Czy koszty działalności Spółki, których nie można bezpośrednio przyporządkować do uzyskanego (...)

Z przedstawionego przez Podatnika stanu faktycznego opisanego we wniosku wynika, że z dniem 1.01.2007 r. nastąpiło przejęcie A. S.A. przez S. S.A. Jednocześnie spółka S. zmieniła nazwę na A. oraz swoją siedzibę na R. W wyniku tych działań funkcjonująca od 1.01.2007 r. nowa spółka akcyjna A. przejęła na zasadzie sukcesji generalnej zawartej w Kodeksie Spółek Handlowych wszelkie prawa i obowiązki połączonych spółek. Skutkiem połączenia dwóch niezależnych podmiotów jest konieczność ujednolicenia zasad dotychczasowych zasad potrącalności pośrednich kosztów działalności, które były odmiennie rozwiązane w obu spółkach, co było wynikiem - zdaniem Podatnika ? pozostawienia podmiotom gospodarczym znacznej swobody w samodzielnym konstruowaniu polityki firmy w tym zakresie.

Wątpliwości Podatnika sprowadzają się do pytania cyt. ?... czy koszty działalności Spółki, których nie można bezpośrednio przyporządkować do uzyskanego przychodu, takie jak opłaty za media, czynsze, rozmowy telefoniczne, usługi doradcze, zbiorcze faktury za paliwo itp., które to materiały lub usługi zostały nabyte w roku 2006, zaś zafakturowane i opłacone zostały po 31.12.2006 r. mogą być uznane za koszt uzyskania przychodu roku 2007, w sytuacji gdy dokumenty świadczące o ich poniesieniu Spółka otrzymała przed dniem sporządzenia zarówno sprawozdania finansowego za 2006 rok, jak i deklaracji na podatek dochodowy CIT-8??

Zdaniem Podatnika, jeżeli nie istnieją przeszkody w prawidłowym zarachowaniu kosztów pośrednich roku 2006, a w szczególności gdy przed dniem sporządzenia sprawozdania finansowego Spółka dysponowała fakturą lub innym dokumentem umożliwiającym określenie wysokości tych kosztów, powinny one stanowić koszty uzyskania przychodów tego roku. Będą to prawidłowo zarachowane koszty, potrącone w roku, którego dotyczą, a których wartość jednoznacznie wynika z otrzymanych dokumentów zewnętrznych, nawet wówczas gdy zostały one wystawione przez dostawców lub otrzymane przez Spółkę w następnym roku obrotowym.

Odnosząc się do stanu faktycznego przedstawionego przez Jednostkę i obowiązującego stanu prawnego w dacie zaistnienia zdarzenia tutejszy organ podatkowy stwierdza co następuje.

Prowadzenie działalności gospodarczej przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych, nakłada na nich szereg obowiązków przewidzianych przepisami prawa podatkowego. Zgodnie z dyspozycją art. 9 ust.

Definicję kosztów uzyskania przychodów reguluje art. 15 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Należy zauważyć, że z dniem 1.01.2007r. ustawa ta (w tym przepisy dotyczące pojęcia oraz momentu uwzględniania kosztów uzyskania przychodów w rachunku podatkowym) została znowelizowana przepisami ustawy z dnia 16.11.2006r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 217, poz. 1589). Jednakże zgodnie z art. 11 tejże ustawy, nowe jej brzmienie ma zastosowanie do dochodów (poniesionych strat) osiągniętych od dnia 1.01.2007r. A zatem w oparciu o zapis art. 15 ust. 1 przywołanej powyżej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31.12.2006r., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. Powyższe oznacza, że wszystkie wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo ? skutkowym z przychodem. Są to więc koszty zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskiwanym przychodem.

O poprawności dokonania odliczenia od przychodów poniesionych wydatków decyduje także właściwe ustalenie okresu (momentu), w którym można dokonać potrącenia poniesionych wydatków. Zasady zaliczania ponoszonych wydatków do kosztów uzyskania przychodów określa przepis art. 15 ust. 4 cytowanej powyżej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi, iż koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że ich zarachowanie nie było możliwe; w tym przypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione. A zatem, o ile poniesione wydatki spełniają warunki określone w art. 15 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a jednocześnie ich poniesienie wpływa na wartość osiąganych przychodów, podatnik ma prawo odliczyć od przychodów koszty ich uzyskania w roku podatkowym, którego te koszty dotyczą, tj. w roku, w którym w efekcie poniesienia tych kosztów osiągnął przychód podlegający opodatkowaniu. Podatnik ma także prawo zaliczyć w ciężar kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, ale dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że ich zarachowanie nie było możliwe; wówczas koszt ten potrąca się w roku, w którym został faktycznie poniesiony.

A zatem, koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów można potrącić w roku podatkowym, w którym przychód ten wystąpił; można też potrącić koszty nieponiesione, jeżeli:

• odnoszą się do danego roku podatkowego,
• są określone co do rodzaju i kwoty,
• można je było zarachować, mimo ich nieponiesienia.

Natomiast, jeżeli zarachowanie kosztów w roku podatkowym nie było możliwe, to potrąca się je w momencie poniesienia. Uwzględniając powyższe wyjaśnienia postanowiono jak w sentencji nin. postanowienia, uznając za słuszne stanowisko przedstawione we wniosku Podatnika.