Wynagrodzenia pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych
Prezydent podpisał nowelizację ustawy ws. wynagrodzeń pracowników medycznych - czego ona dotyczy?
Ustawa z dnia 13 września 2018 r. o zmianie ustawy o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego pracowników wykonujących zawody medyczne zatrudnionych w podmiotach leczniczych oraz ustawy o zmianie ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym oraz niektórych innych ustaw ma na celu objęcie zakresem podmiotowym nowelizowanej ustawy także tzw. pracowników działalności podstawowej, innych niż pracownicy wykonujący zawody medyczne, wykonujących pracę pozostającą w związku z udzielaniem świadczeń zdrowotnych w komórkach organizacyjnych zakładu leczniczego, których działalność jest związana z udzielaniem świadczeń zdrowotnych.
Ponadto ustawa dotyczy zmian współczynników, od których zależy wysokość minimalnego wynagrodzenia w odniesieniu do niektórych grup pielęgniarek i położnych.
Wprowadzenie progu najniższej płacy zasadniczej
Jak wspomniano, ustawa wprowadza zmiany mające na celu rozszerzenie kręgu osób, których wynagrodzenie ma być określane w oparciu o przepisy ustawy z dnia 8 czerwca 2017 r. o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego pracowników wykonujących zawody medyczne zatrudnionych w podmiotach leczniczych.
Najistotniejszą zmianą, jaką wprowadza ustawa, jest rozszerzenie zakresu podmiotowego ustawy z 8 czerwca 2017 r. o pracowników działalności podstawowej innych niż pracownicy wykonujący zawody medyczne, którzy wprawdzie nie mają uprawnień do samodzielnego udzielania świadczeń zdrowotnych, ale – pracując w zakładzie leczniczym – bezpośrednio wspierają ich udzielanie. W rozumieniu ustawy ww. pracownikami są osoby zatrudnione w ramach stosunku pracy w podmiocie leczniczym, inne niż pracownicy wykonujący zawód medyczny, które wykonują pracę pozostającą w związku z udzielaniem świadczeń zdrowotnych w komórkach organizacyjnych zakładu leczniczego, których działalność jest związana z udzielaniem świadczeń zdrowotnych, zatrudnione na stanowiskach działalności podstawowej określonych w części pierwszej załącznika do rozporządzenia wydanego na podstawie art. 50 ust. 5 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej lub stanowiskach analogicznych.
Nowelizacja wprowadza prawnie gwarantowany próg najniższej płacy zasadniczej dla niemedycznych pracowników działalności podstawowej (np. dyspozytorów medycznych, opiekunów medycznych, sanitariuszy szpitalnych, sekretarek medycznych). Jej celem jest zniwelowanie dysproporcji między wynagrodzeniem pracowników medycznych (np. lekarzy, pielęgniarek) a pracowników działalności podstawowej, których praca jest również związana z udzielaniem świadczeń zdrowotnych.
W załączniku do ustawy przypisano grupie pracowników działalności podstawowej, innych niż pracownicy wykonujący zawód medyczny, współczynnik pracy w wysokości 0,58.
Nowelizowana ustawa reguluje poziom najniższego wynagrodzenia zasadniczego – jest więc w tym zakresie korzystniejsza dla pracowników od ustawy o powszechnej płacy minimalnej. Pracownikom podmiotów leczniczych przysługują ustawowe dodatki do wynagrodzenia, które obliczane są na podstawie wynagrodzenia zasadniczego pracownika, dlatego wzrost wynagrodzenia zasadniczego powoduje automatyczny wzrost pochodnych od wynagrodzeń. W związku z tym pełne wynagrodzenie pracownika zatrudnionego w podmiocie leczniczym, nawet jeśli zostanie ustalone przez pracodawcę na poziomie regulowanego ustawą najniższego wynagrodzenia, zwykle nie będzie się ograniczać do kwoty tego najniższego wynagrodzenia zasadniczego i może być od niego znacznie wyższe.
Kolejną zmianą jest wprowadzenie terminu, do dnia 15 czerwca każdego roku, na wydanie przez kierownika podmiotu leczniczego lub podmiot tworzący (w przypadku podmiotów leczniczych działających w formie jednostek budżetowych) zarządzenia w sprawie podwyższenia wynagrodzenia.
W art. 3 nowelizacji wprowadzono przepisy dostosowujące, określające termin zawarcia pierwszego porozumienia (lub zarządzenia, jeżeli porozumienie nie zostanie zawarte) w sprawie sposobu podwyższania na dzień 1 lipca 2018 r. wynagrodzeń zasadniczych w podmiocie leczniczym w zakresie zmian wynikających z ustawy dotyczących pracowników działalności podstawowej, innych niż pracownicy wykonujący zawód medyczny, oraz pielęgniarek i położnych w zakresie zmiany ich współczynników pracy.
Jakie zmiany przewidziano w Państwowym Ratownictwie Medycznym?
Nowelizacja wprowadza też zmiany w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o zmianie ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym oraz niektórych innych ustaw. Przywracają one stosowanie art. 12-12h ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym do akredytacji podmiotów ubiegających się o przeprowadzanie kursów doskonalących dla dyspozytorów medycznych do końca 2020 roku, kiedy to organizację kursów przejmie Krajowe Centrum Monitorowania Ratownictwa Medycznego.
Ponadto skracają termin wejścia w życie przepisów dotyczących planu działania systemu Państwowe Ratownictwo Medyczne w ten sposób, aby plan taki mógł zostać sporządzony po raz pierwszy na 2019 rok.
Kiedy nowe przepisy wejdą w życie?
Ustawa wejdzie w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
Władze o nowelizacji
Ustawa została przygotowana pierwotnie przez Radę Ministrów.
– "Ta ustawa wprowadza istotną zmianę systemową" – powiedział Prezydent podczas uroczystego podpisania ustawy w Pałacu Prezydenckim. – "Także przeze mnie była ona bardzo oczekiwana" – dodał i podziękował wszystkim zaangażowanym w proces jej przygotowania.
W wydarzeniu uczestniczyli także m.in.: Minister Zdrowia Łukasz Szumowski, Minister Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej Elżbieta Rafalska oraz Piotr Duda, Przewodniczący NSZZ „Solidarność” i Maria Ochman, Przewodnicząca Krajowego Sekretariatu Ochrony Zdrowia NSZZ „Solidarność”.
- "Dla mnie to systemowa zmiana patrzenia na ochronę zdrowia i na osoby zajmujące się opieką nad pacjentami. Dziekuje pani przewodniczącej Marii Ochman i panu Piotrowi Dudzie, że tak zabiegali o osoby z innych zawodow medycznych. Pamiętajmy, że w procesie terapii pacjenta uczestniczą także odoby, które nie reprezentują zawodów medycznych. Ustawa mówi wyraźnie, że są one równie ważne, co personel medyczny. Bez nich żaden proces leczenia nie byłby możliwy" - mówił minister zdrowia prof. Łukasz Szumowski.
Podpisana ustawa jest zmianą ustawy z czerwca 2017 roku, która – jak zauważył Prezydent – nie rozwiązywała w sposób wystarczający problemów związanych z wynagrodzeniem dla osób zaangażowanych w procesy ochrony zdrowia.
Andrzej Duda wyjaśnił, że nowelizacja wprowadza zmiany poprzez poszerzenie zakresu podmiotowego także na inne, poza osobami wykonującymi zawody medyczne, osoby uczestniczące w tzw. „działalności podstawowej”.
Jako beneficjentów ustawy Prezydent wymienił m.in. sanitariuszy, fizyków medycznych, techników, i opiekunki. – "To osoby, które uczestniczą w procedurach medycznych, a nie wykonują zawodów medycznych" – powiedział.
Prezydent podkreślał, że przewidywane pozytywne następstwa tej ustawy to m.in. zwiększenie wynagrodzeń dla pracowników placówek medycznych i, idąca za tym, poprawa jakości usług medycznych oraz wzrost konkurencyjności.
Skomentuj artykuł - Twoje zdanie jest ważne
Czy uważasz, że artykuł zawiera wszystkie istotne informacje? Czy jest coś, co powinniśmy uzupełnić? A może masz własne doświadczenia związane z tematem artykułu?