Kwaterunek a wymeldowanie się najemcy głównego
Pytanie:
"Jestem właścicielem wielorodzinnego budynku mieszkalnego? Jeden z lokali zajmuje czteroosobowa rodzina z nakazu kwaterunkowego. Nakaz był wydany mężowi. Niedawno mąż wymeldował się z tego lokalu, jednak cały czas w nim mieszka razem z rodziną. Jego żona i dzieci są nadal zameldowane w tym lokalu. Czy przez fakt samowolnego, niewymuszonego przeze mnie wymeldowania się ta rodzina traci prawo do lokalu "kwaterunkowego" ? Czy ja jako właściciel budynku mogę zadać eksmisji tej rodziny w miejsce, do którego przemeldował się mąż? "
Odpowiedź prawnika: Kwaterunek a wymeldowanie się najemcy głównego
Po pierwsze należy ustalić na jakiej podstawie zostali zameldowani inni niż mąż członkowie rodziny. Skoro zostali zameldowani, to znaczy, że przysługiwał im (przysługuje) jakiś tytuł prawny do tego mieszkania (stosunek najmu; prawo wynikające bezpośrednio lub pośrednio z decyzji administracyjnej). Jedną z przesłanek wymeldowania jest utrata tytułu prawnego do mieszkania. W opisanych okolicznościach nie ma możliwości wymeldowania pozostałych członków rodziny. Pozostaje Panu/i możliwość rozwiązania umowy najmu w drodze wypowiedzenia. Jednakże wypowiedzieć umowę najmu jest niezwykle trudno z uwagi na przepisy ustawy o ochronie praw lokatorów. Jeżeli dodatkowo jest to przydział na podstawie decyzji administracyjnej, to sprawa jest jeszcze bardziej skomplikowana, gdyż może wiązać się z koniecznością zapewnienia lokatorowi mieszkania zastępczego. Tylko gdyby się okazało, ze zamieszkującym nie przysługuje absolutnie żaden tytuł prawny do mieszkania, można żądać, aby go opuścili. Co do kwestii eksmisji należy zauważyć co następuje: Ustawa o z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego stanowi, ze jeżeli jakiś lokator wykracza w sposób rażący lub uporczywy przeciwko porządkowi domowemu, czyniąc uciążliwym korzystanie z innych lokali w budynku, to inny lokator lub właściciel innego lokalu w tym budynku może wytoczyć powództwo o rozwiązanie przez sąd stosunku prawnego uprawniającego do używania lokalu i nakazanie jego opróżnienia. Należy jednak podkreślić, że Ustawodawca używając alternatywy rozłącznej (rażące lub uporczywe) wskazał, że nie jest konieczne zajście obu tych przesłanek jednocześnie, ale wystarczy wystąpienie jednej z nich. Z drugiej strony należy pamiętać, że instytucja eksmisji jest instytucją wyjątkową i może być stosowana wyjątkowo. Oznacza to, że co do zasady, nie wystarczy jedno nawet najbardziej rażące naruszenie porządku domowego, jeżeli ma charakter wyjątkowy, gdyż skorzystanie wtedy z instytucji eksmisji stanowiłoby nadużycie prawa. Oczywiście w konkretnej sytuacji może się zdarzyć, że nawet jednokrotne rażące naruszenie porządku domowego w taki sposób uczyni uciążliwym korzystanie z innych lokali, że będzie przesłanką orzeczenia eksmisji. Taka sytuacja będzie jednak miała charakter absolutnie wyjątkowy. Nie wystarcza jednak samo rażące i uporczywe naruszanie porządku domowego. Obok tego musi łącznie (ustawodawca użył tu koniunkcji) wystąpić cecha czynienia z tego powodu uciążliwym korzystanie z innych lokali. Uciążliwe czyli dokuczliwe, męczące, nieznośne, nie do wytrzymania, nie do zniesienia. Tylko w razie wystąpienia powyższych przesłanek można dokonać eksmisji.
Skomentuj artykuł - Twoje zdanie jest ważne
Czy uważasz, że artykuł zawiera wszystkie istotne informacje? Czy jest coś, co powinniśmy uzupełnić? A może masz własne doświadczenia związane z tematem artykułu?