Pytanie klienta:
Odpowiedź prawnika:
Treść art. 6 ustawy Kodeks cywilny brzmi:
Art. 6. Ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne.
Przepis ten ustanawia główną regułę dowodową polskiego prawa cywilnego. Jak słusznie wskazuje Stanisław Dmowski: „Ten, kto, powołując się na przysługujące mu prawo, żąda czegoś od innej osoby, obowiązany jest udowodnić fakty (okoliczności faktyczne) uzasadniające to żądanie, ten zaś, kto odmawia uczynienia zadość żądaniu, a więc neguje uprawnienie żądającego, obowiązany jest udowodnić fakty wskazujące na to, że uprawnienie żądającemu nie przysługuje.” - tak w „Komentarz do kodeksu cywilnego. Księga pierwsza. Część ogólna”, Warszawa 2009, Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis (wydanie IX) ss. 556. Oznacza to, że sąd wyznaczył termin, w którym ma Pan przedstawić wnioski dowodowe na poparcie swoich twierdzeń. Czyli ma Pan wskazać, w terminie wyznaczonym przez sąd, sposób w jaki chce Pan udowodnić swoje twierdzenia (np. przez wezwanie jakich świadków, przedstawienie dokumentów). Konsekwencją prawną będzie to, że jeżeli nie przedstawi Pan swoich dowodów to sąd da wiarę twierdzeniom strony przeciwnej (o ile ona przedstawi przekonujące go dowody).
Nie ma to związku z formą czynności prawnej zastrzeżoną pod rygorem nieważności, co oznacza, że jakaś czynność prawna dla zachowania ważności, musi zostać dokonana w określonej formie, np. sprzedaż nieruchomości musi nastąpić w formie aktu notarialnego, inaczej będzie nieważna.