Z niesprawiedliwością można też walczyć piórem
W edycji 2008 konkursu odbywającego się pod hasłem „Za różnorodnością. Przeciw dyskryminacji." pierwsze miejsce ex aequo zajęli Francuzka i Duńczyk.
Być homoseksualistą w męskim świecie piłki nożnej, przejść na islam i stać się obcokrajowcem w swoim własnym kraju, odnieść sukces mimo swego pochodzenia i na przekór statystykom i stereotypom: różne są przejawy dyskryminacji i różnie są opisywane w prasie. Spośród 545 artykułów, które w tym roku zgłoszono do konkursu, pierwszą nagrodę przyznano ex aequo dwóm dziennikarzom: Francuzce Pascale Krémer za artykuł, który ukazał się w Le Monde, pt.: „Homophobie et football: la leçon de Chooz" (Homofobia a piłka nożna: lekcja z Chooz) oraz Duńczykowi Ole Hall za artykuł, który ukazał się w Morgenavisen Jyllands-Posten, pt.:„Danske muslimer udsat for chikane" (Duńscy muzułmanie narażeni na szykany).
Dziennikarki portugalskie Christiana Martins i Marisa Antunes otrzymały trzecią nagrodę za swój artykuł „Elite à prova de racismo" (Elita odporna na rasizm), który ukazał się w portugalskim tygodniku Expresso. Nagrodę specjalną zdobył Grek Mika Kontourousi, dziennikarz gazety Eleftheros Tipos, za artykuł „Η Γιουζγιάν σπάει τα σύνορα της φυλής της" (Yuzyan przekracza granice wyznaczone przez swoją grupę etniczną), w którym opisuje historię kobiety romskiej próbującej wyjść poza swe tradycyjne role społeczne.
Konkurs dziennikarski jest jednym ze sztandarowych działań realizowanych w ramach unijnej kampanii informacyjnej „Za różnorodnością. Przeciw dyskryminacji.", którą rozpoczęto w 2003 r. i która jest finansowana z unijnego programu Progress. W ramach konkursu wyróżniani są dziennikarze, którzy w swych artykułach (w prasie lub on-line) poruszają kwestie uprzedzeń, odrzucenia i dyskryminacji ze względu na pochodzenie, religię, wiek, płeć, niepełnosprawność lub orientację seksualną.
W edycji konkursu 2007 pierwsze miejsce zajęła dziennikarka z Portugalii Maria Do Céu Neves za artykuł pt.: „Portugueses alimentam nova escravatura da Europa" (Portugalski wkład do nowego rodzaju niewolnictwa w Europie), który ukazał się w Diário de Noticias. Aby go napisać, dziennikarka przez trzy miesiące dzieliła los portugalskich pracowników tymczasowych zatrudnionych przy zbiorach pomidorów szklarniowych w Holandii.
Jej przykład pokazuje, że świadomość społeczna czasem zmienia się szybciej niż prawo. Choć jej praca miała duży oddźwięk medialny w Portugali, do tej pory nie wprowadzono żadnych oczekiwanych zmian w przepisach prawnych, np. gwarantujących migrantom prawo do podpisywania umowy o pracę w swoim języku ojczystym. Maria ma nadzieję, że przynajmniej udało się jej ostrzec potencjalnych emigrantów przed czyhającymi na nich niebezpieczeństwami.
Źródło: Komisja Europejska - http://ec.europa.eu
Skomentuj artykuł - Twoje zdanie jest ważne
Czy uważasz, że artykuł zawiera wszystkie istotne informacje? Czy jest coś, co powinniśmy uzupełnić? A może masz własne doświadczenia związane z tematem artykułu?