Pobór opłaty za zajęcia pasa drogowego

Odpowiedź prawnika: Pobór opłaty za zajęcia pasa drogowego

Kwestie związane z udzielenie zezwolenia na zajęcie pasa drogowego, ustaleniem opłaty za zezwolenie lub nałożeniem kary za zajęcie pasa drogowego bez zezwolenia określają przepisy art. 40 i nast. ustawy dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych ^{(1) (2)} (tekst jednolity: Dz. U. 2007 r. Nr 19 poz. 115). Ww. kwestie należą do kompetencji zarządcy drogi.

Drogi publiczne w rozumieniu ustawy to:

1) drogi krajowe; 

2) drogi wojewódzkie; 

3) drogi powiatowe; 

4) drogi gminne. 

Ustalenie kategorii drogi należy do właściwego ministra w drodze rozporządzenia, sejmiku województwa, rady powiatu lub rady gminy w drodze uchwały. Jeżeli w ww. formie nie ustalono kategorii drogi to nie jest to droga publiczna.

Drogi wewnętrzne z kolei nie stanowią żadnej z ww. kategorii – por. art. 8 ust. 1 ustawy o drogach publicznych. Nie są to zatem drogi publiczne. Nawet jeżeli nieruchomość, przez którą biegnie droga wewnętrzna jest własnością gminy to nadal nie jest to droga publiczna w rozumieniu przepisów ustawy o drogach publicznych. Zatem nie jest możliwe ustalenie opłaty za zajęcie pasa drogowego czy też nałożenie kary za zajęcie pasa drogowego bez zezwolenia w trybie art. 40 jeżeli dotyczy to drogi wewnętrznej. Stanowisko to potwierdza Paweł Zaborniak w: Maciejko Wojciech, Zaborniak Paweł Ustawa o drogach publicznych. Komentarz; Warszawa 2010 LexisNexis wydanie I ss. 541: Obowiązek posiadania zezwolenia dotyczy czynności odpowiadających zajęciu pasa drogowego, w znaczeniu przyjętym przez art. 40 ust. 2. Wniosek o wydanie zezwolenia jest wnioskiem bezprzedmiotowym, jeżeli działania, co do zasady zakazane, są planowane poza obszarem przestrzeni zaliczanej do pasa drogowego. Dowód, co do miejsca przeprowadzenia wspomnianych działań, nie jest pełny, jeżeli organ nie dysponuje urzędowym dokumentem geodezyjnym, na którym zostaną określone linie graniczne pasa drogowego oraz kolizje planowanych przez inwestora miejsc przeprowadzenia w tym pasie czynności reglamentowanych (por. wyrok WSA w Warszawie z 3 marca 2006 r., VI SA/Wa 1819/2005, niepubl.). Należy przy tym pamiętać, że art. 40 reguluje sytuację zajęcia pasa drogowego drogi publicznej. Poza zakresem jego oddziaływania pozostają drogi wewnętrzne.

W przypadku zajęcia drogi wewnętrznej położonej na nieruchomości gminy w grę może wchodzi roszczenie o naruszenie posiada oraz żądanie zapłaty za bezumowne korzystanie z nieruchomości na zasadach ogólnych z Kodeksu cywilnego.