Linia zabudowy a linia średniego napięcia

Odpowiedź prawnika: Linia zabudowy a linia średniego napięcia

Wymagania techniczne dla linii przesyłowej zależą od szczegółowych parametrów działki oraz znajdujących się na niej urządzeń przesyłowych, a także od jej struktury własnościowej. Urządzenia przesyłowe mogą bowiem być umieszczone na działce zarówno na podstawie przepisów o służebności przesyłu, jak i na podstawie przeprowadzonego wywłaszczenia. Nie ma generalnej normy ustalającej odległość linii średniego napięcia od linii zabudowy. Może być ona analizowana w konkretnym przypadku z punktu widzenia zgodności z przepisami prawa.

Zgodnie z art. 51 ustawy Prawo energetyczne projektowanie, produkcja, import, budowa oraz eksploatacja urządzeń, instalacji i sieci powinny zapewniać racjonalne i oszczędne zużycie paliw lub energii przy zachowaniu:

• niezawodności współdziałania z siecią;

• bezpieczeństwa obsługi i otoczenia po spełnieniu wymagań ochrony środowiska;

• zgodności z wymaganiami odrębnych przepisów, a w szczególności przepisów: prawa budowlanego, o ochronie przeciwporażeniowej, o ochronie przeciwpożarowej, o dozorze technicznym, o ochronie dóbr kultury, o muzeach, Polskich Norm wprowadzonych do obowiązkowego stosowania lub innych przepisów wynikających z technologii wytwarzania energii i rodzaju stosowanego paliwa.

Skoro urządzenie przesyłowe zostało już wybudowane, przepis art. 51 odnosi się jedynie do jego użytkowania. Jednakże sprzeczność z przepisami techniczno-budowlanymi, o ochronie przeciwporażeniowej, o ochronie przeciwpożarowej oraz o dozorze technicznym może być przedmiotem kontroli ze strony właściwych organów nadzoru budowlanego oraz dozoru technicznego.

W przypadku stwierdzenia przez właściwy organ nadzoru budowlanego, że obiekt budowlany może zagrażać życiu lub zdrowiu ludzi, bezpieczeństwu mienia bądź środowiska albo jest użytkowany w sposób zagrażający życiu lub zdrowiu ludzi, bezpieczeństwu mienia lub środowisku, albo jest w nieodpowiednim stanie technicznym, albo powoduje swym wyglądem oszpecenie otoczenia organ ten nakazuje, w drodze decyzji, usunięcie stwierdzonych nieprawidłowości, określając termin wykonania tego obowiązku. W decyzji właściwy organ może zakazać użytkowania obiektu budowlanego lub jego części do czasu usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości. Jeżeli nieużytkowany lub niewykończony obiekt budowlany nie nadaje się do remontu, odbudowy lub wykończenia, właściwy organ wydaje decyzję nakazującą właścicielowi lub zarządcy rozbiórkę tego obiektu i uporządkowanie terenu oraz określającą terminy przystąpienia do tych robót i ich zakończenia.

Zgodnie z art 14 ustawy o dozorze technicznym, urządzenia techniczne objęte dozorem technicznym, z wyjątkiem urządzeń, o których mowa w art. 15 ust. 1, mogą być eksploatowane tylko na podstawie decyzji zezwalającej na ich eksploatację, wydanej przez organ właściwej jednostki dozoru technicznego. Zgodnie z art. 15 ustawy, w przypadku nieprzestrzegania przez eksploatującego przepisów o dozorze technicznym organ właściwej jednostki dozoru technicznego wydaje decyzję o wstrzymaniu eksploatacji urządzenia.

Wobec tego, w razie wątpliwości co do zgodności usytuowania linii średniego napięcia z przepisami prawa, należy się zwrócić do organów nadzoru budowlanego oraz dozoru technicznego o przeprowadzenie kontroli, która będzie uwzględniałą okoliczności konkrentego przypadku. Wprawdzie odległości, o których mowa wynikają z norm dotyczących linii napowietrzbych, jednakże normy te nie mają charakteru obowiązującego, nie są wiążące i w związku z tym należy opierać sie raczej o ustalenia mpzp. 

Osobną kwestią jest obowiązywanie planu zagospodarowania przestrzennego w odniesieniu do istniejącej zabudowy. W przypadku wznoszenia nowego obiektu budowlanego organ wydający pozwolenie na budowę jest związany ustaleniami planu zagospodarowania przestrzennego. Jednakże rozstrzygnięcia wymaga kwestia, w jakim stopniu plan oddziałuje na zabudowę istniejącą w chwili jego uchwalenia, a niezgodną z jego ustaleniami. Wydaje się, że w takiej sytuacji plan nie stanowi podstawy do nakazania rozbiórki takiego budynku. Zgodnie z art. 1 ustawy określa ona zakres i sposoby postępowania w sprawach przeznaczania terenów na określone cele oraz ustalania zasad ich zagospodarowania i zabudowy. Jest to realizowane w drodze wydawania pozwoleń na budowę lub decyzji o ustaleniu warunków zabudowy, a więc każdorazowo przy realizowaniu nowej inwestycji budowlanej. Odmienna interpretacja prowadziłaby do konstatacji, że plan zagospodarowania przestrzennego godziłby w istotę prawa własności, nakazując rozbiórkę budynku, a zgodnie z art. 6 ustawy plan zagospodarowania przestrzennego może jedynie określać sposób wykonywania tego prawa.

Plan zagospodarowania przestrzennego ze swej definicji powinien uwzględniać wymagania prawa budowlanego, zgodnie z art. 1 ust.

2 ustawy. Jednakże plan może nakładać obowiązki dalej idące niż przepisy prawa budowlanego, np. co do usytuowania budynków na działce. Nie oznacza to niezgodności z przepisami prawa budowlanego. Określenie linii zabudowy jako nieprzekraczalnej i stałej w odległości 6 metrów od granicy działki jest zgodny z wymogami techniczno-budowlanymi. Linia ta bowiem może być umieszczona w odległości większej, jeżeli przepisy te tego wymagają. Z drugiej strony, przepisy te dopuszczają lokalizowanie inwestycji nawet na granicy nieruchomości. Wobec tego plan zagospodarowania przestrzennego nie jest niezgodny z przepisami techniczno-budowlanymi, a jedynie ustala wymogi dalej idące.