego należy posiłkować się definicją zawartą w ustawie z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. z 2000 r., nr 54, poz. 654 z późn. zm./.

Zgodnie z art. 16b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym Amortyzacji podlegają z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

1. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
2. spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
3. prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
4. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
5. licencje,
6. prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej /Dz.U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117, z późn. zm./,
7. wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Zgodnie z art. 6 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej /Dz.U. z 2003 r., nr 119, poz. 1117 z późn. zm./ prawa ochronne oraz patenty udzielane są m.in. na znaki towarowe. Ponadto zgodnie z art. 120 tejże ustawy znakiem towarowym może być każde oznaczenie, które można przedstawić w sposób graficzny, jeżeli oznaczenie takie nadaje się do odróżnienia towarów jednego przedsiębiorstwa od towarów innego przedsiębiorstwa. Znakiem towarowym, może być w szczególności wyraz, rysunek, ornament, kompozycja kolorystyczna, forma przestrzenna, w tym forma towaru lub opakowania, a także melodia lub inny sygnał dźwiękowy.

W związku z powyższym otrzymany aport w formie znaku towarowego jest niewątpliwie wartością niematerialną i prawną, a wniesienie prawa do używania tego znaku w formie aportu spełnia definicję świadczenia usług, zgodnie z art. 8 ust 1 pkt 1 ustawy VAT i podlega opodatkowaniu według stawki 22%.

Jednocześnie spółka stoi na stanowisku, że w opisywanej sytuacji mamy do czynienia z importem usług, w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.

Z art. 2 pkt 9 w związku z art. 17 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że importem usług jest świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca usług świadczonych przez podatników posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju.

Zgodnie z art. 27 ust. 3 pkt 2 w związku z ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT (przepis obowiązujący w dacie podpisania Umowy pomiędzy C, a E.) w przypadku usług związanych ze znakami towarowymi na rzecz podatników mających siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę - miejscem świadczenia tych usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę.

W opisanym przypadku miejscem świadczenia usługi jest terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, a zatem dochodzi do importu usług. C. była zatem zobowiązana do rozliczenia tej transakcji na zasadzie importu usług tzn. rozliczeniu zarówno podatku należnego jak i naliczonego w miesiącu zawarcia umowy, na podstawie której wniesione zostało na kapitał spółki prawo do rozporządzania znakiem.

Zgodnie bowiem z art. 19 ust. 13 pkt 9 w związku z art. 19 ust. 19 Ustawy o VAT obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności określonego w umowie lub fakturze. W opisywanym przypadku obowiązek podatkowy powstaje zatem w chwili objęcia udziałów przez Wspólnika tj. w dniu 2 listopada 2009 r.

Z uwagi na fakt, że objęcie udziałów przez wspólnika, z ekonomicznego punktu widzenia ma charakter zapłaty - w opisywanym przypadku obowiązek podatkowy powstał w dacie objęcia udziałów.

W związku z powyższym Spółka uważa, że prawidłowo rozliczyła powyższą transakcję jako import usług w deklaracji za listopad 2009 r. stosując stawkę podatku VAT 22%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Ponadto, tut. Organ informuje, że w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych i podatku od czynności cywilnoprawnych zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.