Klauzula niedozwolona w umowie przedsiębiorców

Pytanie klienta:

""Pytanie dotyczy umowy zawieranej pomiędzy podmiotami gospodarczymi. Czy w jej treści może być narzucone postanowienie, iż strony uznają, że pismo skierowane na wskazany w umowie adres a niepodjęte w terminie uznaje się za doręczone? Czy nie jest to klauzula niedozwolona?""

Odpowiedź prawnika:

Konstrukcja prawna umownych klauzul niedozwolonych przewidziana na gruncie polskiego prawa nie dotyczy stosunków prawnych (umów) między przedsiębiorcami, związana jest zaś z umowami, których stroną jest konsument. Art. 3851 par. 1 kodeksu cywilnego stanowi, że postanowienia umowy zawieranej z konsumentem nie uzgodnione indywidualnie nie wiążą go, jeżeli kształtują jego prawa i obowiązki w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami, rażąco naruszając jego interesy (niedozwolone postanowienia umowne).

Abstrahując jednak od powyższego, należy opowiedzieć się za dopuszczalnością postanowienia, wedle którego korespondencja skierowana na adres wskazany w umowie, a nie podjęta w określonym terminie, ma skutek doręczenia. Jest to swego rodzaju doręczenie zastępcze, które przewiduje np. kodeks postępowania cywilnego przy doręczaniu korespondencji sądowej: w wypadku niepodjęcia jej w okreslonym prawem terminie uważa się ją za doręczoną. Wydaje się, że proponowana w pytaniu klauzula umowna nie jest sprzeczna z prawem, ani zasadami współżycia społecznego, stąd należy opowiedzieć się za jej dopuszczalnością.