Pytanie klienta:
Odpowiedź prawnika:
Zastosowanie w tym stanie rzeczy mieć będzie reguła opisana w art. 125 par. 1 kodeksu postępowania cywilnego. Wedle jego treści roszczenie stwierdzone prawomocnym orzeczeniem sądu lub innego organu powołanego do rozpoznawania spraw danego rodzaju albo orzeczeniem sądu polubownego, jak również roszczenie stwierdzone ugodą zawartą przed sądem albo przed sądem polubownym albo ugodą zawartą przed mediatorem i zatwierdzoną przez sąd, przedawnia się z upływem lat dziesięciu, chociażby termin przedawnienia roszczeń tego rodzaju był krótszy. Jeżeli stwierdzone w ten sposób roszczenie obejmuje świadczenia okresowe, roszczenie o świadczenia okresowe należne w przyszłości ulega przedawnieniu trzyletniemu. Innymi słowy, roszczenie stwierdzone tytułem wykonawczym może być dochodzone przez wierzyciela jedynie w okresie 10 lat. Nawet, gdyby po upływie tego okresu wierzyciel próbował dochodzić „przedawnionego” roszczenia na drodze sądowej, dłużnik może skutecznie bronić się zarzutem przedawnienia opartym na treści powołanego wyżej przepisu. Jeśli wierzyciel dochodził wierzytelności stwierdzonej wyrokiem, to doszło do przerwania biegu przedawnienia i do czasu zakończenia postępowania komorniczego nie biegnie on na nowo.