Budynek mieszkalno-użytkowy

Odpowiedź prawnika: Budynek mieszkalno-użytkowy

W celu udzielenia odpowiedzi na postawione pytania należy odwołać się do przepisów Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Stanowi ono, iż przez budynek mieszkalny należy rozumieć zarówno budynek mieszkalny wielorodzinny jak i budynek mieszkalny jednorodzinny.

W praktyce obecnie faktycznie o tym, czy budynek, w którym znajdują się zarówno lokale mieszkalne jak i użytkowe jest budynkiem mieszkalnym, czy użytkowym rozstrzyga stosunek powierzchniowy części mieszkalnej do części użytkowej, przy czym wystarczy nawet różnica 1 metra.

W celu ustalenia w/w stosunku bierze się pod uwagę tzw. powierzchnię użytkową, czyli powierzchnię wszystkich pomieszczeń znajdujących się w lokalu, a w szczególności pokoi, kuchni, spiżarni, przedpokoi, alków, holi, korytarzy, łazienek oraz innych pomieszczeń służących mieszkalnym i gospodarczym potrzebom lokatora, bez względu na ich przeznaczenie i sposób używania. Za powierzchnię użytkową lokalu nie uważa się powierzchni balkonów, tarasów i loggii, antresoli, szaf i schowków w ścianach, pralni, suszarni, wózkowni, strychów, piwnic i komórek przeznaczonych do przechowywania opału. W takim wypadku jednak w owym stosunku powierzchni na korzyść powierzchni mieszkalnej zalicza się także powierzchnię korytarzy i klatek schodowych jako niezbędnych do korzystania z lokali mieszkalnych.