Brak podstaw do zwolnienia od podatku aportu środków transportu i sprzętu.

UZASADNIENIE

W dniu 1 sierpnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku aportu środków transportu i sprzętu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 24 marca 2014 r. "P." Sp. z o.o. wystąpiło do Gminy z wnioskiem o przekazanie środków transportu i sprzętu, który służy do pozyskiwania i transportu zrębki. Sprzęt jest eksploatowany przez spółkę od czasu zakończenia inwestycji przez Gminę. Gmina planuje przekazać aportem ww. środki trwałe w zamian za udziały w spółce, na podstawie uchwały Rady Miejskiej. Gmina posiada 100% udziałów w tej spółce. Po podjęciu uchwały, objęłaby udziały w podwyższonym kapitale zakładowym spółki. Powyższe środki trwałe są sklasyfikowane jako środki transportu i maszyny, urządzenia, aparaty ogólnego zastosowania i zostały nabyte przez Gminę w ramach realizacji zadania inwestycyjnego pn. ?M?? w ramach zadania własnego Gminy, tj. zaopatrzenie w energię elektryczną i cieplną oraz gaz. W ramach inwestycji Gmina nabyła 2 szt. przyczep burtowych, 2 szt. ciągników rolniczych i 2 szt. rębaków, które weszły w skład jej majątku trwałego. Eksploatacją sieci cieplnych oraz dostawą ciepła dla mieszkańców Gminy zajmuje się ww. spółka. W dniu 3 września 2012 r. Gmina zawarła ze spółką umowę użyczenia. Przedmiotem ?nieodpłatnego użyczenia? były ww. środki transportu i sprzęt. Umowa została zawarta na czas od dnia 3 września 2012 r. do dnia 25 lutego 2015 r. Zgodnie z jej zapisami, zwrot poszczególnych środków transportu, czy sprzętu wchodzących w skład przedmiotu umowy może nastąpić w dowolnym czasie pomiędzy dniem 3 września 2012 r. a dniem 25 lutego 2015 r. Zwrot następuje na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego, podpisanego przez obie strony. Spółka jako biorący do używania jest zobowiązany używać przedmiot użyczenia zgodnie z przepisami i wymogami prawidłowej eksploatacji, tzn. na prowadzenie swojej działalności statutowej, a także nie zmieniać przyjętego przeznaczenia przedmiotu użyczenia bez pisemnej zgody użyczającego - Gminy, ponosić wszystkie koszty związane z utrzymaniem przedmiotu użyczenia, utrzymywać go w należytym stanie technicznym, dokonywać okresowych przeglądów i konserwacji. Wykonanie remontów, adaptacji lub jakichkolwiek ulepszeń przedmiotu użyczenia, przekraczających ww. czynności, wymaga pisemnej zgody użyczającego. Wykonanie inwestycji na przedmiocie użyczenia leży w gestii użyczającego ? Gminy.

Gmina nie ponosiła wydatków na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym ww. środków transportu i sprzętu. Nie przysługiwało jej prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie tych środków trwałych, wobec braku związku ze sprzedażą opodatkowaną, gdyż nie uzyskała z tego tytułu przychodów. Przekazanie ww. środków trwałych spółce uporządkowałoby sprawy władania. Gmina jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Ma zamiar potraktować aport jako dostawę towarów. Planuje uznać, że przekazanie aportu winno zostać potwierdzone fakturą VAT ze wskazaniem, że czynność ta jest zwolniona na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług (?stawka VAT ZW?).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wniesienie aportu w postaci środków transportu i sprzętu do spółki z o.o. ze 100% udziałem Gminy korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy?

Zdaniem Wnioskodawcy, wniesienie aportu w postaci środków transportu i sprzętu do spółki z o.o. z jego 100% udziałem jest czynnością zwolnioną od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ nie przysługiwało w stosunku do tych rzeczy prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i nie poniósł wydatków na ulepszenie przedmiotu aportu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej ?podatkiem?, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Należy wskazać, że przeniesienie własności rzeczy w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu, prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania nimi jak właściciel, a więc stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby była objęta tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza ? w świetle ust. 2 ww. artykułu ? obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak stanowi ust. 6 powołanego artykułu, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W świetle art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Od dnia 1 stycznia 2014 r. art. 43 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy stanowi, że zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na podstawie powyższego przepisu zwolnienie przysługuje w przypadku łącznego spełnienia dwóch warunków. Po pierwsze - towary mają być wykorzystywane wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku. Oznacza to, że towary powinny być zakupione z przeznaczeniem do wykorzystania ich przy wykonywaniu czynności, które są zwolnione od podatku, i faktycznie powinny być używane wyłącznie w takiej działalności. Po drugie - podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku z tytułu nabycia, importu bądź wytworzenia tych towarów.

Do dnia 31 grudnia 2013 r. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy miał następujące brzmienie: ?Zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.?

Jak przewidziano w ? obowiązującym do ww. daty ? ust. 2 powyższego artykułu, przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że planowana przez Gminę czynność wniesienia aportem środków transportu i sprzętu, o których mowa we wniosku, do spółki w zamian za udziały w podwyższonym kapitale zakładowym, będzie stanowiła dostawę towarów, która - wbrew stanowisku Gminy - nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, gdyż towary te nie były wykorzystywane na cele działalności zwolnionej od podatku.

Z uwagi na to, że dostawa ta nie będzie objęta również zwolnieniami przewidzianymi w innych przepisach ustawy i rozporządzeń wykonawczych, ani stawkami obniżonymi, będzie opodatkowana stawką 23%.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.