W zakresie zastosowania zwolnienia z opodatkowania dla dostawy działki nr 198/3 wraz z posadowionym (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 4 lutego 2013 r. (data wpływu 6 lutego 2013 r.) uzupełnionym pismami z dnia 17 kwietnia 2013 r. (data wpływu 22 kwietnia 2013 r.) oraz 25 kwietnia 2013 r. (data wpływu 29 kwietnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia z opodatkowania dla dostawy działki nr 198/3 wraz z posadowionym na niej ogrodzeniem w zamian za odszkodowanie ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 lutego 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie udokumentowania dostawy działki nr 198/2 w zamian za odszkodowanie, w tym stawki podatku VAT, podstawy opodatkowania oraz zastosowania zwolnienia z opodatkowania dla dostawy działki nr 198/3 wraz z posadowionym na niej ogrodzeniem w zamian za odszkodowanie.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismami z dnia 17 kwietnia 2013 r. i 25 kwietnia 2013 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy oraz o kwestie związane z reprezentacją.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny (sformułowany w uzupełnieniach wniosku).

Sp. z o.o. (Wnioskodawca) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka jest właścicielem gruntów z zabudowaniami, nabytych 28 maja 1997 r. - Akt notarialny Repertorium, na których obszarze zaplanowano drogi publiczne. Dnia 29.09.2011 r. Minister Infrastruktury wydał decyzję (znak ?) o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej, polegającej na budowie drogi ekspresowej nr ?. Dnia 25.07.2012 r. przez Wojewodę została wydana decyzja o ustaleniu wysokości odszkodowania na rzecz Wnioskodawcy z tytułu nabycia z mocy prawa przez Skarb Państwa prawa własności części nieruchomości przeznaczonej na pas ruchu drogi ekspresowej ?, oznaczonej w ewidencji gruntu jako działka nr 198/3 o powierzchni 0,0191 ha w wysokości 56.948,85 zł.

Na kwotę tą składają się:

• wartość gruntu działki nr 198/3 o powierzchni 0,0191 ha w kwocie 39.610,00 zł,
  

• wartość naniesień budowlanych (w postaci ogrodzenia - siatka, słupki, brama i furtka) znajdujących się na działce nr 198/3 w kwocie 14.627,00 zł,
  

• powiększenie odszkodowania o dodatkowe 5% wartości nieruchomości w kwocie 2.711,85 zł.
  
  

Odszkodowanie wpłynęło na rachunek bankowy Spółki dnia 31.08.2012 r.

Nabycie działki 198/3, ogrodzenia, słupków, bramy i furtki, które były przedmiotem wywłaszczenia nastąpiło od osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej. Przy zakupie działki 198/3 Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Przy zakupie ogrodzenia, słupków, bramy oraz furtki Zainteresowanemu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Naniesienia, czyli ogrodzenie, słupki, brama i furtka posadowione na działce 198/3 nie są wykazane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych. Według Klasyfikacji Środków Trwałych (Dziennik Ustaw 242 z 2010 r. poz. 1622 str. 16386) ogrodzenie wchodzi w skład budynku, który obsługuje. W tym przypadku jest to budynek magazynowy, nabyty od osoby nieprowadzącej działalności gospodarczej, którego pierwsze zasiedlenie nastąpiło 28.05.1997 r. Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, budynek służył działalności opodatkowanej dłużej niż 5 lat, na ten budynek, wraz z towarzyszącym mu ogrodzeniem, nie zostały poniesione nakłady w wysokości przekraczającej 30%. Pomiędzy pierwszą dostawą części obiektu w postaci ogrodzenia, słupków, bramy i furtki, a zasiedleniem upłynął okres dłuższy niż 2 lata. Ogrodzenie i słupki są trwale związane z gruntem, brama i furtka nie są trwale związane z gruntem.

Pierwsze zasiedlenie ogrodzenia, słupków, bramy i furtki miało miejsce 28.05.1997 r. Pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą ogrodzenia, słupków, bramy i furtki upłynął okres dłuższy niż 2 lata. Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie przedmiotowych naniesień, tj. ogrodzenia, słupków, bramy, furtki.

Przeznaczenie działki 198/3 według miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego ? droga. Dla ww. działki nie wydano decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Ogrodzenie, słupki, brama i furtka znajdujące się na działce 198/3 będące przedmiotem przeniesienia własności za odszkodowaniem są obiektami, których okres użytkowania przez Wnioskodawcę wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania nimi jak właściciel.

Ponadto Wnioskodawca poinformował, że budynek magazynowy nie znajduje się na działce 198/3. Budynek ten znajduje się na działce 198.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dostawa działki 198/3 wraz z naniesieniami budowlanymi korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług? (oznaczone w treści wniosku ORD-IN jako pytanie nr 3)

Zdaniem Wnioskodawcy, korzysta ze zwolnienia z podatku od towarów i usług w myśl art. 43 ust. 10a, gdyż w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, oraz Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miałby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Art. 29 ust. 5 ustawy stanowi, że w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Przez towary, zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie.

Z powyższego przepisu wynika, iż przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów (nieruchomości) w zamian za odszkodowanie jest objęte podatkiem od towarów i usług (a więc także wówczas, gdy nie jest ono następstwem decyzji właściciela, lecz wynika z nakazu organu władzy publicznej lub z mocy samego prawa). W takiej sytuacji uznać należy, że ma miejsce dostawa towarów w zamian za odszkodowanie, zaś odszkodowanie pełni funkcję wynagrodzenia za przeniesienie własności towarów, czyniąc tego rodzaju dostawę faktycznie odpłatną - objętą opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług. Ponadto zaznaczyć należy, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie podlega samo odszkodowanie, lecz stanowiące dostawę towarów przeniesienie własności nieruchomości w zamian za wynagrodzenie przyjmujące formę odszkodowania.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika, iż ? co do zasady ? opodatkowaniu podlegają czynności odpłatne, przy czym nie wynika z nich, że odpłatność za czynności dostawy towarów lub świadczenia usług musi mieć postać pieniężną. Odpłatność jako świadczenie wzajemne może również przybrać postać rzeczową ? zapłata w innym towarze lub usłudze albo mieszaną ? zapłata w części pieniężna i w części rzeczowa. Innymi słowy, dla uznania czynności za odpłatną, wystarczające jest, by istniała możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za tę czynność.

W tym miejscu wskazać należy, że w myśl art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (t.j. Dz. U. z 2008 r. Nr 193, poz. 1194 ze zm.), ustawa określa zasady i warunki przygotowania inwestycji w zakresie dróg publicznych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115 ze zm.), zwanych dalej ?drogami?, a także organy właściwe w tych sprawach.

Art. 11a ust. 1 ww. ustawy stanowi, że wojewoda w odniesieniu do dróg krajowych i wojewódzkich albo starosta w odniesieniu do dróg powiatowych i gminnych wydają decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej na wniosek właściwego zarządcy drogi.

Zgodnie z art. 11f ust. 1 pkt 6 powołanej powyżej ustawy, decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej zawiera w szczególności oznaczenie nieruchomości lub ich części, według katastru nieruchomości, które stają się własnością Skarbu Państwa lub właściwej jednostki samorządu terytorialnego.

W myśl art. 12 ust. 4 cytowanej ustawy, nieruchomości lub ich części, o których mowa w art. 11f ust. 1 pkt 6, stają się z mocy prawa:

1. własnością Skarbu Państwa w odniesieniu do dróg krajowych,
2. własnością odpowiednich jednostek samorządu terytorialnego w odniesieniu do dróg wojewódzkich, powiatowych i gminnych

- z dniem, w którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stała się ostateczna.

Decyzję ustalającą wysokość odszkodowania za nieruchomości, o których mowa w ust. 4, wydaje organ, który wydał decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej (art. 12 ust. 4a ww. ustawy).

Zgodnie zaś z art. 12 ust. 4b powołanej ustawy, decyzję ustalającą wysokość odszkodowania wydaje się w terminie 30 dni od dnia, w którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stała się ostateczna.

Odszkodowanie za nieruchomości, o których mowa w ust. 4, przysługuje dotychczasowym właścicielom nieruchomości, użytkownikom wieczystym nieruchomości oraz osobom, którym przysługuje do nieruchomości ograniczone prawo rzeczowe (art. 12 ust. 4f ww. ustawy).

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy wynika, iż stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Podkreślić także należy, iż zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Opodatkowaniu podlegają zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe, zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych - tylko te, których przedmiotem są tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących np. gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione z podatku od towarów i usług.

Należy zauważyć, że ustawodawca zwalniając z podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę nie sprecyzował w przepisach ustawy obowiązujących do dnia 31 marca 2013 r., jakimi kryteriami należy się kierować, aby ustalić przedmiotowy rodzaj gruntu.

Zgodnie z ustawą z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.) ustalenie przeznaczenia terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Przepis art. 1 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy określa zakres i sposoby postępowania w sprawach przeznaczania terenów na określone cele oraz ustalania zasad ich zagospodarowania i zabudowy przyjmując ład przestrzenny i zrównoważony rozwój za podstawę tych działań.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 powołanej powyżej ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Zatem w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego określa się obowiązkowo przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu lub różnych zasadach zagospodarowania. Tak więc charakter danego terenu wyznacza plan miejscowy. Tam należy szukać wyjaśnienia, czy przedmiotem transakcji jest teren budowlany, czy też szerzej - przeznaczony pod zabudowę.

Tym samym, o charakterze danego gruntu winien rozstrzygać odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego, decyduje o kwalifikacji gruntu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Definicję pierwszego zasiedlenia zawiera art. 2 pkt 14 ustawy, zgodnie z którym, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Zgodnie z dyspozycją art. 29 ust. 5 ustawy, w przypadku dostawy towarów, której przedmiotem są budynki lub budowle trwale z gruntem związane albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W tym miejscu należy odwołać się do definicji zawartych w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.). W rozumieniu ww. ustawy, przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach (art. 3 pkt 2 cytowanej powyżej ustawy).

Przez budowlę rozumie się natomiast każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową (art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane).

Stosownie do art. 3 pkt 3a ww. ustawy przez obiekt liniowy należy rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i, umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego.

Z kolei przez urządzenia budowlane należy rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki (art. 3 pkt 9 ustawy Prawo budowlane).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (Spółka) będący zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, jest właścicielem gruntów z zabudowaniami, nabytych 28 maja 1997 r.

Na kwotę tą składają się:

• wartość gruntu działki nr 198/3 o powierzchni 0,0191 ha w kwocie 39.610,00 zł,
  

• wartość naniesień budowlanych (w postaci ogrodzenia - siatka, słupki, brama i furtka) znajdujących się na działce nr 198/3 w kwocie 14.627,00 zł,
  

• powiększenie odszkodowania o dodatkowe 5% wartości nieruchomości w kwocie 2.711,85 zł.
  
  

Nabycie działki 198/3, ogrodzenia, słupków, bramy i furtki nastąpiło od osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej. Przy zakupie ww. działki Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Przy zakupie ogrodzenia, słupków, bramy oraz furtki Zainteresowanemu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Naniesienia, czyli ogrodzenie, słupki, brama i furtka posadowione na działce 198/3 nie są wykazane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych. Według Klasyfikacji Środków Trwałych ogrodzenie wchodzi w skład budynku, który obsługuje. W tym przypadku jest to budynek magazynowy, nabyty od osoby nieprowadzącej działalności gospodarczej, którego pierwsze zasiedlenie nastąpiło 28.05.1997 r. Przedmiotowy budynek magazynowy nie znajduje się na działce 198/3. Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, budynek służył działalności opodatkowanej dłużej niż 5 lat. Na ten budynek, wraz z towarzyszącym mu ogrodzeniem, nie zostały poniesione nakłady w wysokości przekraczającej 30%. Pomiędzy pierwszą dostawą części obiektu w postaci ogrodzenia, słupków, bramy i furtki, a zasiedleniem upłynął okres dłuższy niż 2 lata. Ogrodzenie i słupki są trwale związane z gruntem, brama i furtka nie są trwale związane z gruntem. Pierwsze zasiedlenie ogrodzenia, słupków, bramy i furtki miało miejsce 28.05.1997 r.

Przeznaczenie działki 198/3 według miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego to droga. Dla ww. działki nie wydano decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Ogrodzenie, słupki, brama i furtka znajdujące się na działce 198/3 będące przedmiotem przeniesienia własności za odszkodowaniem są obiektami, których okres użytkowania przez Wnioskodawcę wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania nimi jak właściciel.

Odnosząc się do powołanych powyżej przepisów ustawy Prawo budowlane w świetle przedstawionych okoliczności sprawy stwierdzić należy, że ogrodzenie, znajdujące się na przedmiotowej działce nr 198/3 zalicza się do urządzeń budowlanych w rozumieniu ww. ustawy Prawo budowlane. Rzeczy, które nie są objęte wyliczeniem zawartym w art. 3 pkt 3 Prawa budowlanego, a ich konstrukcja, charakter i przeznaczenie różni się od wymienionych przez ustawodawcę, nie można zaliczyć do kategorii budowli. Te urządzenia budowlane nie pełnią samodzielnych funkcji budowlanych.

W konsekwencji uznać należy, iż przedmiotowa nieruchomość gruntowa oznaczona jako działka nr 198/3, w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, jest działką niezabudowaną.

Biorąc zatem pod uwagę, iż przedmiotem dostawy na rzecz Skarbu Państwa była nieruchomość niezabudowana wraz z urządzeniem budowlanym, to w przedmiotowej sprawie nie znajdą zastosowania art. 29 ust. 5 oraz art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy.

Wobec powyższego, skoro przedmiotowa działka niezabudowana nr 198/3 zgodnie z zapisami w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego - jak wskazał Wnioskodawca - przeznaczona jest pod zabudowę drogi ekspresowej, to należy uznać, że sprzedaż ww. działki nie może korzystać również ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Z kolei dla dostawy urządzenia budowlanego jakim jest ogrodzenie, ustawodawca nie przewidział w ustawie oraz przepisach wykonawczych do ustawy stawek preferencyjnych oraz zwolnienia, w związku z czym zastosowanie znajdzie podstawowa stawka podatku VAT.

Reasumując, transakcję przeniesienia z mocy prawa na rzecz Skarbu Państwa w zamian za odszkodowanie niezabudowanej działki nr 198/3 przeznaczonej pod zabudowę wraz z posadowionym na niej ogrodzeniem, będącym urządzeniem budowlanym, Wnioskodawca winien opodatkować podstawową stawką podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy w związku z art. 146a pkt 1 ustawy, tj. 23%.

Tym samym, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Spółka korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług w myśl art. 43 ust. 10a ustawy, uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniami wskazanymi we wniosku, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Końcowo informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia z opodatkowania dla dostawy działki nr 198/3 wraz z posadowionym na niej ogrodzeniem w zamian za odszkodowanie. Natomiast kwestie dotyczące podatku od towarów i usług w zakresie udokumentowania dostawy działki nr 198/2 w zamian za odszkodowanie, w tym stawki podatku VAT oraz podstawy opodatkowania oraz podatku dochodowego od osób prawnych, zostały załatwione odrębnymi rozstrzygnięciami.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.