Pytanie klienta:
Odpowiedź prawnika:
Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych na członkach spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali, jak też na członkach spółdzielni będących właścicielami lokali, ciąży obowiązek uczestniczenia w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu. W przypadku wystąpienia różnicy między kosztami eksploatacji i utrzymania danej nieruchomości, zarządzanej przez spółdzielnię, a przychodami z opłat wnoszonych przez członków spółdzielni na pokrycie tych kosztów, spółdzielnia powinna zwiększyć odpowiednio przychody lub koszty eksploatacji i utrzymania danej nieruchomości w roku następnym. Podstawę ku temu daje art. 6 ust. 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych. Jednakże zgodnie z tym przepisem spółdzielnia może domagać się pokrycia różnicy w kosztach utrzymania lokali a rzeczywiście pokrytymi przez członków spółdzielni w następnym roku. Przepis ten precyzuje wyrok Sądu Najwyższego - Izby Cywilnej z dnia 11 stycznia 2006 r. sygn. akt II CSK 30/05, w którym Sąd Najwyższy stwierdził, że jeżeli taka różnica powstanie, powinna ona być skorygowana przez spółdzielnię przy ustalaniu wysokości opłat eksploatacyjnych, i to nie dopiero w następnym roku obrachunkowym, ale możliwie jak najszybciej. Zgodnie z w/w orzeczeniem Sądu Najwyższego art. 6 ust. 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych nie upoważnia rady nadzorczej ani walnego zgromadzenia do podjęcia uchwały obciążającej członków obowiązkiem pokrycia nadwyżki kosztów nad przychodami gospodarki zasobami mieszkaniowymi spółdzielni.