Czy przy obliczeniu podstawy obliczenia podatku za 2012 r. Wnioskodawczyni ma prawo odliczyć od dochodu (...)

UZASADNIENIE

W dniu 18 lutego 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odliczenia z tytułu środków zgromadzonych na koncie IKZE.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 2 października 2012 r. Wnioskodawczyni jako osoba będąca wyłącznie na emeryturze podpisała umowę o prowadzenie Indywidualnego Konta Zabezpieczenia Emerytalnego (IKZE).

Do dnia 31 grudnia 2012 r. dokonała wpłaty w łącznej kwocie 960 zł. Na podstawie broszury informacyjnej do załącznika PIT/O Wnioskodawczyni ustaliła, że kwota wpłat na IKZE w roku kalendarzowym nie może przekraczać kwoty odpowiadającej równowartości 4% podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie emerytalne, ustalonej dla oszczędzającego za rok poprzedni.

Jako osoba przebywająca w 2011 r., jak w 2012 r. na emeryturze nie ma ustalonej podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie emerytalne i to pozbawia Ją możliwości dokonania odliczenia wpłaconej kwoty od wysokości osiągniętego w 2012 r. dochodu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przy obliczeniu podstawy obliczenia podatku za 2012 r. Wnioskodawczyni ma prawo odliczyć od dochodu w myśl art. 26 ust. 1 pkt 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wpłaconą na IKZE kwotę 960 zł lub jej część?

Zdaniem Wnioskodawczyni w sytuacji gdy nie ma możliwości ustalenia podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie emerytalne, wysokość wpłat na IKZE może ustalić korzystając z art. 13a ust. 2 ustawy o IKE oraz IKZE do wysokości 4% równowartości 12-krotności minimalnego wynagrodzenia za pracę w 2011 r. ogłoszonego przez Prezesa Rady Ministrów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl dodanego ustawą z dnia 25 marca 2011 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem systemu ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr 75, poz. 398) art. 26 ust. 1 pkt 2b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot wpłat na indywidualne konto zabezpieczenia emerytalnego dokonanych przez podatnika w roku podatkowym, do wysokości określonej w przepisach o indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego.

Odliczenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2b, dokonuje się w zeznaniu podatkowym (art. 26 ust. 6g ww. ustawy).

Wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub od dochodu na podstawie ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie (art. 26 ust. 13a ww. ustawy).

Jednocześnie jednak, obniżenia dochodu można dokonać jedynie o kwoty wpłat faktycznie dokonanych w roku podatkowym oraz do wysokości określonej w przepisach ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych oraz indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego (Dz.U. Nr 116, poz. 1205 ze zm.), tj. do wysokości limitu wpłat określonego indywidualnie danemu podatnikowi zgodnie z tymi przepisami.

Stosownie do art. 13a ust. 1 ww. ustawy o indywidualnych kontach emerytalnych oraz indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego wpłaty dokonywane na IKZE w roku kalendarzowym nie mogą przekroczyć kwoty odpowiadającej równowartości 4% podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie emerytalne, ustalonej dla oszczędzającego za rok poprzedni, nie więcej jednak niż 4% kwoty ograniczenia rocznej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe ogłoszonej na podstawie art. 19 ust. 10 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585, z późn. zm.) na rok poprzedni.

Na podstawie art. 13a ust. 2 ww. ustawy w przypadku gdy kwota obliczona zgodnie z ust. 1 nie przekracza 4% równowartości 12-krotności minimalnego wynagrodzenia za pracę ogłaszanego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski", w drodze obwieszczenia Prezesa Rady Ministrów, w terminie do dnia 15 września poprzedniego roku kalendarzowego, oszczędzający może dokonać w roku kalendarzowym wpłaty na IKZE do wysokości 4% równowartości 12-krotności minimalnego wynagrodzenia za pracę w poprzednim roku kalendarzowym.

Zgodnie z art. 13a ust. 3 ww. ustawy w przypadku IKZE prowadzonego w ramach umowy ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym ograniczenie, o którym mowa w ust. 1 i 2, dotyczy części składki ubezpieczeniowej stanowiącej wpłatę na IKZE.

W kontekście powyższego, jeżeli za rok poprzedzający rok podatkowy, za który składane jest zeznanie podatkowe, nie można ustalić limitu odliczenia, określonego w art. 13a ustawy o indywidualnych kontach emerytalnych oraz indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego (w poprzednim roku podatnik nie uzyskał dochodów stanowiących podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie emerytalne) ? nie ma też możliwości dokonania w zeznaniu podatkowym odliczenia od dochodu na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wskazano we wniosku Wnioskodawczyni nie ma ustalonej podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie emerytalne. Brak podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne czyni natomiast niemożliwym ustalenie - stosownie do art. 13a ustawy o indywidualnych kontach emerytalnych oraz indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego - przysługującego Wnioskodawczyni w 2012 r. limitu odliczenia od dochodu z tytułu wpłat na indywidualne konto zabezpieczenia emerytalnego. W rezultacie, Wnioskodawczyni w zeznaniu podatkowym za 2012 r. nie może dokonać odliczenia od dochodu na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.