Skutki podatkowe związane z otrzymaniem tzw. rekompensat od gminy.

UZASADNIENIE

W dniu 18 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie skutków podatkowych związanych z otrzymaniem tzw. rekompensat od gminy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca - Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (zwana dalej Spółką) Spółka XXX Sp. z o.o. została powołana Uchwałą Nr ? Rady Miejskiej w K. z dnia 24 czerwca 2013 r. oraz umową spółki - Aktem Założycielskim Spółki z Ograniczoną Odpowiedzialnością z dnia 14.08.2013r. Zarząd Obiektów to Spółka ze 100% udziałem Gminy K.. Siedzibą Spółki jest K. Spółka została powołana w celu realizacji zadań własnych Gminy K. w zakresie zarządzania gminnym zasobem komunalnym, tj. obiektami sportowymi, turystycznymi i rekreacyjnymi. Szczegółowe zasady dotyczące realizacji zadań oraz zasady rozliczeń finansowych określa umowa zawarta pomiędzy Gminą a Spółką.

Zgodnie z umową Spółka przyjmuje do wykonania w imieniu i na rzecz Gminy usługę polegającą na kompleksowym zarządzaniu i administrowaniu przedmiotem umowy, w tym organizowaniu i/lub pozyskiwaniu imprez sportowych, kulturalnych, komercyjnych i rekreacyjnych oraz zapewnieniu innych przedsięwzięć o charakterze rekreacyjno-sportowym.

Pod pojęciem zarządzania zasobem uważa się m.in. podejmowanie decyzji i dokonywanie czynności mających na celu zapewnienie właściwej gospodarki ekonomiczno-finansowej nieruchomości, zapewnienie bezpieczeństwa użytkowania, właściwej eksploatacji nieruchomości, jak również czynności zmierzające do utrzymania nieruchomości w stanie niepogorszonym, zgodnie z ich przeznaczeniem, w zakresie uprawnień i obowiązków wynikających z przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jednolity Dz. U. z 2000 r. Nr 46, poz. 543, z późniejszymi zmianami), przepisów prawa miejscowego, z obowiązkiem uzyskania odrębnych pełnomocnictw do dokonywania czynności przekraczających zwykły zarząd powierzonym Zasobem.

Z tytułu świadczonych usług z zakresu zarządzania zasobem komunalnym Gmina K. zobowiązała się do wypłaty w okresach kwartalnych rekompensaty w wysokości niezbędnej do pokrycia kosztów poniesionych w trakcie wywiązywania się ze zobowiązań.

Wysokość rekompensaty Spółka oblicza na podstawie przepisów wspólnotowych, w tym Decyzji KE C(2011) 9380 z dnia 20 grudnia 2011 r. w sprawie stosowania art. 106 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy państwa w formie rekompensaty z tytułu świadczenia usług publicznych, przyznawanej przedsiębiorstwom obowiązanym do wykonywania usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym (2012/21/UE). Na jej podstawie rekompensata nie może przekroczyć kwoty odpowiadającej wynikowi finansowemu netto wyliczonemu następująco: koszty poniesione w związku z realizacją usługi minus wszystkie dodatnie wpływy minus jakiekolwiek inne przychody wygenerowane podczas wypełniania usługi plus tzw. rozsądny zysk. Ponadto, rekompensata podlega corocznej weryfikacji. Jest korygowana w przypadku otrzymania przez Spółkę zbyt wysokiej rekompensaty w stosunku do rzeczywistego poziomu kosztów. Nadmierna wysokość rekompensaty jest uznawana za pomoc publiczną.

Rekompensata nie stanowi dopłaty do ceny świadczonych usług (ale to i tak nie jest to przychód Spółki, który de facto stanowi dochód Gminy a nie Spółki), a jej istotą jest pokrycie kosztów działalności Spółki z tytułu wykonywania zadań własnych powierzonych jej do realizacji w trybie władczym, Jednocześnie Spółka zwraca szczególną uwagę, że powierzenie zadania użyteczności publicznej nastąpiło w drodze aktu kreującego Spółkę (najpierw w uchwale rady miejskiej, a następnie w umowie spółki), w którym w sposób niebudzący wątpliwości został określony cel i przedmiot jej działania jako wykonywania zadania własnego Gminy.

W celu doprecyzowania zasad współpracy pomiędzy Spółka a Gminą została zawarta umowa. Umowa ta nie ma charakteru odpłatnego, gdyż Gmina nie nabywa na jej podstawie żadnych usług, dostaw. Umowa doprecyzowuje jedynie wzajemne relacje między Gminą a Spółką i nie podlega ona ustawie Prawo zamówień publicznych, ponieważ źródłem świadczenia usług jest w tym przypadku nie umowa, ale jak już wspomniano odpowiedni akt władczy.

Spółka również nie dysponuje uprawnieniami natury cywilistycznej do odstąpienia od realizacji usług, czy też powstrzymania się od świadczenia z przyczyn określonych w KC, nawet w przypadku nie otrzymania rekompensaty. Z tytułu zawartej umowy Spółka nie będzie osiągała żadnych przychodów. Pobierane od użytkowników opłaty za korzystanie z obiektów, których wysokość określono zarządzeniem Burmistrza K., stanowią przychód właściciela tego zasobu komunalnego, tj. Gminy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy otrzymana rekompensata z tytułu pokrycia poniesionych kosztów w związku ze świadczeniem usług w zakresie zarządzania obiektami sportowymi, turystycznymi i rekreacyjnymi na terenie miasta i gminy Karino będzie stanowiła przychód na gruncie podatku dochodowego w dacie otrzymania rekompensaty i czy wielkość rekompensaty powinna być jednocześnie wyłączona z kosztów uzyskania przychodów?
2. Czy otrzymana przez Spółkę rekompensata, w rozumieniu pokrycia poniesionych kosztów (pokrycie ujemnego wyniku finansowego netto) w związku z realizacją zadań w zakresie zarządzania obiektami sportowymi, będzie stanowiła wynagrodzenie za świadczoną usługę, stanowiąc obrót podlegający opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź na pytanie pierwsze. Wniosek Spółki w zakresie pytania drugiego został rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną z dnia 14 maja 2014 r. znak ITPP1/443-181/14/DM.

W ocenie Wnioskodawcy, w zakresie pytania pierwszego, otrzymana rekompensata będzie stanowiła przychód w dacie otrzymania - zgodnie ż art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - oraz będzie korzystała ze zwolnienia od podatku dochodowego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 47 tej ustawy.

Jednocześnie zdaniem Spółki, kwota otrzymanej rekompensaty zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 58 tejże ustawy, nie będzie stanowiła kosztów uzyskania przychodów jako wydatki i koszty bezpośrednio sfinansowane z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 47 powołanej ustawy. Wyłączenie kosztów podatkowych nastąpi, zdaniem Wnioskodawcy, w miesiącu w jakim nastąpi wpływ rekompensaty na rachunek bankowy Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, z późn. zm.), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji przychodu, a jedynie otwarty katalog przychodów podatkowych. Jednakże, co do zasady, za przychód podatkowy można uznać każde przysporzenie majątkowe podatnika mające definitywny charakter. Oznacza to, że wszystkie środki pieniężne jakie otrzyma Spółka, stanowią co do zasady przychód w rozumieniu ustawy, bez względu na źródło ich pochodzenia. Jednocześnie ustawa enumeratywnie wylicza kategorie wpływów pieniężnych, które nie stanowią przychodów podatkowych.

Z kolei, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 47 powołanej ustawy, wolne od podatku są dotacje otrzymane z budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego, z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach.

W kontekście powyższego wskazać należy, że art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zawiera jedynie stwierdzenie, że wolne od podatku są dotacje otrzymane z budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego, a więc zwolnienie to dotyczy dochodów z tytułu wszelkich dotacji.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w Spółce 100 % udziałów posiadają jednostki samorządu terytorialnego - Spółka została powołana w celu realizacji zadań własnych Gminy K. w zakresie zarządzania gminnym zasobem komunalnym, tj. obiektami sportowymi, turystycznymi i rekreacyjnymi. Szczegółowe zasady dotyczące realizacji zadań oraz zasady rozliczeń finansowych określa umowa zawarta pomiędzy Gminą a Spółką. Zgodnie z umową Spółka przyjmuje do wykonania w imieniu i na rzecz Gminy usługę polegającą na kompleksowym zarządzaniu i administrowaniu przedmiotem umowy, w tym organizowaniu i/lub pozyskiwaniu imprez sportowych, kulturalnych, komercyjnych i rekreacyjnych oraz zapewnieniu innych przedsięwzięć o charakterze rekreacyjno-sportowym.

Z tytułu świadczonych usług z zakresu zarządzania zasobem komunalnym Gmina K. zobowiązała się do wypłaty w okresach kwartalnych rekompensaty w wysokości niezbędnej do pokrycia kosztów poniesionych w trakcie wywiązywania się ze zobowiązań. Rekompensata nie stanowi dopłaty do ceny świadczonych usług, a jej istotą jest pokrycie kosztów działalności Spółki z tytułu wykonywania zadań własnych jej powierzonych. A zatem otrzymana od Gminy rekompensata stanowić będzie zapłatę (wynagrodzenie) za świadczone usługi publiczne.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że ze zwolnienia na mocy cytowanego art. 17 ust. 1 pkt 47 cyt. ustawy (wskazanego przez Spółkę) korzystają wszelkie dotacje udzielane z budżetu państwa lub budżetów samorządowych, z wyjątkiem dotacji na nieobjęte zwolnieniem dopłaty do oprocentowania kredytów bankowych.

Natomiast otrzymane przez Spółkę od Gminy środki pieniężne - co potwierdziła sama Spółka we wniosku w opisie stanu faktycznego - nie stanowią dotacji, a rekompensatę, która ma charakter zapłaty za świadczone usługi publiczne, stanowiące dla Spółki przysporzenie majątkowe podlegające opodatkowaniu. Otrzymana ?rekompensata? - stanowiąca zapłatę za świadczone usługi publiczne - nie jest bowiem wyłączona z przychodów ani też nie korzysta ze zwolnienia z podatku (art. 17 ust. 1 pkt 47 cyt. ustawy) wobec czego stanowi przychód Spółki podlegający opodatkowaniu.

W konsekwencji należy wskazać, że powołany we wniosku przepis art. 16 ust. 1 pkt 58 powołanej ustawy, który stanowi, iż nie zalicza się do kosztów uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 14a, 23, 24, 42, 47, 48, 52 i 53, lub ze środków, o których mowa w art. 33 ust. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie - nie znajdzie zatem zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Zatem stanowisko Spółki jest nieprawidłowe.

Organ wydając przedmiotową interpretację indywidualną wskazał zakres i sposób zastosowania norm prawa podatkowego ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz postawionego pytania. Jednocześnie ocenił stanowisko Wnioskodawcy pod względem zgodności z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego. Co do zasady bowiem przedmiotem interpretacji indywidualnych wydawanych na podstawie art. 14b Ordynacji jest sam przepis prawa podatkowego.

Należy jednocześnie zwrócić uwagę, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego czy kontrolnego. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania dowodowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację ? w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.