Ochrona prawa autorskiego reprodukcji obrazów

Odpowiedź prawnika: Ochrona prawa autorskiego reprodukcji obrazów

Reprodukcje obrazów, fragmenty filmów, muzyki itd. są utworami według rozumienia ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Prawo autorskie ma dwa aspekty osobowy i majątkowy. Autorskie prawa osobiste chronią nieograniczoną w czasie i nie podlegającą zrzeczeniu się lub zbyciu więź twórcy z utworem, a w szczególności prawo do autorstwa utworu, oznaczenia utworu swoim nazwiskiem lub pseudonimem albo do udostępniania go anonimowo, nienaruszalności treści i formy utworu oraz jego rzetelnego wykorzystania, decydowania o pierwszym udostępnieniu utworu publiczności, oraz nadzoru nad sposobem korzystania z utworu. Oznacza to, że jeżeli będzie Pani korzystała z utworów bedzie Pani musiała zaznaczać, kto jest ich twórcą. Tworzenie encyklopedii jest jedną z sytuacji tzw. dozwolonego użytku chronionych utworów. W przypadku encyklopedii oznacza to, że dozwolone jest rozpowszechnienie opublikowanych (tzn. takich, które za zezwoleniem twórcy zostały zwielokrotnione i których egzemplarze zostały udostępnione publicznie) utworów plastycznych i fotograficznych, o ile nawiązanie porozumienia z twórcą celem uzyskania jego zezwolenia napotyka trudne do przezwyciężenia przeszkody. Dozwolony użytek nie może naruszać normalnego korzystania z utworu lub godzić w słuszne interesy twórcy. Twórcy przysługuje wówczas prawo do wynagrodzenia (art. 33 ust. 3 ustawy). Należy jednak zaznaczyć, że autorskie prawa majątkowe (czyli prawo do wynagrodzenia) gasną z upływem lat siedemdziesięciu: - od śmierci twórcy, a od utworów współautorskich - od śmierci współtwórcy, który przeżył pozostałych - w odniesieniu do utworu, którego twórca nie jest znany - od daty pierwszego rozpowszechnienia, chyba że pseudonim nie pozostawia wątpliwości co do tożsamości autora lub jeżeli autor ujawnił swoją tożsamość, - w odniesieniu do utworu, do którego autorskie prawa majątkowe przysługują z mocy ustawy innej osobie niż twórca - od daty rozpowszechnienia utworu, a gdy utwór nie został rozpowszechniony - od daty jego ustalenia, - w odniesieniu do utworu audiowizualnego - od śmierci najpóźniej zmarłej z wymienionych osób: głównego reżysera, autora scenariusza, autora dialogów, kompozytora muzyki skomponowanej do utworu audiowizualnego.