Podwyższenie alimentów

Odpowiedź prawnika: Podwyższenie alimentów

Art. 135 § 1 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego wskazuje na sposób, w jaki ustala się wysokość świadczeń alimentacyjnych. Zgodnie z jego brzmieniem, zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Oznacza to, że zasądzając alimenty sąd bierze pod uwagę wydatki niezbędne do pokrycia kosztów związanych z utrzymaniem dziecka, ale jednocześnie musi rozważyć, jakie kwoty rzeczywiście będzie w stanie uiszczać osoba zobowiązana. Nie można zatem wykluczyć sytuacji, w której sąd podniesie kwotę alimentów nawet o 200%, jeżeli przemawiać będą za tym potrzeby dziecka, a zobowiązany, z uwagi na swój stan majątkowy, będzie w stanie wykładać taką kwotę bez narażenia się na popadnięcie w niedostatek.

Możliwa jest również sytuacja, w której ustalona przez sąd kwota alimentów będzie wyższa, niż pozwalają na to możliwości zarobkowe zobowiązanego. Stanie się tak jednak tylko jeżeli w ciągu ostatnich trzech lat przed sądowym dochodzeniem świadczeń alimentacyjnych osoba, która była już do tych świadczeń zobowiązana, bez żadnego powodu zrzekła się prawa majątkowego lub w inny sposób dopuściła do jego utraty albo jeżeli zrzekła się zatrudnienia lub zmieniła je na mniej zyskowne. Wówczas nie uwzględnia się wynikłej stąd zmiany przy ustalaniu zakresu świadczeń alimentacyjnych (art. 136 k.r.o.).

Jeżeli chodzi o wyrok zaoczny, to zgodnie z art. 339 § 1 k.p.c. sąd może go wydać, jeżeli pozwany nie stawił się na posiedzenie wyznaczone na rozprawę albo mimo stawienia się nie bierze udziału w rozprawie. Wyrok wydany w nieobecności pozwanego nie będzie zaoczny, jeżeli pozwany żądał przeprowadzenia rozprawy w swej nieobecności albo składał już w sprawie wyjaśnienia ustnie lub na piśmie (art. 340 k.p.c.).

W związku z powyższym w celu uniknięcia wydania wyroku zaocznego możliwe jest wniesienie przed pierwszą rozprawą pisemnej odpowiedzi na pozew. W piśmie tym należy ustosunkować się do żądania powoda i w uzasadnieniu wskazać wszelkie okoliczności, jakie uważa się za istotne w danej sprawie. W tym samym piśmie procesowym można również składać wnioski dowodowe na okoliczności przywołane w odpowiedzi na pozew, a także wnosić o przeprowadzenie rozprawy pod nieobecność pozwanego.

W celu obrony swoich praw przed sądem możliwe jest również ustanowienie pełnomocnika procesowego. Art. 87 k.p.c. reguluje kwestię tego, kto może być takim pełnomocnikiem. Poza adwokatem lub radcą prawnym mogą to być przede wszystkim: osoba sprawująca zarząd majątkiem lub interesami strony oraz osoba pozostająca ze stroną w stałym stosunku zlecenia, jeżeli przedmiot sprawy wchodzi w zakres tego zlecenia, współuczestnik sporu, jak również rodzice, małżonek, rodzeństwo lub zstępni strony oraz osoby pozostające ze stroną w stosunku przysposobienia.

Warto też pamiętać, że nawet jeżeli zostanie wydany wyrok zaoczny, to pozwanemu przysługuje od niego sprzeciw w terminie tygodnia od doręczenia mu tego wyroku. W piśmie zawierającym sprzeciw pozwany powinien przytoczyć zarzuty przeciwko żądaniu pozwu oraz fakty i dowody na ich uzasadnienie.