Do którego roku podatkowego należy zaliczyć wydatki na czynsz, media, połączenia telefoniczne, (...)

b)data sporządzenia, podpisania przez głównego księgowego, bilansu ostatecznego, o ile istnieje potrzeba sporządzenia takiego bilansu,

c)data złożenia zeznania CIT-8 za dany rok podatkowy, data faktycznego złożenia, choćby nastąpiło ono przed dniem 31 marca,

d)data zatwierdzenia sprawozdania finansowego przez zgromadzenie wspólników.

Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego zważył, co następuje:

Kwestię zaliczania kosztów do danego roku podatkowego reguluje art. 15 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych ( Dz. U. Nr. 54, poz. 654 z pózn. zm.).

Koszty uzyskania przychodów są potrącane tylko w roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącane także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że ich zarachowanie nie było możliwe, w tym przypadku są one potrącane w roku, w którym zostały poniesione.

Z powyższego przepisu wynika ogólna zasada, że koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów można potrącić w roku podatkowym, w którym przychód ten wystąpił.

Można potracić koszty nie poniesione, jeżeli:

-odnoszą się do danego roku podatkowego,

-są określone co do rodzaju i kwoty,

-zostały zarachowane mimo ich nieponiesienia.

- jeśli ich zarachowanie w roku podatkowym nie było możliwe, to potrąca się je w momencie poniesienia

Art. 15 ust. 4 nie wyjaśnia co należy rozumieć przez sformułowanie chyba że ich zarachowanie (kosztów uzyskania przychodów) do roku podatkowego w którym przyczyniają się do osiągnięcia przychodów nie było możliwe.Jak wynika z powszechnie akceptowanego w orzecznictwie stanowiska- przepisy ustawy o rachunkowości nie mogą być podatkowo-twórcze tj. nie można na ich podstawie oceniać obowiązków podatkowych.

W związku z powyższym Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego zauważa, że zeznanie o wysokości dochodu za dany rok podatkowy należy składać w terminie do 3 miesięcy po zakończeniu tego roku podatkowego. Po tym terminie nalicza się karne odsetki w przypadku nieuiszczenia podatku we właściwej wysokości.

Dlatego należy uznać, że do tego terminu (3 miesięcy po zakończeniu roku podatkowego) można zarachować koszty do danego roku podatkowego. Po tym terminie zarachowanie kosztów uzyskania przychodów (biorąc pod uwagę ewentualne konsekwencje podatkowe w postaci odsetek wynikających z korekty kosztów)- do kosztów roku podatkowego za który składa się zeznanie nie jest możliwe.

Ze względu na to, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych ? nie precyzuje pojęcia zarachowania kosztów uzyskania przychodów w konkretnych uzasadnionych okolicznościami przypadkach (np. odroczenie terminu płatności podatku) powyższe uwagi mogą być także zasadne w przypadku otrzymania dowodów księgowych po sporządzeniu sprawozdania finansowego za dany rok. Za datę sporządzenia sprawozdania można przyjąć zatwierdzenie przez zgromadzenie wspólników.

Ponadto należy mieć na uwadze zasadę interpretacyjną art. 15 ust. 4 powołanej ustawy, że koszty które generalnie nie mogą być uznane za bezpośrednio przyczyniające się do uzyskania przychodów danego roku podatkowego potrąca się w momencie ich poniesienia- np. koszty badania bilansu.W przypadku wypłaty premii motywacyjno-uznaniowej, uwzględnić też należy przepis art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy, że nie stanowią kosztu uzyskania przychodów nie wypłacone osobom fizycznym nie prowadzącym działalności gospodarczej-należności wymienione w art. 41 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tj. również należności z tytułu umów zleceń.