Pytanie klienta:
Odpowiedź prawnika:
Zasadniczo udostępnienie informacji publicznej powinno nastąpić bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku. Jeśli jednak informacja nie może być udzielona w tym terminie podmiot zobowiązany do jej udostępnienia powiadamia w terminie 14 dni od złożenia wniosku o powodach opóźnienia oraz o terminie w jakim informacja zostanie udzielona, nie dłuższym jednak niż 2 miesiące od dnia złożenia wniosku. Trudno określić jakie dokładnie przyczyny mogłyby skutkować opóźnieniem w udzieleniu informacji publicznej. Można tylko przykładowo ująć, że chodziłoby o wielkość zakresu żądanej informacji, ilość wniosków rozpatrywanych przez organ, konieczność zwrócenia się do innych podmiotów o udostępnienie dokumentów itp. Jak podkreśla M. Jabłoński („Udostępnianie informacji publicznej w trybie wnioskowym” Wyd. PRESSCOM sp. z o.o., 2009 r.) z uprawnienia z art. 13 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej organ może skorzystać, gdy wniosek o udzielenie takiej informacji zawiera wiele skomplikowanych pytań, co do których istnieją nawet wątpliwości czy dotyczą one informacji publicznej. Nie podejmujemy się także oceny czy taka sytuacja świadczy o złej organizacji urzędu, być może faktycznie zakres żądanych przez Pana informacji jest na tyle szeroki, że organ potrzebuje więcej czasu na ich zebranie i udostępnienie niż przewidziany przez ustawodawcę okres dwutygodniowy. Ponadto autor ten wskazuje, że jeśli uprawnionemu do żądania przedstawienia jakiejś informacji publicznej można udzielić odpowiedzi na część pytań od razu, a na część w terminie późniejszym, to przesunięcie terminu o 2 miesiące byłoby nawet korzystniejsze dla tego wnioskodawcy. Wydaje się, że udzielenie jednej odpowiedzi na wszystkie pytania dałoby lepszy obraz stanu faktycznego, niż wysyłanie kilku odpowiedzi „na raty” w różnym czasie.
Dopiero nie podjęcie żadnych czynności przez organ w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku (tj. brak udostępnienia informacji publicznej czy też brak informacji o przedłużeniu tego terminu) może być rozważane na płaszczyźnie bezczynności organu, a zatem uzasadniałoby wniesienie skargi na bezczynność organu. Na takim stanowisku stoi zarówno NSA (wyrok z dnia 18 marca 2005 r., sygn. OSK 1209/2004 niepubl.), jak i WSA we Wrocławiu (wyrok z dnia 25 listopada 2005 r., sygn. IV SAB/Wr 57/2005, niepubl.). Przy czym wiadomość o braku informacji publicznej – przyp. red.) w zasobach zobowiązanego usuwa stan jego bezczynności w zakresie udostępnienia danych, o jakie wniósł uprawniony. Skarga w takim przypadku nie jest zasadna (Rozbicka-Ostrowska Mirosława, Kamińska Irena „Ustawa o dostępie do informacji publicznej. Komentarz” Warszawa 2008 Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis (wydanie I) ss. 176).