Podatek od nieruchomości od pawilonu handlowego
Pytanie:
"Kupiłam pawilon na giełdzie owocowo-warzywnej. Pawilon ten nie jest na stałe związany z gruntem i jest to obiekt rozbieralny. Właściciele takich pawilonów na tej giełdzie płacą czynsz dzierżawny dla właściciela placu za używanie gruntu. Czy taki pawilon traktuje się jako nieruchomość i płaci się za niego podatek od nieruchomości do urzędu miasta? Czy może taki obiekt jest traktowany jako ruchomość? Jeśli jednak jest to nieruchomość, to czy faktura zakupu takiego pawilonu wystarczy jako akt własności, czy może musi to być uregulowane notarialnie? Jak kształtuje się wartość takiego podatku?"
Odpowiedź prawnika: Podatek od nieruchomości od pawilonu handlowego
Zgodnie z art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Tylko odnośnie przeniesienia własności nieruchomości ustawodawca nakazuje stosowanie formy aktu notarialnego, pod rygorem nieważności (art. 158 K.c.). W tej sytuacji przeniesienie własności pawilonu, który nie jest trwale związany z gruntem, nie wymaga zachowania formy aktu notarialnego.
Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają następujące nieruchomości lub obiekty budowlane:
-
grunty,
-
budynki lub ich części,
-
budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
Ustawa powyższa definiuje w art. 1a, co należy rozumieć przez budynki i budowle. Budynkiem w rozumieniu tej ustawy jest obiekt budowlany w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach. Z kolei przez budowlę należy rozumieć obiekt budowlany w rozumieniu przepisów prawa budowlanego niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, a także urządzenie budowlane w rozumieniu przepisów prawa budowlanego związane z obiektem budowlanym, które zapewnia możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem. Zgodnie z art. 3 pkt 3 Prawa budowlanego, przez budowlę należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: lotniska, drogi, linie kolejowe, mosty, wiadukty, tunele, przepusty techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową. Budowla jest zatem obiektem budowlanym, a za ten Prawo budowlane uznaje: budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi, budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami oraz obiekty małej architektury.
Z pewnością pawilon, o którym mowa, nie jest budynkiem. Jeśli jednak stanowi on całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami, może być uznany za budowlę, od której trzeba będzie płacić podatek do nieruchomości. Podatnik powinien w razie wątpliwości, zwrócić się w tej sprawie do właściwego organu (wójta, burmistrza albo prezydenta) o wydanie pisemnej interpretacji, jeśli nie jest w stanie zakwalifikować pawilonu do budowli.
Gdyby uznać omawiany pawilon za budowlę, wówczas podlegałaby ona opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości. Podstawę opodatkowania tym podatkiem stanowiłaby wartość, o której mowa w przepisach o podatkach dochodowych, ustalona na dzień 1 stycznia roku podatkowego, stanowiąca podstawę obliczania amortyzacji w tym roku, niepomniejszona o odpisy amortyzacyjne, a w przypadku budowli całkowicie zamortyzowanych - ich wartość z dnia 1 stycznia roku, w którym dokonano ostatniego odpisu amortyzacyjnego. Jeżeli jednak obowiązek podatkowy w zakresie podatku od nieruchomości od budowli powstał w ciągu roku podatkowego - podstawą opodatkowania jest wartość stanowiąca podstawę obliczania amortyzacji na dzień powstania obowiązku podatkowego. Jeżeli od budowli lub ich części nie dokonuje się odpisów amortyzacyjnych - podstawę opodatkowania stanowi ich wartość rynkowa określona przez podatnika (art. 4 ust. 1 pkt 3, ust. 3 i 5 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych). Wysokość stawek podatku od nieruchomościod określa rada gminy, w drodze uchwały, z tym że stawki nie mogą przekroczyć rocznie od budowli - 2% ich wartości.
Zespół prawników
e-prawnik.pl
Skomentuj artykuł - Twoje zdanie jest ważne
Czy uważasz, że artykuł zawiera wszystkie istotne informacje? Czy jest coś, co powinniśmy uzupełnić? A może masz własne doświadczenia związane z tematem artykułu?