Prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez Partnera z tytułu czynności wykonywanych (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 18.09.2013 r. (data wpływu 23.09.2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez Partnera z tytułu czynności wykonywanych w ramach konsorcjum - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23.09.2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez Partnera z tytułu czynności wykonywanych w ramach konsorcjum.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółka zagraniczną, która posiada siedzibę poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wnioskodawca dokonał zgłoszenia identyfikacyjnego w Urzędzie Skarbowym i został zarejestrowany jako podatnik VAT czynny oraz podatnik VAT UE.

Spółka realizuje w Polsce projekty związane z dostawą, montażem i uruchomieniem agregatów kogeneracyjnych. Projekty te realizowane są we współpracy z innymi podmiotami - podmiotem takim jest najczęściej spółka mająca siedzibę w Polsce (?Partner?). W ramach współpracy, Partner jest z reguły odpowiedzialny za wykonanie prac budowlanych, np. wzniesienie budynku elektrociepłowni bądź innego budynku, w którym ma się mieścić agregat - Spółka natomiast z reguły dostarcza oprzyrządowanie, tj. sam agregat oraz wykonuje prace termomechaniczne i elektryczne związane z realizowanym projektem.

W celu wykonania danego projektu, Spółka zawiera z Partnerem umowę konsorcjum, w której Spółka występuje jako lider konsorcjum. W konsekwencji, umowy na wykonanie poszczególnych projektów (są to umowy oddzielne od umów konsorcjum) są zawierane pomiędzy konsorcjum składającym się ze Spółki (występującej jako lider konsorcjum) oraz Partnera, a danym klientem (?Zamawiającym?). W umowach z Zamawiającym określony jest między innymi zakres prac, cena przedmiotu zamówienia, odpowiedzialności stron oraz szczegółowe warunki płatności. Rozliczenie umów następuje poprzez wystawianie faktur VAT na Zamawiającego tylko przez lidera konsorcjum, czyli przez Spółkę. Płatności za prace wykonane w ramach umów z Zamawiającym dokonywane są przelewem przez Zamawiającego tylko na konto lidera konsorcjum, tj. Spółki. W związku z powyższym Spółka, jako lider konsorcjum, wystawia Zamawiającemu fakturę VAT obejmującą całą kwotę należną z tytułu dostaw dokonywanych przez konsorcjum, na podstawie której Zamawiający realizuje płatność na konto Wnioskodawcy.

Szczegółowe zasady dotyczące współpracy między Spółką a Partnerem, w szczególności podział prac wykonywanych na rzecz Zamawiającego celem realizacji projektu oraz zasady rozliczeń pomiędzy Spółką a Partnerem, są określone w umowach konsorcjum.

W myśl postanowień umów konsorcjum, Spółka, jako lider konsorcjum, jest odpowiedzialna m.in. za reprezentowanie konsorcjum, podpisanie umowy z Zamawiającym oraz utrzymanie bieżących kontaktów z Zamawiającym i informowanie członków konsorcjum o wszystkich kwestiach istotnych dla realizacji projektu. Spółka jest również upoważniona i zobowiązana do uzyskania całości wynagrodzenia należnego od Zamawiającego - z tego względu, to Spółka wystawia faktury VAT na Zamawiającego (nawet, jeśli umowa z Zamawiającym nie przewiduje wprost, który z członków konsorcjum ma wystawić fakturę na Zamawiającego), zaś wynagrodzenie należne za wykonane przez siebie prace Partner może otrzymać jedynie od Spółki - dlatego też, Partner wystawia faktury VAT na rzecz Spółki (Partner nie ma możliwości wystawienia faktury za prace wykonywane we własnym zakresie na Zamawiającego i uzyskania bezpośrednio od niego należnego mu wynagrodzenia). Faktury wystawione przez Partnera dokumentują dokonane dostawy towarów lub usługi wyświadczone przez Partnera w ramach realizacji projektu przez konsorcjum i stanowią podstawę wypłaty przez Spółkę wynagrodzenia należnego Partnerowi.

Zgodnie z umowami konsorcjum, Spółka i Partner pozostają niezależnymi podmiotami a umowy te są zawierane jedynie celem koordynacji działań podejmowanych przez nie celem realizacji projektu. Każda ze stron jest niezależnie odpowiedzialna za realizację podejmowanych przez siebie prac oraz ponosi wszelkie ryzyko wynikające z ich realizacji. Na mocy zawartych porozumień, w przypadku, kiedy jedna ze stron umowy konsorcjum dokonuje dostawy bądź świadczenia na rzecz drugiej strony urnowy konsorcjum, ta dostawa lub świadczenie powinny zostać udokumentowane fakturą.

Czynności wykonywane na rzecz Zamawiającego w ramach realizowanych przez konsorcjum projektów (np. wykonanie elektrociepłowni, dostawa, montaż i uruchomienie agregatu kogeneracyjnego) są czynnościami opodatkowanymi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka, jako lider konsorcjum, ma prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego z faktur VAT wystawianych przez Partnera w związku z realizacją czynności wykonywanych w ramach konsorcjum?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka, jako lider konsorcjum, ma prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego z faktur VAT wystawianych przez Partnera w związku z realizacją czynności wykonywanych w ramach konsorcjum.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm. ? dalej: ustawa o VAT), podatnik może odliczyć podatek naliczony w związku z nabyciem towarów i usług w zakresie, w jakim te towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania przez podatnika czynności opodatkowanych. Jednocześnie, w myśl art. 88 ust. 3a pkt 2 oraz pkt 4 lit. a ustawy o VAT, prawo do odliczenia nie przysługuje, o ile transakcja udokumentowana fakturą jest zwolniona z VAT lub nie podlega opodatkowaniu oraz gdy faktura ta stwierdza czynności, które nie zostały dokonane.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że aby Wnioskodawca mógł odliczyć VAT wykazany na fakturach otrzymanych od Partnera, muszą. być spełnione następujące warunki

• faktury muszą dokumentować transakcje (dostawy towarów i świadczenie usług), które są opodatkowane VAT,
  

• transakcje te muszę zostać dokonane na rzecz Wnioskodawcy,
  

• Wnioskodawca musi wykorzystać nabyte towary i usługi do wykonywania czynności opodatkowanych.
  
  
  

Faktury wystawione przez Partnera dokumentują transakcje opodatkowane VAT.

W kontekście pierwszego warunku, w ocenie Spółki, nie powinno budzić wątpliwości, iż czynności wykonywane w ramach konsorcjum przez Partnera (np. prace budowlane w związku ze wzniesieniem budynku elektrociepłowni) mogą być zakwalifikowane jako dostawa towarów lub świadczenie usług. Zgodnie bowiem z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, a zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie, które nie stanowi dostawy towarów. Przepisy te, a w szczególności art. 8 ust 1, realizują zasadę powszechności opodatkowania, zgodnie z którą wszelkie przejawy działalności gospodarczej powinny być opodatkowane VAT.

Partner dokonuje świadczeń na rzecz Wnioskodawcy.

Aby dostawa towarów i świadczenie usług mogły być opodatkowane, jak wynika z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, muszą być wykonywane za wynagrodzeniem (odpłatnie). Zgodnie natomiast z orzeczeniem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (?ETS?) z dnia 3 marca 1994 r. w sprawie R. J. Tolsma v Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden (C-16/93), transakcja jest dokonywana za wynagrodzeniem, jeśli istnieje stosunek prawny pomiędzy dostawcą/usługodawcą a nabywcą/usługobiorcą, zgodnie z którym ma miejsce świadczenie wzajemne, tj. zapłata wynagrodzenia w zamian za dostawę towarów/świadczenie usług.

W przedmiotowym stanie faktycznym powyższy stosunek prawny oraz świadczenie wzajemne występuje pomiędzy Partnerem a Spółką - Partner ma bowiem obowiązek wykonać świadczenie, do którego się zobowiązał (jako członek konsorcjum), tj. np. wykonać prace budowlane, natomiast Spółka ma obowiązek Partnerowi za to świadczenie zapłacić, tj. ma obowiązek przekazać Partnerowi część należnego mu wynagrodzenia, otrzymanego wcześniej od Zamawiającego. Wynika z tego, że Partner dokonuje dostawy towarów/świadczenia usług za wynagrodzeniem, które to dostawa towarów i świadczenie usług w konsekwencji są opodatkowane VAT. Wynika z tego również, że towary i usługi te są dostarczane liderowi konsorcjum, a nie np. bezpośrednio Zamawiającemu, gdyż wynagrodzenie za wykonane prace Partner może uzyskać jedynie od Spółki.

Co więcej, to Spółka reprezentuje konsorcjum wobec Zamawiającego, z którym Partner nie wchodzi w bezpośrednią relację - Partner nie ma możliwości wystawienia faktury za prace wykonywane we własnym zakresie na Zamawiającego i uzyskania bezpośrednio od niego należnego mu wynagrodzenia. Nieuzasadnionym byłoby zatem twierdzenie, że Partner dokonuje dostawy bezpośrednio na rzecz Zamawiającego.

Z powyższych względów, w ocenie Wnioskodawcy, relacja między Zamawiającym, Partnerem i Spółką, będącą liderem konsorcjum, jest najbliższa relacji między zamawiającym, wykonawcą i podwykonawcą. W konsekwencji, rozliczenia dokonywane między Partnerem a Spółką powinny być, na potrzeby ustawy o VAT, oceniane analogicznie do rozliczeń pomiędzy wykonawcą a podwykonawcą.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, świadczenia realizowane pomiędzy uczestnikami konsorcjum, tj. między Spółką i Parterem., stanowią czynności opodatkowane, które zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o powinny być dokumentowane fakturami VAT.

Wykorzystanie nabytych towarów i usług do wykonywania przez Spółkę czynności opodatkowanych.

Mając na uwadze, iż opisane wyżej dwa pierwsze warunki istnienia prawa do odliczenia są spełnione, Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia, o ile towary dostarczone przez Partnera i świadczone przez niego usługi są wykorzystywane do wykonywania przez Spółkę czynności opodatkowanych. Warunek ten również należy uznać za spełniony, bowiem dokonywane przez Partnera świadczenia służą wykonaniu przez konsorcjum projektu na rzecz Zamawiającego - który to projekt stanowi czynność opodatkowaną.

Mając na uwadze powyższe, Spółka stoi na stanowisku, iż ma prawo odliczyć VAT na podstawie faktur otrzymanych od Partnera.

Powyższej konkluzji nie zmienia w żaden sposób fakt, iż opisane w stanie faktycznym projekty i prace są realizowane w ramach umów konsorcjum. W polskim prawie, w tym w szczególności w ustawie o VAT, brak jest legalnej definicji pojęcia umowy konsorcjum bądź odniesienia do takiej umowy, wobec czego do rozliczeń pomiędzy stronami takiej umowy należy stosować zasady ogólne opodatkowania VAT, w tym wspomniane wyżej przepisy art. 5, 7 i 8 ustawy o VAT. Co więcej, zdaniem Spółki, konsorcjum nie jest odrębnym podatnikiem podatku VAT, mimo, że jako całość realizuje prace wynikające z umowy zawartej z Zamawiającym. Konsorcjum nie jest bowiem ani osobą prawną ani jednostką organizacyjną, które zgodnie z art. 15 ust. 1 mogą być podatnikiem, lecz jedyni płaszczyzną dla koordynacji działań, które mają się przyczynić do realizacji wspólnego przedsięwzięcia. Potwierdzeniem tego są również zapisy umów konsorcjum zawieranych przez Spółkę, zgodnie z którymi wszystkie strony takich umów pozostają niezależnymi podmiotami. Wynika z tego, że każdy z uczestników konsorcjum, tj. zarówno Spółka jak i Partner, jest odrębnym podatnikiem VAT a transakcje dokonywane pomiędzy nimi podlegają opodatkowaniu VAT.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone w licznych interpretacjach indywidualnych wydanych w imieniu Ministra Finansów w analogicznych stanach faktycznych, m.in. w:

• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 23 maja 2013 r., sygn. IPPP1/443-259/13-2/MPe,
  

• interpretacji indywidualnej Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 11 marca 2013 r., sygn. ITPP1/443-1508/12/IK,
  

• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 27 lutego 2013r., sygn. IBPP2/443-1200/12/WN,
  

• interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 10 września 2012r., sygn. IPPP2/443-800/12-2/BH.
  
  
  

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości wskazanego powyżej stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz ? w przypadku zdarzenia przyszłego ? stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.