Czy faktury obciążające wspólnika spółki cywilnej tytułem czynszu leasingowego za samochód dla (...)
Czy faktury obciążające wspólnika spółki cywilnej tytułem czynszu leasingowego za samochód dla umowy leasingowej zawartej przed wstąpieniem do spółki, będą stanowić koszt uzyskania przychodu spółki cywilnej?
Czy koszty zakupu materiałów eksploatacyjnych oraz paliwa za ww. samochód prowadzone według ewidencji przebiegu pojazdu będą mogły stanowić koszty uzyskania przychodu spółki?
U Z A S A D N I E N I E
Stan faktyczny przedstawiony przez podatnika w złożonym wniosku:
Z przedstawionego przez Pana stanu faktycznego wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą jako osoba fizyczna. W roku 2005 został zakupiony samochód przez Pana, który jest wykorzystywany w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Zakup ten został sfinansowany przez leasing operacyjny. Od września 2006 r. planuje Pan utworzyć spółkę cywilną w celu prowadzenia wspólnej działalności gospodarczej i wykorzystywać w tym przedsiębiorstwie powyższy samochód. W związku z powyższym zwrócił się Pan z zapytaniem czy:
- faktury obciążające Pana tytułem czynszu leasingowego będą stanowić koszt uzyskania przychodu spółki cywilnej,
- koszty zakupu materiałów eksploatacyjnych oraz paliwa prowadzone według ewidencji przebiegu pojazdu będą mogły stanowić koszty uzyskania przychodu spółki,
Stanowisko wnioskodawcy:
Zdaniem Pana:
- faktury obciążające Pana jako czynsz leasingowy będą stanowić koszt uzyskania przychodu spółki cywilnej,
- koszty zakupu materiałów eksploatacyjnych oraz paliwa prowadzone według ewidencji przebiegu pojazdu będą mogły stanowić koszty uzyskania przychodu spółki.
Ocena prawna stanowisko wnioskodawcy:
Według definicji określonej w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) przez umowę leasingu rozumie się umowę nazwaną w kodeksie cywilnym (art. 709 ustawy z dnia 23.04.1964 r. kodeks Cywilny Dz.U. Nr 19, poz. 93 ze zm.), a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron zwana dalej 'finansującym', oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej 'korzystającym', podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty. W omawianym przypadku, aby umowa mogła zostać uznana za umowę leasingu w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, musi spełniać następujące warunki art. 23b ust. 1 z zastrzeżeniem ust. 2):
1) zawarta została na czas oznaczony, który stanowi co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome oraz
2) suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług,odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych.
W związku z powyższym i wg przedstawionego stanu faktycznego korzystającym zgodnie zumową jest Pan, więc opłaty leasingowe wg. faktur wystawionych na Pana nie będą stanowiłykosztu uzyskania spółki cywilnej w świetle treści art. 23a ustawy o podatku dochodowym odosób fizycznych.
Natomiast co do zaliczenia wydatków eksploatacyjnych samochodu osobowego, nie będącegowłasnością spółki a użytkowanego przez wspólników spółki zastosowanie mają przepisydotyczące art. 22 i 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14 z 2000 r. poz. 176 ze zmianami) są wszelkie poniesione wydatki, w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Za koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy nie uznaje się: - poniesionych wydatków zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów z zastrzeżeniem pkt 36, z tytułu używania niewprowadzonego do ewidencji środków trwałych samochodu osobowego, w tym także stanowiącego własność osoby prowadzącej działalność gospodarczą, dla potrzeb działalności gospodarczej podatnika, w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za 1 km przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra; w celu ustalenia faktycznego przebiegu samochodu podatnik jest obowiązany do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.
Z powyższego przepisu wynika, że wydatki poniesione z tytułu używania dla celów działalności gospodarczej samochodu osobowego nie będącego środkiem trwałym są ograniczone i uznane mogą być za koszt uzyskania przychodu jedynie w części, w jakiej odpowiadają rzeczywistemu przebiegowi pojazdu wynikającego z prowadzonej ewidencji przebiegu.
Rzeczywiste poniesienie wydatków na używanie takiego samochodu wymaga jednak udokumentowania i w ciężar kosztów zaliczone być może jedynie na podstawie właściwego dowodu księgowego dokumentującego konkretny wydatek. Stosownie do art. 23 ust. 5 i 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z pkt 14 objaśnień do podatkowej księgi przychodów i rozchodów (rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zmianami), wydatki z tytułu używania nie wprowadzonego do ewidencji środków trwałych samochodu osobowego, dla potrzeb działalności gospodarczej podatnika, należy wpisywać na podstawie miesięcznego zestawienia poniesionych wydatków wynikających z rachunków, zawierających numerrejestracyjny pojazdu i uznane mogą być za koszt uzyskania przychodu jedynie w części, wjakiej odpowiadają rzeczywistemu przebiegowi pojazdu wynikającego z prowadzonejewidencji przebiegu.
Przyjmując powyższą zasadę dotyczącą dokumentowania wydatków związanych zeksploatacją samochodu osobowego niewprowadzonego do ewidencji środków trwałychbędzie stanowiło koszty uzyskania przychodu nowo powstałej spółki cywilnej.
Podane przez Pana dokumentowanie wydatków dot. samochodu w postaci fakturywystawionej na Pana nazwisko i dowodu wewnętrznego opisującego poniesienie tego kosztuw ramach spółki cywilnej jest w świetle wcześniej podanych przepisów nieprawidłowe.
Powyższa interpretacja:
- zgodnie z art. 14a §2 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja dotyczy stanu fatycznego przedstawionego przez wnioskodawcę.
- stosownie do art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.
Pouczenie:
Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w K. Ośrodek Zamiejscowy w N. za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w N. w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia.