Fałszywe zawiadomienie o przestępstwie

""Teściowa złożyła na policji zawiadomienie o popełnieniu w stosunku do niej przestępstwa polegającego na kierowaniu przeze mnie gróźb karalnych. Rzekomo miało to miejsce na klatce schodowej, gdy przyjechałem w odwiedziny do moich małoletnich córek, które u niej przebywały. Teściowa nie wpuściła mnie do domu, a dwa tygodnie później poszła na policję informując, że jej groziłem ("pobiciem"). Teściowa nie widziała, że o pół piętra wyżej stał mój znajomy, który przy pomocy kamery video rejestrował to zdarzenie. Na materiale video dokładnie widać kto i co mówi, kto i jak się zachowywał od chwili wejścia do klatki schodowej, aż do wyjścia z niej. Teściowa zwyczajnie kazała mi odejść i zamknęła drzwi. Dzięki nagraniu oraz zaznaniu świadka postępowanie o groźby karalne zostało umorzone, natomiast wszczęte zostało w stosunku do teściowej postępowanie z art. 233 § 1 w zw. z art. 238 § 1 kk. Zostałem jeszcze raz przesłuchany, ale tym razem jako pokrzywdzony. Prokurator zabezpieczył oryginał kasety z nagraniem i protokoły z przesłuchania teściowej w poprzedniej sprawie. Czy oprócz sprawy karnej z art. 238 § 1 kk prowadzonej przez prokuraturę, ja mogę nie czekając na wynik tego postępowania, złożyć prywatny akt oskarżenia w związku z pomówieniem mnie, opierając się na tych samych dowodach (tzn. nagranie video i zeznanie świadka)? Czy teściowa może odpowiadać za to samo przestępstwo raz przed prokuratorem, a raz z oskarżenia prywatnego z zupełnie innego artykułu (tzn. 212§ 1kk) i kodeksu cywilnego (naruszenie dóbr osobistych)? Dodam, że wniosek o ściganie z oskarżenia prywatnego jest tym bardziej zasadny, że teściowa wykorzystując sam fakt złożenia doniesienia o rzekomych groźbach, rozpowiadała wśród znajomych, że przeciwko mnie toczy się już "sprawa o groźby", chociaż de facto "przeciwko mnie" nigdy się nie toczyła.""