Przyczynienie się do szkody a zadośćuczynienie

Odpowiedź prawnika: Przyczynienie się do szkody a zadośćuczynienie

Powołana w pytaniu reguła zawarta jest w treści art. 362 kodeksu cywilnego. Istotna wypowiedź w odniesieniu do relacji tej reguły do kwestii wysokości zadośćuczynienia pieniężnego za krzywdę zawarta jest w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 28 lipca 1970 r. sygn. akt I CR 304/70. Sąd uznał, że szczególny charakter świadczenia, jakim jest przewidziane w art. 445 § 1 k.c. zadośćuczynienie pieniężne za doznaną krzywdę, nie pozwala stosować do niego w sposób mechaniczny przepisu art. 362 k.c. o odpowiednim zmniejszeniu wysokości odszkodowania ze względu na przyczynienie się poszkodowanego. Pogląd ten nie oznacza wszak, że stopień przyczynienia się poszkodowanego do powstania lub zwiększenia szkody nie będzie miał w ogóle wpływu na zakres wysokości zadośćuczynienia pieniężnego za krzywdę doznaną przez poszkodowanego. Sąd Najwyższy założył jedynie, że nieuprawnionym będzie automatyczne odniesienie reguły z art. 362 kc do zadośćuczynienia pieniężnego. Decydować będzie całokształt okoliczności faktycznych rozpatrywanej przez sąd sprawy. Może się bowiem okazać, że okoliczności związane z postaniem szkody przemawiać będą za tym, aby przy ocenie wysokości zadośćuczynienia pieniężnego należnego poszkodowanemu uwzględnić jednak stopień przyczynienia się go do powstania lub zwiększenia szkody.