Opinia prawna

Niniejsza porada prawna została przygotowana w oparciu o obowiązujące w Polsce przepisy prawa. Nie rozstrzyga ona kwestii czy w rozumieniu przepisów niemieckich dotyczących ubezpieczenia zdrowotnego (księga V kodeksu socjalnego) Pani konkubent jest osobą ubezpieczoną. W tym jednak zakresie opiniujący wskazuje na pewne ogólne zasady. Rozważania zawarte w poradzie dotyczą sytuacji, gdy Pani konkubent będzie osobą ubezpieczoną w rozumieniu przepisów niemieckiego kodeksu socjalnego, czego z oczywistych względów nie jesteśmy w stanie sprawdzić.

Zgodnie z art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. z 1991 r., Nr 91, poz. 408) publiczny zakład opieki zdrowotnej udziela świadczeń zdrowotnych finansowanych ze środków publicznych osobom ubezpieczonym oraz innym osobom, uprawnionym do tych świadczeń na podstawie odrębnych przepisów, nieodpłatnie, za częściową odpłatnością lub całkowitą odpłatnością.

Uprawnionymi do korzystania ze świadczeń zdrowotnych są więc osoby ubezpieczone w Narodowym Funduszu Zdrowia (dalej Fundusz) oraz osoby uprawnione do świadczeń zdrowotnych na podstawie przepisów o koordynacji, w zakresie określonym w przepisach o koordynacji.

Przepisy o koordynacji to:

• Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1408/71 w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych, osób prowadzących działalność na własny rachunek i do członków ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie - wersja skonsolidowana,

• Rozporządzenie Rady (EWG) nr 574/72 z dnia 21 marca 1972 r. w sprawie wykonywania rozporządzenia (EWG) nr 1408/71 w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych, osób prowadzących działalność na własny.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego Pani konkubent nie jest osobą ubezpieczoną w Funduszu lecz, zakładając, że w ogóle jest ubezpieczony, w odpowiedniej instytucji w Niemczech jako że tam pracuje/pracował.

Zgodnie z Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1408/71 pracownik najemny zatrudniony na terytorium jednego Państwa Członkowskiego podlega ustawodawstwu tego państwa, nawet jeżeli zamieszkuje na terytorium innego Państwa Członkowskiego lub jeżeli przedsiębiorstwo lub pracodawca, który go zatrudnia ma swoją zarejestrowaną siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności na terytorium innego Państwa Członkowskiego. A ponadto pracownikowi najemnemu lub osobie prowadzącej działalność na własny rachunek, która zamieszkuje na terytorium Państwa Członkowskiego innego niż państwo właściwe i która spełnia warunki przewidziane przez ustawodawstwo państwa właściwego do nabycia prawa do świadczeń przysługują w państwie zamieszkania:

1. świadczenia rzeczowe , realizowane przez instytucję miejsca zamieszkania na rachunek instytucji właściwej, zgodnie z przepisami prawa stosowanymi przez nią, tak jakby była w niej ubezpieczona; 

2. świadczenia pieniężne wypłacane przez instytucję właściwą, zgodnie z ustawodawstwem stosowanym przez nią. Jednakże na podstawie porozumienia między instytucją właściwą a instytucją miejsca zamieszkania, świadczenia te mogą być udzielane przez tę ostatnią instytucję na rachunek pierwszej instytucji, zgodnie z ustawodawstwem państwa właściwego.

Osoba uprawniona do świadczeń zdrowotnych na podstawie przepisów o koordynacji ubiegająca się o udzielenie świadczenia zobowiązana jest przedstawić poświadczenie lub dokument potwierdzający prawo do tych świadczeń wystawiony przez zagraniczną instytucję właściwą, w szczególności Europejską Kartę Ubezpieczenia Zdrowotnego lub właściwy formularz serii E-100 (art. 71a ustawy z dnia 23 stycznia 2003 r. o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia)

Jeśli więc Pani konkubent chce skorzystać z nieodpłatnej pomocy medycznej będzie zobowiązany do przedstawienia stosownego dokumentu czyli Europejskiej Karty Ubezpieczenia Zdrowotnego (w Niemczech jest już ona wydawana).

Uprawnionemu z któregokolwiek z państw członkowskich Wspólnoty przysługuje, w innym państwie członkowskim, w tym przypadku w Polsce, taki sam zakres świadczeń zdrowotnych jak ubezpieczonemu w tym innym kraju UE.