Roszczenia regresowego dłużników solidarnych
Pytanie:
"W związku z nieuregulowanymi płatnościami kontrahent wniósł do sądu sprawę o wydanie nakazu zapłaty, ale pominął jednego ze wspólników, który w międzyczasie ze spółki wystąpił. W czasie, gdy dług powstał, niepozwany przez kontrahenta wspólnik był jeszcze wspólnikiem tej spółki. Pozostali wspólnicy spłacili inne należności powstałe w czasie, gdy były wspólnik uczestniczył jeszcze w spółce cywilnej i wystąpili wobec niego z roszczeniem regresowym. Nie zawarli w nim jednak należności wobec kontrahenta wymienionego na początku, ponieważ w owym czasie tej należności nie spłacili. Od tej pory minęło pięć lat. Wierzyciel domaga się teraz zapłaty i prawdopodobnie dojdzie do zawarcia ugody pomiędzy nim, a pozwanymi wtedy wspólnikami byłej już spółki cywilnej. Czy wspólnicy mogą po spełnieniu świadczenia wystąpić z roszczeniem regresowym wobec niepozwanego wtedy przez wierzyciela wspólnika?"
Odpowiedź prawnika: Roszczenia regresowego dłużników solidarnych
Wspólnicy spółki cywilnej odpowiadają za zobowiązania spółki solidarnie. Solidarna odpowiedzialność oznacza, że wierzyciel może domagać się całego świadczenia od wszystkich, albo tylko od niektórych współdłużników. Wierzyciel mógł więc wystąpić z pozwem o wydanie nakazu zapłaty tylko przeciwko niektórym dłużnikom. Dłużnikom po spełnieniu świadczenia wobec wierzyciela przysługuje roszczenie regresowe wobec pozostałych dłużników, którzy nie spełnili świadczenia, do którego byli zobowiązani.
Nie wiemy kiedy powstało zobowiązanie, z którego wynika roszczenie wierzyciela. Termin przedawnienia co do zasady wynosi 10 lat, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej - trzy lata. Bieg terminu przedawnienia przerywa każda czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym, przedsięwzięta bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia. Wniesienie przez wierzyciela pozwu o zapłatę spowodowało przerwanie biegu terminu przedawnienia, ale tylko wobec tych dłużników, wobec których wierzyciel dochodził zaspokojenia roszczenia. Roszczenie stwierdzone prawomocnym orzeczeniem sądu przedawnia się z upływem 10 lat. Możliwe więc, że w przedstawionym stanie faktycznym roszczenie w stosunku do dłużnika, wobec którego wierzyciel nie dochodził przed sądem spełnienia uległo już przedawnieniu, natomiast prawdopodobnie nie uległo jeszcze przedawnieniu wobec pozostałych dłużników.
Współdłużnik może powoływać się na szereg zarzutów wobec dłużników, którzy spełnili świadczenie i występują teraz z roszczeniem regresowym wobec tego współdłużnika. Nie jest jednak dopuszczalne, aby współdłużnik ten powoływał się na to, że roszczenie wierzyciela w stosunku do niego uległo przedawnieniu, jeżeli roszczenie wierzyciela w stosunku do pozostałych dłużników, który spełnili to świadczenie, w chwili spełnienia nie było przedawnione. Powołanie się na zarzut przedawnienia jest zasadne tylko w przypadku, gdy dłużnik spełnił świadczenie, które wobec niego było juz przedawnione. Jeżeli więc nie upłynął jeszcze 10-letni termin przedawnienia roszczenia wynikającego z wydanego nakazu zapłaty, współdłużnik który świadczenia nie spełnił nie może powoływać się na zarzut przedawnienia wobec pozostałych współdłużników, którzy świadczenie spełnili i występują wobec niego z roszczeniem regresowym.
Skomentuj artykuł - Twoje zdanie jest ważne
Czy uważasz, że artykuł zawiera wszystkie istotne informacje? Czy jest coś, co powinniśmy uzupełnić? A może masz własne doświadczenia związane z tematem artykułu?