Jakie są skutki podatkowe dla rozwiązywanej spółki w przypadku zwrotu wkładów dla wspólników, (...)
Jakie są skutki podatkowe dla rozwiązywanej spółki w przypadku zwrotu wkładów dla wspólników, oraz zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów nie zamortyzowanej wartości składników majątku postawionych w stan likwidacji bądź zwróconych wspólnikom?
U Z A S A D N I E N I E
Zgodnie z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. ? Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8 poz.60 z późn. zm.) stosownie do swojej właściwości Naczelnik Urzędu Skarbowego na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.
W myśl art.14a § 3 i 4 ww. ustawy udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia zawierającego ocenę prawną stanowiska pytającego z przytoczeniem przepisów prawa.
Dnia 29.06.2007r. do tut. organu wpłynął, uzupełniony pismem z dnia 13 sierpnia 2007r., wniosek wspólników w sprawie interpretacji przepisów prawa podatkowego odnośnie skutków podatkowych dla rozwiązywanej spółki jawnej dokonanego zwrotu wkładów dla wspólników w formie pieniężnej i rzeczowej.
Drugie zapytanie dotyczy kwestii zaliczania do kosztów uzyskania przychodów nie zamortyzowanej na dzień zwrotu, bądź likwidacji, wartości składników majątku.
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, jak również z załączonych do niego dokumentów wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą w formie spółki jawnej, opodatkowaną na zasadach ogólnych. Obecnie wspólnicy zamierzają podjąć uchwałę o rozwiązaniu spółki i przeprowadzić postępowanie likwidacyjne bądź zakończyć działalność spółki w inny sposób. Środki trwałe będą sprzedawane bądź stopniowo likwidowane (ze względu na ich wyeksploatowanie i dalszą nieprzydatność), część środków trwałych może zostać zwrócona wspólnikom.
Przedstawiając własne stanowisko wyjaśnia Pan, że ze względu na planowane rozwiązanie spółki, zamierza ona stopniowo ograniczać swoją działalność, tym samym część środków trwałych stanie się zbędna. Spółka zamierza środki te sprzedać lub dokonać ich fizycznej likwidacji. Prowadzona, po podjęciu uchwały przez wspólników, likwidacja spółki będzie zmierzała do spieniężenia majątku. W przypadku nie przeprowadzania postępowania likwidacyjnego, majątek spółki może zostać podzielony poprzez podział w naturze.
Zdaniem wnioskującego zwrot wkładów pieniężnych i nie pieniężnych nie wywoła skutków podatkowych u spółki w zakresie przychodów podatkowych. Ze względu natomiast na rozwiązanie spółki i zakończenie używania likwidowanych składników rzeczowych z uwagi na ich niską wydajność i znaczny stopień eksploatacji, nie zamortyzowana wartość tych środków trwałych będzie stanowiła koszty uzyskania przychodu.
Podstawę prawną do zajęcia takiego stanowiska daje Pana zdaniem przepis art.23 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Twierdzi Pan również, że nie zamortyzowana na dzień zwrotu wartość składników majątkowych przekazanych w formie zwrotu wspólnikowi będzie stanowiła koszt uzyskania przychodu.
Ustosunkowując się do powyższego Naczelnik Urzędu Skarbowego w Prudniku zauważa, że przepis art. 58 ustawy z dnia 15 września 2000r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94 poz.1037 ze zm.) określa zdarzenia powodujące rozwiązanie spółki. Zaistnienie któregoś z przypadków wskazanych w powyższym przepisie rozpoczyna jedynie proces zamykania spraw spółki, czyli procedurę likwidacji, bądź inny uzgodniony sposób zakończenia działalności spółki.
Zasadą jest, że w przypadku zakończenia działalności spółki należy przeprowadzić jej likwidację, o ile nie podjęto innej decyzji w tej kwestii. Likwidatorami stają się wszyscy wspólnicy, ich zadaniem jest zakończenie spraw spółki, w tym bieżących interesów, rozliczenie z wierzycielami, wypełnienie zobowiązań, ściągnięcie wierzytelności spółki i upłynnienie jej majątku. Nowe przedsięwzięcia gospodarcze nie powinny być podejmowane o ile nie są niezbędne dla zakończenia już wszczętych.
Zakończenie działalności spółki bez przeprowadzenia likwidacji jest możliwe gdy wspólnicy uzgodnią w formie uchwały inny (konkretnie wskazany) sposób zakończenia działalności. Inne zakończenie działalności oznacza rezygnację z czynności likwidacyjnych, nie następuje natychmiastowa spłata zobowiązań i nie jest prowadzone intensywne ściąganie wierzytelności, nie występuje konieczność zmiany firmy. Wskazany powyżej sposób zakończenia działalności spółki związany jest z faktem, że jej działalność będzie kontynuowana w innej formie. Oznacza to, że zakończenie działalności bez likwidacji wiąże się zazwyczaj z przeniesieniem przedsiębiorstwa spółki na jednego ze wspólników, lub ze sprzedażą osobie trzeciej, może też nastąpić wniesienie spółki jako aportu do spółki kapitałowej. W każdym przypadku spółka traci byt z chwilą wykreślenia z rejestru.
W świetle postanowień art. 4§ 1 pkt 1 i art. 22 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000r. Nr 94, poz. 1037 ze zm.) spółka jawna jest spółką osobową. Tym samym stosownie do art. 8 ust.1, 1a i 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14 poz. 176 ze zm.) dochody z udziału w takiej spółce opodatkowane są osobno u każdego z jej wspólników, proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku, albowiem na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą w formie spółki jawnej, podatnikiem tego podatku jest osoba fizyczna, nie zaś spółka.
Tym samym prawidłowe jest stanowisko Pana, że zwrot wkładów dla wspólników dokonany w formie pieniężnej i rzeczowej nie wywoła dla spółki skutków podatkowych w zakresie przychodów podatkowych. Zasady opodatkowania zwrotu podatkiem dochodowym dla byłego wspólnika tut. organ przedstawił Panu w interpretacji nr PD-406/6/07 z dnia 28 września 2007r.
Z treści art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że zbycie rzeczy będących składnikami majątku związanego z działalnością gospodarczą należy traktować jako przychód z działalności gospodarczej, jeżeli między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności, z dniem ich odpłatnego zbycia nie upłynęło 6 lat. Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega dochód ze sprzedaży środka trwałego.
Zgodnie z art. 24 ust.2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochodem z odpłatnego zbycia składników majątku o których mowa w art. 14 ust.2 pkt 1, wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej (...) jest, z wyjątkiem zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. b), różnica pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia, a wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem pktu 2, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1 dokonanych od tych środków.
Powyższy zapis oznacza faktycznie, że przychodem z odpłatnego zbycia środków trwałych będzie kwota uzyskana ze zbycia, a kosztami uzyskania jak Pan określa nie zamortyzowana wartość urządzenia.
Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszt uzyskania przychodu strat powstałych w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych, jeżeli środki te utraciły przydatność gospodarczą na skutek zmiany rodzaju działalności. Przy czym dla celów podatkowych startą jest różnica pomiędzy wartością początkową, a sumą odpisów amortyzacyjnych. Suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów. Z powyższego przepisu wynika, że strata z tytułu likwidacji środka trwałego z innych przyczyn niż wymieniona zmiana rodzaju działalności gospodarczej będzie stanowiła koszt uzyskania przychodu i w tym zakresie stanowisko pytającego jest prawidłowe.
Spłata przez spółkę bądź likwidatorów udziału kapitałowego, udziałów lub nadwyżki wspólnikom co do zasady winna odbywać się w formie pieniężnej, może jednak być dokonana w naturze. Taka forma zbycia środków trwałych, zdaniem tut. organu nie ma jednak charakteru nieodpłatnego zbycia, gdyż regulowane są nią zobowiązania spółki (wyrażone w konkretnej wartości pieniężnej) wobec wspólników. W tym przypadku będą miały zastosowanie przepisy art. 10 ust. 2 pkt 3 i art. 14 ust. 2 pkt 1 oraz art. 24 ust. 2 pkt. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wobec faktu, że podatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych są wspólnicy, a nie spółka.
Przyjęcie powyższego pozwala na uznanie Pana stanowiska w kwestii przekazania przez spółkę wspólnikom środków trwałych za prawidłowe.
W świetle przepisu art.14b ustawy Ordynacja podatkowa interpretacja o której mowa w art.14a §1 jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy lecz nie jest wiążąca dla podatnika.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jej wydania.
Zgodnie z przepisem art. 14a § 4 ustawy- Ordynacja podatkowa na niniejsze postanowienie służy zażalenie, które w myśl przepisu art.223 § 1 w związku z art.239 wskazanej powyżej ustawy należy wnieść do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu za pośrednictwem tut. organu ? w terminie 7 dni od dnia doręczenia niniejszego postanowienia (art. 236 § 2 pkt 1 powołanej ustawy).
Zażalenie stosownie do przepisu art. 222 w związku z art. 239 ww. ustawy powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.