Zwolnienie od podatku świadczonych usług finansowanych w całości ze środków publicznych.

11.5.2012

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 9 lutego 2012 r. (data wpływu 14 lutego 2012 r.), uzupełnionym w dniu 12 kwietnia 2012 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług szkoleniowych finansowanych w całości ze środków publicznych ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 lutego 2012 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 12 kwietnia 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług szkoleniowych finansowanych w całości ze środków publicznych.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą, której głównym profilem jest sprzedaż, a uboczną formą - pozostałe pozaszkolne formy edukacji, tzw. kształcenie ustawiczne dorosłych. Jest Pan zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług od momentu rozpoczęcia działalności. Nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty i wychowania. Nie posiada statusu uczelni, jednostki naukowej Polskiej Akademii Nauk lub jednostki badawczo-rozwojowej, świadczącej usługi w zakresie kształcenia na poziomie wyższym, ani statusu uczelni, jednostki naukowej Polskiej Akademii Nauk lub instytutu badawczego, świadczącego usługi w zakresie kształcenia. Nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Posiada wpis do Rejestru Instytucji Szkoleniowych. W marcu 2012 r. planuje Pan rozpocząć współpracę, jako podwykonawca, ze Stowarzyszeniem Inicjatyw Samorządowych. Umowa zawarta zostanie w ramach realizacji projektu ?N.?, współfinansowanego ze środków EFS z POKL (2007-2013), w ramach Priorytetu VIII, Działania 8.1, Poddziałania 8.1.1 ?Wspieranie rozwoju kwalifikacji zawodowych i doradztwo dla przedsiębiorstw?. Projekt finansowany jest ze środków publicznych w wysokości 100% (75% to środki z UE, 25% to środki z budżetu Państwa). Przedmiotem umowy będzie przeprowadzenie 56 szkoleń. W ramach projektu przeprowadzony zostanie kurs zawodowy ?C.? oraz kurs z uprawnieniami elektrycznymi SEP. W projekcie będzie Pan podwykonawcą świadczącym usługi szkoleniowe na rzecz zamawiającego, którym jest firma realizująca projekt. Szkolenia skierowane są do 196 osób pracujących, zatrudnionych u pracodawców z województwa lubelskiego, które z własnej woli zainteresowane są nabyciem nowych kwalifikacji, pozwalających na samodzielną realizację różnego typu instalacji światłowodowych ze szczególnym uwzględnieniem osób o kwalifikacjach niskich lub zdezaktualizowanych.

W ramach usługi szkoleniowej będzie Pan zobowiązany do przeprowadzenia szkolenia, przygotowania dla każdego uczestnika materiałów szkoleniowych w formie skryptu ze szczegółowym programem szkolenia, przeprowadzenia szkolenia według harmonogramu uzgodnionego z zamawiającym oraz wydania uczestnikom szkolenia certyfikatów potwierdzających udział w szkoleniu i zdobytą wiedzę.

Prowadzenie szkoleń w ramach tego projektu nie będzie związane z Pana działalnością handlową i nie będzie miało charakteru marketingowego.

Szkolenia, o których mowa we wniosku, nie będą prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. W ramach usługi szkoleniowej będzie Pan zobowiązany do zorganizowania i przeprowadzenia szkolenia. Na etapie projektu otrzymał Pan od zleceniodawcy informację drogą elektroniczną o finansowaniu wymienionego projektu ze środków publicznych z podziałem na 75% z UE i 25% z budżetu Państwa. Żadnego oficjalnego pisma w tym zakresie nie otrzymał, bowiem zleceniodawca poinformował, że w momencie podpisania umowy będzie to uwzględnione w tym dokumencie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy usługi dokształcania zawodowego, świadczone przez Pana, jako podwykonawcę, dla Stowarzyszenia Inicjatyw Społecznych, korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie przepisów prawnych: art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy o podatku od towarów i usług oraz § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów?

Zdaniem Wnioskodawcy, wykonując usługi szkoleniowe kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, jako podwykonawca na rzecz stowarzyszenia, w projekcie finansowanym w 100% ze środków publicznych, może skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy o podatku od towarów i usług i § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów.

Stwierdził Pan, iż ? skoro zgodnie z wprowadzoną w roku 2011 nowelizacją ustawy o podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29, zmieniono zakres stosowanych zwolnień od podatku w stosunku do usług kształcenia zawodowego, a w § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów, uszczegółowiono wysokość finansowania ? obecnie, dla dokonania oceny czy dane kształcenie zawodowe będzie zwolnione na podstawie powołanych przepisów, konieczne jest stwierdzenie czy są to usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, a następnie spełnienie dodatkowych warunków. Uważa Pan, iż usługi szkoleniowe, które wykona, będą miały charakter usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, zatem pierwszy z warunków zastosowania zwolnienia jest bezsporny.

Drugi z warunków, który decydowałby o zastosowaniu zwolnienia, to finansowanie projektu, w którym zamierza wziąć udział jako podwykonawca, ze środków publicznych w wysokości 100%. Pana zdaniem, fakt, że będzie działał jako podwykonawca, nie ma znaczenia dla dokonania oceny finansowania, bowiem nie jest ważne czy środki publiczne przekazane są pośrednio, czy bezpośrednio, jako że decyduje przymiot tych środków. Wskazał Pan, iż firma, z którą zamierza podjąć współpracę, otrzyma środki publiczne na przeprowadzenie powyższych szkoleń i środki te musi przeznaczyć na te szkolenia, m. in. na pokrycie kosztów szkolenia. A koszty szkolenia to m. in.: ?wynagrodzenie? za usługi szkoleniowe dla podwykonawców. Stwierdził Pan, iż w żadnym przepisie prawnym nie został postawiony wymóg, żeby podmiot organizujący szkolenie, otrzymujący finansowanie, był jednocześnie zobowiązany do jego przeprowadzenia. Oznacza to więc, iż może zlecić przeprowadzenie takiego szkolenia innemu podmiotowi i wypłacić mu stosowne wynagrodzenie z otrzymanych środków publicznych. Wskazał Pan, iż zgodnie z brzmieniem § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649) oraz § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane. Jednocześnie, powołując się na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 15 listopada 2011 r. sygn. akt I SA/Kr 1534/11, dotyczący możliwości skorzystania ze zwolnienia od podatku przez podwykonawców świadczących usługi szkoleniowe dla przedsiębiorców prowadzących szkolenia, stwierdził Pan, iż szkolenia finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, korzystają ze zwolnienia od podatku, przy czym nie jest ważne, że dotacje trafiły do usługodawcy pośrednio, bowiem nie zmienia to ich charakteru.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do dyspozycji art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (?).

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże na podstawie art. 146a pkt 1 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ww. ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo?rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Z kolei w świetle ust. 1 pkt 29 ww. artykułu, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
finansowane w całości ze środków publicznych

oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Powyższe uregulowania stanowią implementację prawa unijnego, gdyż w świetle art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE Rady w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej z dnia 28 listopada 2006 r. (Dz. U. UE L 347, str. 1 ze zm.), zwolnione jest kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Cytowany przepis umiejscowiony został w tytule IX, rozdziale 2 tego aktu, zatytułowanym ?Zwolnienia dotyczące określonych czynności wykonywanych w interesie publicznym?, co oznacza, iż usługi szkoleniowe na gruncie Dyrektywy VAT podlegają zwolnieniu od podatku wyłącznie, gdy są wykonywane w interesie publicznym, tzn. wypełniają obowiązki, jakie ciążą na danym państwie wobec jego obywateli. W żadnym przepisie Dyrektywy nie została jednak wskazana definicja ?interesu publicznego?, nie zostały również określone podmioty, które mogą działać ?w interesie publicznym?. Oznacza to, że zarówno komercyjne przedsiębiorstwa jaki i niekomercyjne organizacje mogą prowadzić działalność z zakresu ?interesu publicznego?.

Wskazać należy - co wielokrotnie podkreślał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej ? że zakres zwolnień przewidzianych w Dyrektywie nie może być interpretowany w sposób rozszerzający. Czynności zwolnione zgodnie z Dyrektywą stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, a ich ujednolicona interpretacja ma służyć unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu podatku od wartości dodanej w poszczególnych państwach członkowskich. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem ?pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 Szóstej Dyrektywy powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika? (wyrok TSUE z dnia 19 listopada 2009 r. C-461/08 w sprawie Don Bosco Onroerend Goed BV).

Ponadto należy zaznaczyć, iż od dnia 1 lipca 2011 r. obowiązuje rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 77, str. 1), które wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż jego przepisy z dniem 1 lipca 2011 r. stały się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 282/2011 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach ww. Dyrektywy 2006/112/WE Rady w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.

W myśl postanowień art. 44 tego rozporządzenia, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady, obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Analizując powołane wyżej uregulowanie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług należy zauważyć, że warunkiem zwolnienia od podatku usług w zakresie kształcenia jest spełnienie przesłanki o charakterze podmiotowym odnoszącej się do usługodawcy, który musi być jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty lub uczelnią, jednostką naukową Polskiej Akademii Nauk, jednostką badawczo?rozwojową, świadczącą usługi w zakresie kształcenia. Z kolei, aby móc skorzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie ust. 1 pkt 29 powyższego artykułu lub § 13 ust. 1 pkt 20 ww. rozporządzenia Ministra Finansów, szkolenia muszą obejmować nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z konkretną branżą, czy zawodem lub muszą mieć na celu uzyskanie, czy uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Dodatkowo należy spełnić jeden ze wskazanych poniżej warunków, tj.:

formy i zasady tych szkoleń muszą wynikać z odrębnych od podatkowych aktów prawnych,
na świadczone szkolenia uzyskano akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty,
szkolenia muszą być finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych.

W objaśnieniach do struktury klasyfikacji zawodów i specjalności zawartych w rozporządzeniu z Ministra Pracy i Polityki Społecznej dnia 27 kwietnia 2010 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania (Dz. U. Nr 82, poz. 537) określono definicję pojęcia ?zawód?, który zdefiniowany został jako zbiór zadań (zespół czynności) wyodrębnionych w wyniku społecznego podziału pracy, wykonywanych stale lub z niewielkimi zmianami przez poszczególne osoby i wymagających odpowiednich kwalifikacji (wiedzy i umiejętności), zdobytych w wyniku kształcenia lub praktyki. Wykonywanie zawodu stanowi źródło dochodów.

Środkami publicznymi, w myśl art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 ze zm.), są:

dochody publiczne;
środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA);
środki pochodzące ze źródeł zagranicznych niepodlegające zwrotowi, inne niż wymienione w pkt 2;
przychody budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz innych jednostek sektora finansów publicznych pochodzące:

ze sprzedaży papierów wartościowych,
z prywatyzacji majątku Skarbu Państwa oraz majątku jednostek samorządu terytorialnego,
ze spłat pożyczek i kredytów udzielonych ze środków publicznych,
z otrzymanych pożyczek i kredytów,
z innych operacji finansowych,

5. przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z prowadzonej przez nie działalności oraz pochodzące z innych źródeł.

Do środków, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zalicza się środki pochodzące z funduszy strukturalnych, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Rybackiego, z wyłączeniem środków, o których mowa w pkt 5 lit. a i b (ust. 3 pkt 1 omawianego artykułu). Przy czym w pkt 5 lit. a) i b) wymienione zostały środki przeznaczone na realizację:

programów w ramach celu Europejska Współpraca Terytorialna, o których mowa w rozdziale III rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1080/2006 z dnia 5 lipca 2006 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1783/1999 (Dz. Urz. UE L 210 z 31.07.2006, str. 1),
programów, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1638/2006 z dnia 24 października 2006 r. określającym przepisy ogólne w sprawie ustanowienia Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa i Partnerstwa (Dz. Urz. UE L 310 z 09.11.2006, str. 1).

Jak powyższe wskazuje, ustawa o finansach publicznych wymienia wprost co należy uznać za środki publiczne. Przepisy zaliczają do środków publicznych m. in. dochody publiczne, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz wskazane przychody budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z różnych źródeł (pkt 4 i 5). Środkami publicznymi są również środki pochodzące m. in. z funduszy strukturalnych.

W świetle art. 9 ww. ustawy o finansach publicznych, sektor finansów publicznych tworzą:

organy władzy publicznej, w tym organy administracji rządowej, organy kontroli państwowej i ochrony prawa oraz sądy i trybunały;
jednostki samorządu terytorialnego oraz ich związki;
jednostki budżetowe;
samorządowe zakłady budżetowe;
agencje wykonawcze;
instytucje gospodarki budżetowej;
państwowe fundusze celowe;
Zakład Ubezpieczeń Społecznych i zarządzane przez niego fundusze oraz Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego i fundusze zarządzane przez Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego;
Narodowy Fundusz Zdrowia;
samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej;
uczelnie publiczne;
Polska Akademia Nauk i tworzone przez nią jednostki organizacyjne;
państwowe i samorządowe instytucje kultury oraz państwowe instytucje filmowe;
inne państwowe lub samorządowe osoby prawne utworzone na podstawie odrębnych ustaw w celu wykonywania zadań publicznych, z wyłączeniem przedsiębiorstw, instytutów badawczych, banków i spółek prawa handlowego.

Z treści wniosku wynika, iż prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą, której głównym profilem jest sprzedaż, a uboczną formą - pozostałe pozaszkolne formy edukacji, tzw. kształcenie ustawiczne dorosłych. Jest Pan zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty i wychowania. Nie posiada statusu uczelni, jednostki naukowej Polskiej Akademii Nauk, jednostki badawczo-rozwojowej lub instytutu badawczego, świadczącego usługi w zakresie kształcenia, jak również akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Posiada wpis do Rejestru Instytucji Szkoleniowych. W marcu 2012 r. planuje Pan rozpocząć współpracę, jako podwykonawca, ze stowarzyszeniem. Umowa dotyczy realizacji projektu finansowanego ze środków publicznych w wysokości 100% (75% to środki z UE, 25% to środki z budżetu Państwa). Przedmiotem umowy będzie przeprowadzenie 56 szkoleń. W ramach projektu przeprowadzony zostanie kurs zawodowy na certyfikowanego montera instalacji światłowodowych oraz kurs na uprawnienia elektryczne SEP. W projekcie będzie Pan podwykonawcą świadczącym usługi szkoleniowe na rzecz firmy realizującej projekt. Szkolenia skierowane są do osób pracujących, które z własnej woli zainteresowane są nabyciem nowych kwalifikacji, pozwalających na samodzielną realizację różnego typu instalacji światłowodowych ze szczególnym uwzględnieniem osób o kwalifikacjach niskich lub zdezaktualizowanych. Szkolenia nie będą prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. W ramach usługi szkoleniowej będzie Pan zobowiązany do zorganizowania i przeprowadzenia szkolenia, przygotowania dla każdego uczestnika materiałów szkoleniowych w formie skryptu ze szczegółowym programem szkolenia, przeprowadzenia szkolenia według harmonogramu uzgodnionego ze zlecającym oraz wydania uczestnikom szkolenia certyfikatów potwierdzających udział w szkoleniu i zdobytą wiedzę. Na etapie projektu otrzymał Pan od zleceniodawcy drogą elektroniczną informację o finansowaniu przedmiotowego projektu ze środków publicznych z podziałem na 75% z UE i 25% z budżetu Państwa, który poinformował, że w momencie podpisania umowy, zostanie to uwzględnione w tym dokumencie.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powołane uregulowania prawne należy stwierdzić, iż ww. usługi nie będą zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż firma Pana nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, jak również nie posiada statusu uczelni, jednostki naukowej Polskiej Akademii Nauk, czy jednostki badawczo-rozwojowej, świadczącej usługi w zakresie kształcenia. Treść wniosku wskazuje jednak, że prowadzone przez Pana szkolenia będą spełniały definicję usług kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy. Zatem, jeżeli - jak wskazano we wniosku - usługi świadczone przez Pana będą w całości finansowane ze środków publicznych, będą korzystały ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ww. ustawy. Przy czym niezbędne jest posiadanie przez Pana dokumentów potwierdzających pochodzenie tych środków.

Jednocześnie należy wskazać, że powołany przez Pana § 13 ust. 1 pkt 20 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r., nie będzie miał zastosowania w niniejszej sprawie, bowiem dotyczy usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowanych co najmniej w 70% ze środków publicznych, jednak mniej niż w 100%.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.