Czy otrzymana od kontrahenta z UE faktura zaliczkowa na WNT nie rodzi obowiązku podatkowego, jeżeli (...)

UZASADNIENIE

W dniu 6 listopada 2007 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie powstania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W ramach prowadzonych prac inwestycyjnych Spółka zawarła umowy z kontrahentami unijnymi o dostawę maszyn. W kontraktach zawarto zapisy dotyczące płatności w kilku transzach. Dostawcy wystawiają faktury na płatności, które ? zgodnie z kontraktem ? Jednostka zobowiązana jest zapłacić. Nie dokumentują one otrzymanych przez kontrahentów zaliczek na poczet przyszłych dostaw, ale są podstawą do ich zapłacenia. Po otrzymaniu takich płatności kontrahenci nie wystawiają faktur potwierdzających ten fakt.

Pismem z dnia 22 listopada 2007 r. uzupełniono przedstawiony stan faktyczny o informację, iż dostawy maszyn objętych kontraktami następują po około 2, 3 miesiącach od otrzymania faktur na przedpłatę.

W związku z powyższym zadano pytania sprowadzające się do kwestii momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Zdaniem Wnioskodawcy, z zapisu art. 20 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że wystawiona przez kontrahenta unijnego faktura, jako niedokumentująca żadnych zdarzeń, nie powoduje obowiązku rozpoznania WNT. Zapłata zaliczki w następnym okresie powoduje powstanie obowiązku podatkowego z tytułu WNT w dacie jej uiszczenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju.

Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4 rozumie się ? w myśl art. 9 ust. 1 powołanej ustawy ? nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Moment powstania obowiązku podatkowego w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów ustawodawca określił w treści art. 20 ust. 5-9 tejże ustawy. Z zasady ogólnej wyrażonej w art. 20 ust. 4 ww. ustawy wynika, że w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 6-9.

W przypadku, gdy przed terminem, o którym mowa w ust. 5, podatnik podatku od wartości dodanej wystawił fakturę, obowiązek podatkowy ? w myśl ust. 6 tego artykułu - powstaje z chwilą wystawienia faktury. Zgodnie z regulacją zawartą w ust. 7 tegoż artykułu, przepis ust. 6 stosuje się odpowiednio do faktur wystawionych przez podatnika podatku od wartości dodanej potwierdzającej otrzymanie przez niego od podatnika całości lub części należności przed dokonaniem dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju.

W ocenie tut. organu, z powołanych wyżej zapisów art. 20 wynika, że ustawodawca wyraźnie oddzielił sytuacje, w których nabywca dokonuje zapłaty części lub całości należności przed dokonaniem dostawy, a dostawca potwierdza ten fakt wystawiając faktury, od sytuacji gdy przed dokonaniem dostawy kontrahent zagraniczny wystawia fakturę na wartość całej realizowanej dostawy. W przypadku wystawienia faktur zaliczkowych przez podatnika podatku od wartości dodanej istotna jest kolejność zdarzeń. Najpierw przyszły nabywca dokonuje wpłaty zaliczki, a następnie zagraniczny kontrahent wystawia fakturę potwierdzającą jej otrzymanie.

Z przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego wynika, iż kontrahenci zagraniczni przed dokonaniem dostaw wystawiają faktury zaliczkowe, jednak dokumenty te - w dacie ich wystawienia - nie potwierdzają otrzymania przez nich zaliczek (kwoty wynikające z tych faktur płacone są przez Jednostkę po ich otrzymaniu).

Analiza opisanego stanu faktycznego w konfrontacji z powołanymi przepisami prowadzi do wniosku, że faktury, o których mowa nie dokumentują żadnych zdarzeń gospodarczych podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W efekcie ich wystawienie nie spowoduje w Spółce powstania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Jedynie faktury dokumentujące dokonanie dostaw przez zagranicznego kontrahenta, jak i faktury dokumentujące otrzymanie przez dostawcę, w całości lub części, należności na poczet przyszłych dostaw skutkują powstaniem obowiązku podatkowego odpowiednio w trybie art. 20 ust. 6 lub ust. 7 powołanej ustawy.

W opisanym stanie faktycznym obowiązek z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia powstanie - o ile dostawcy nie wystawią faktur potwierdzających otrzymanie zaliczek ? w odniesieniu do całych transakcji nabycia na zasadach określonych w art. 20 ust. 5 lub 6 powołanej ustawy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej ? powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.