Wysokość emerytury jest uzależniona od wielkości podstawy jej wymiaru, liczby lat składkowych i nieskładkowych oraz wysokości kwoty bazowej, będącej stałym składnikiem emerytury. Część stała emerytury jest równa dla wszystkich i wynosi 24% kwoty przeciętnego wynagrodzenia pomniejszonego o potrącone od ubezpieczonych składki na ubezpieczenie społeczne. Część indywidualna jest zależna od liczby posiadanych okresów składkowych i nieskładkowych. Okres składkowy to okres zatrudnienia, kiedy pracownik pobierał wynagrodzenie lub zasiłki z ubezpieczenia społecznego (chodzi o zasiłek chorobowy, macierzyński lub opiekuńczy albo rentę chorobową). Natomiast okres pobierania zasiłku przedemerytalnego i świadczenia przedemerytalnego (choć istnieją jeszcze inne wyłączenia) należą do okresów nieskładkowych. Z tego powodu pobieranie świadczenia lub zasiłku przedemerytalnego ma znaczenie dla wysokości emerytury, ponieważ za każdy rok okresów składkowych przysługuje 1,3% podstawy wymiaru emerytury, a za każdy rok okresów nieskładkowych 0,7% podstawy wymiaru emerytury.