Pytanie klienta:
Odpowiedź prawnika:
Zasadą wynikającą z przepisów kodeksu pracy jest świadczenie pracy przeciętnie przez pięć dni w tygodniu. Zasada ta umożliwia pracodawcy nierównomierne rozłożenie dni wolnych od pracy w poszczególnych tygodniach przyjętego u pracodawcy okresu rozliczeniowego. Tradycyjnie przyjęło się, iż dniem wolnym z tytułu 5 dniowego tygodnia pracy jest sobota, ale pracodawca może wyznaczyć ten dzień w każdym innym dniu tygodnia. Wyjątek tutaj stanowi jedynie niedziela, która jest ustawowo dniem wolnym od pracy (zgodnie z art. 151 9 kodeksu pracy).
Pracodawca może zobowiązać pracownika do pracy w dniu wolnym od pracy z tytułu 5 dniowego tygodnia pracy. Wówczas praca wykonywana w tym dniu jest rekompensowana inaczej niż praca z tytułu godzin nadliczbowych.
W tym przypadku, za pracę w tym dniu pracodawca powinien udzielić inny dzień wolny od pracy, w terminie uzgodnionym z pracownikiem. Pracownikowi przysługuje prawo do otrzymania całego dnia wolnego bez względu na liczbę godzin przepracowanym w dniu wolnym od pracy (Art. 1513 kodeksu pracy).
Oczywiście dla pracodawcy najkorzystniejszą jest sytuacja, w której pracownik pracuje 8 godzin w dniu wolnym od pracy. Wówczas pracodawca praktycznie zmienia tylko termin wykorzystania przez pracownika dnia wolnego z tytułu 5 dniowego tygodnia pracy.
Następnie zastanowić się należy, czy nie doszło do przekroczenia tygodniowej normy pracy. Czyli, czy pracownik przepracował w tygodniu więcej niż 40 godzin. Gdyby do takiej sytuacji doszło, zastosowanie znajdzie ponadto przepis z art. 1511 § 1 pkt 2 (praca w godzinach nadliczbowych), a więc pracownikowi oprócz normalnego wynagrodzenia, przysługiwać będzie dodatek w wysokości 50 % wynagrodzenia. Tak więc, w takim przypadku pracownikowi przysługiwałby zarówno dodatkowy dzień wolny, jak i dodatek z tytułu godzin nadliczbowych.