Pytanie klienta:
Odpowiedź prawnika:
W ustawie z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych regulującej kwestie podatku od nieruchomości brak jest przepisów dotyczących doręczeń decyzji podatkowych, w związku z powyższym należy zastosować przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz d. 50 z późn. zm., zwana dalej Ord. pod.).
Stosownie do treści art. 144 Ord. pod. organ podatkowy doręcza pisma za pokwitowaniem przez pocztę, swoich pracowników lub przez osoby uprawnione na podstawie odrębnych przepisów.
Pisma doręcza się osobom fizycznym w ich mieszkaniu lub w miejscu pracy (art.148 § 1 Ord.pod.). W przypadku nieobecności adresata w mieszkaniu pisma doręcza się za pokwitowaniem pełnoletniemu domownikowi, sąsiadowi lub dozorcy domu, gdy osoby te podjęły się oddania pisma adresatowi. Zawiadomienie o doręczeniu pisma sąsiadowi lub dozorcy domu umieszcza się w oddawczej skrzynce pocztowej lub na drzwiach mieszkania adresata lub w widocznym miejscu przy wejściu na posesję adresata (art. 149 Ord. pod.)
W myśl art. 150 Ordynacji podatkowej w razie niemożności doręczenia pisma we wskazany powyżej sposób:
1) poczta przechowuje pismo przez okres 14 dni w swojej placówce pocztowej - w przypadku doręczania pisma przez pocztę;
2) pismo składa się na okres 14 dni w urzędzie gminy (miasta) - w przypadku doręczania pisma przez pracownika organu podatkowego lub przez inną upoważnioną osobę.
Adresata zawiadamia się dwukrotnie o pozostawaniu pisma we wskazanym wyżej miejscu. Powtórne zawiadomienie następuje w razie niepodjęcia pisma w terminie 7 dni. Zawiadomienie o pozostawaniu pisma w powyższym miejscu umieszcza się w oddawczej skrzynce pocztowej lub, gdy nie jest to możliwe, na drzwiach mieszkania adresata, jego biura lub innego pomieszczenia, w którym adresat wykonuje swoje czynności zawodowe, bądź w widocznym miejscu przy wejściu na posesję adresata.
W tym przypadku doręczenie uważa się za dokonane z upływem ostatniego dnia 14 dniowego okresu, a pismo pozostawia się w aktach sprawy - jest to tzw. fikcja prawna doręczenia.
Analizując przytoczone przepisy należy stwierdzić, iż możliwość zastosownia doręczenia z art. 150 Ord. pod. nastąpi dopiero w sytuacji, gdy zostały podjęte próby doręczenia z art. 148 § 1 lub 149 Ord. pod. Wobec powyższego w przedstawionym stanie faktycznym Podatnik w celu obalenia domieniamania powinien wykazać, że przepis ten w ogóle nie mógł zostać zastosowany bądź został zastowany wadliwie np. ze względu na fakt iż nie podjęto prób doręczenia przewidzianego w art. 148 § 1 lub 149 Ord. pod. Inną możliwością jest obalenie fikcji prawnej doręczenia poprzez uprawdopodobnienie przez podatnika, że nie wiedział o złożeniu pisma w placówce pocztowej. Przy czym należy tutaj zaznaczyć, iż niewystarczające jest samo zaprzeczenie adresata dot. braku informacji o pozostawieniu pisma w placówce pocztowej, konieczne jest poparcie tego stwierdzenia dowodami, które je uprawdopodobnią.
W myśl art. 53 § 1 Ord. pod. od zaległości podatkowych naliczane są odsetki za zwłokę. Zaległością podatkową jest podatek niezapłacony w terminie płatności.
Odsetki od zaległości podatkowej mają charakter akcesoryjny w stosunku do zaległości podatkowej i powstają jedynie wtedy gdy powstała zaległość podatkowa. Obowiązek naliczania odsetek od zaległości podatkowej jest obligatorjny, powstają one z mocy prawa z chwilą powstania zaległości podatkowej. Bez znaczenia jest tutaj wola stron stosunku prawnopodatkowego oraz fakt czy podatnik bądź organ podatkowy mają świadomość powstania zaległości podatkowej. Decyzja organu wzywająca do zapłaty zaległości podatkowej oraz odsetek za zwłokę ma jedynie charakter deklaratoryjny.
Nie istnieje prawny obowiązek przesłania wezwania do zapłaty zaległości wraz z odestkami za zwłokę niezwłocznie po powstaniu zaległości podatkowej, w związku z powyższym zasadnym wydaje się pogląd, że organ może wezwać do zapłaty zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.