Studia podyplomowe przychodem pracownika
Pytanie:
"Pracodawca sfinansował pracownikowi udział w studiach podyplomowych związanych z działalnością firmy. Czy oplata za studia podyplomowe stanowi przychód dla pracownika podlegający opodatkowaniu i "ozusowaniu"?"
Odpowiedź prawnika: Studia podyplomowe przychodem pracownika
Podstawowym aktem prawnym regulującym opodatkowanie przychodów pracowników jest ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W myśl art. 11 ust. 1 wskazanej wyżej ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. W art. 12 ust. 1 tej ustawy ustawodawca zawarł zapis, iż za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego pracownika, z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymywanych za czas urlopu szkoleniowego oraz za czas zwolnień z części dnia pracy, przysługujących pracownikom podejmującym naukę w szkołach lub podnoszącym kwalifikacje zawodowe w formach pozaszkolnych.
Odrębnymi przepisami, na które powołuje się powyższy przepis jest rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 października 1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych (Dz. U. 1993 r. Nr 103 poz. 472 ze zm.).
Podnoszenie kwalifikacji zawodowych przez pracowników może odbywać się w dwóch formach:
-
szkolnej, do której zaliczana jest nauka w szkołach podstawowych, średnich i wyższych,
-
pozaszkolnej, do której zalicza się studia podyplomowe, kursy, seminaria, staże zawodowe, staże specjalizacyjne.
Podstawą do uczestniczenia pracownika w jednej z wymienionych form podnoszenia kwalifikacji zawodowych jest skierowanie na szkolenie wystawione przez pracodawcę zgodnie z ww. rozporządzeniem. Otrzymanie skierowania od pracodawcy gwarantuje pracownikowi prawo do świadczeń wymienionych w rozporządzeniu i jednocześnie do zwolnienia tych świadczeń z podatku dochodowego na podstawie cytowanego art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Jeżeli natomiast podnoszenie kwalifikacji przez pracownika było jego indywidualnym zgłoszeniem, nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 90 ww. ustawy. Umowa zawarta pomiędzy pracodawcą, a pracownikiem nie jest skierowaniem, o którym mowa w rozporządzeniu, a jedynie uzgodnieniem warunków refundacji kosztów nauki. W takim przypadku świadczenie wypłacone pracownikowi z tytułu pokrycia kosztów nauki związanych z jego kształceniem bez skierowania zakładu pracy, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz ozusowaniu.
Powyższe znajduje potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych (por. postanowienie Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 16 lutego 2005 r., sygn. IMUS-1471/DPF/415/1/2005/ML).
Warto przeczytać również:
Skomentuj artykuł - Twoje zdanie jest ważne
Czy uważasz, że artykuł zawiera wszystkie istotne informacje? Czy jest coś, co powinniśmy uzupełnić? A może masz własne doświadczenia związane z tematem artykułu?