Czynność przekraczająca zwykły zarząd majątkiem dziecka a zgoda sądu

Odpowiedź prawnika: Czynność przekraczająca zwykły zarząd majątkiem dziecka a zgoda sądu

Przepisy prawa niestety nie podają dokładnie, co należy rozumieć pod pojęciem czynności przekraczającej zakres zwykłego zarządu. Tak więc, oceniając, czy decyzja, jaką chcemy podjąć względem majątku potomka, przekracza ten zakres, każdorazowo musimy wziąć pod uwagę takie czynniki jak: skutki, jakie wywoła ona w sferze majątkowej dziecka, wartość przedmiotu dokonywanej czynności oraz szeroko pojęte dobro dziecka i ochronę jego interesów życiowych. Wobec tego należy uznać, że wyprzedaż udziału w gospodarstwie rolnym oraz samochodach są czynnościami przekraczającymi zakres zwykłego zarządu majątkiem dziecka. Każdorazowo okoliczność ta będzie oceniania jednak przez sąd. Pozostaje do rozstrzygnięcia czy można wnioskować o zgodę na sprzedaż wszystkich powyższych dóbr majątkowych łącznie czy każdego oddzielnie. Przyjmuje się, że zezwolenie przewidziane w art. 101 par. 3 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego może mieć w zasadzie charakter ogólny, jeżeli jest to potrzebne do prawidłowego prowadzenia gospodarstwa czy przedsiębiorstwa. Jednakże, jak przyjmuje J. Ignatowicz, to ogólne zezwolenie nie może obejmować generalnie wszystkich bliżej nieokreślonych czynności. Powinno przynajmniej określać ich kategorię, warunki dokonywania (przedmiot i cenę) oraz zakreślać termin do złożenia sądowi rozliczenia z zawartej transakcji. W ramach składanego sprawozdania rodzice powinni odpowiednio udokumentować przeznaczenie sum uzyskanych z tej transakcji (tak Helena Ciepła Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Komentarz, Warszawa 2009 rok). W związku z tym należy uznać, że można objąć jednym wnioskiem sprzedaż wszystkich przedmiotowych składników majątkowych, jednak należałoby wyszczególnić poszczególne czynności prawne, określić nabywców i podać cenę. Należy pamiętać, że celem tej instytucji jest ocena przez sąd opiekuńczy nie tylko jej legalność, tzn. zgodność z obowiązującymi przepisami, ale także celowość z gospodarczego punktu widzenia dla dobra dziecka. Oceny tej sąd dokonuje według stanu z daty orzekania (orz. SN z 3 marca 1949 r., C. 159/49, PN 1949, nr 2, s. 521). Przedmiotem procesu jest majątek dziecka, którym rodzice tylko zarządzają pod nadzorem sądu opiekuńczego, dlatego też przy rozporządzaniu nim, należy zachować wysokie wymagania chroniące interes dziecka.