Ochrona przed dyskryminacją

Proponowana dyrektywa wyznacza minimalne ramowe standardy zapewniające ochronę przed dyskryminacją. Państwa członkowskie mogą zawsze zwiększyć poziom ochrony, jednak nie mogą odwoływać się do nowej dyrektywy w celu zredukowania istniejących standardów. Dyrektywa przyznaje osobom poszkodowanym prawo do odszkodowania i jednoznacznie stwierdza, że państwa członkowskie winny nie tylko wyrażać chęć, lecz mają obowiązek zwalczania dyskryminacji.

Dyrektywa, a prawo małżeńskie i rodzinne

Pokaźna liczba państw członkowskich wprowadziła już przepisy w mniejszym lub większym stopniu gwarantujące ochronę poza rynkiem pracy przed dyskryminacją ze względu na religię, światopogląd, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną. Istotne jest wprowadzenie spójnych europejskich przepisów w tym zakresie, aby jasno podkreślić, że Europa jako całość nie daje przyzwolenia na dyskryminację. Wolność od dyskryminacji jest prawem podstawowym i powinna mieć zastosowanie do wszystkich w Unii Europejskiej.

Jednak posłowie podkreślają, że zakaz dyskryminacji nie może naruszać poszanowania innych podstawowych praw i wolności, w tym wolności religii i wolności zrzeszania się, wolności słowa i wolności prasy. Proponowana dyrektywa nie narusza świeckiego charakteru państwa, instytucji lub organów państwowych lub systemu kształcenia. Nie wprowadza ona zmian do podziału kompetencji między Unię Europejską a jej państwa członkowskie, co dotyczy również prawa małżeńskiego, rodzinnego i w zakresie zdrowia.

Dostęp do edukacji

W dyrektywie znalazły się zapisy, które zobowiązują państwa członkowskie do zagwarantowania skutecznej ochrony przed dyskryminacją ze względu na religię lub światopogląd, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną. W dostępie do instytucji edukacyjnych państwa członkowskie mogą dopuszczać - jedynie w obiektywnie uzasadnionych przypadkach - różnice oparte na religii lub światopoglądzie, jeżeli wymaga się od jednostki postępowania w dobrej wierze oraz zgodnie z zasadą lojalności wobec etosu instytucji. Nie powinno to jednak usprawiedliwiać dyskryminacji z jakiegokolwiek innego powodu. Warunkiem jest także istnienie w pobliżu innych instytucji edukacyjnych stanowiących rozsądną alternatywę, co ma zapobiegać dyskryminacji pośredniej.

Dyrektywa gwarantuje prawa osób niepełnosprawnych do edukacji bez dyskryminacji oraz w oparciu o zasadę równości.

Co siódmy Europejczyk padł ofiarą dyskryminacji

Dyskryminacja ciągle stanowi problem w Europie i poza nią. W specjalnym badaniu przeprowadzonym przez Eurobarometr w 2008 r. 15% europejczyków stwierdziło, że w ubiegłym roku padło ofiarą dyskryminacji. Posłowie uważają, że to musi się zmienić. Należy umożliwić nocleg dwóch mężczyzn w jednym pokoju hotelowym, samodzielne zakupy osób niepełnosprawnych, czy zakup ubezpieczenia przez osoby w podeszłym wieku. Niedawno prasa doniosła, że właściciele hotelu w Kornwalii odmówili wynajęcia pokoju mężczyznom, którzy w rozumieniu brytyjskiego prawa tworzą związek cywilny.

Kathalijne Maria BUITENWEG (Verts/ALE, NL)

Zasada równego traktowania osób bez względu na religię lub światopogląd, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną

Procedura: Konsultacja

Debata: 01.04.2009

Głosowanie: 02.04.2009 

Źródło: Serwis prasowy Parlamentu Europejskiego, redakcja polska