Samochód ciężarowy w spółce cywilnej

Odpowiedź prawnika: Samochód ciężarowy w spółce cywilnej

Art. 862 Kodeksu cywilnego umożliwia wspólnikom spółki cywilnej wniesienie rzeczy tylko do używania. Oznacza to, że wspólnik nie wnosi do spółki rzecz na własność, a jedynie do czasowego korzystania.

Jeżeli zatem dwaj wspólnicy spółki cywilnej zamierzają używać w spółce samochodu będącego ich własnością, powinni raczej wnieść go do spółki do używania, a nie zawierać umowy użyczenia ze spółką, gdyż w przypadku zawarcia umowy użyczenia w zasadzie zawarliby umowę ze samymi sobą i użyczyli sobie samochód.

Niestety zawarcie m.in. umowy spółki cywilnej oraz każda zmiana umowy spółki cywilnej, z którą wiąże się wniesienie lub podwyższenie wkładów do spółki, powoduje obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych (art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. k) oraz art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych). Przy oddaniu spółce rzeczy lub praw majątkowych do nieodpłatnego używania w sposób szczególny ukształtowana jest jednak podstawa opodatkowania. Przepis art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. e) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych stanowi, że przy oddaniu spółce rzeczy lub praw majątkowych do nieodpłatnego używania podstawę opodatkowania stanowi roczna wartość nieodpłatnego używania, którą przyjmuje się w wysokości 4% wartości rzeczy lub prawa majątkowego oddanego do nieodpłatnego używania. Przykładowo, jeśli z umowy spółki wynika, że rzecz została wniesiona do używania na trzy lata, podstawa opodatkowania w takim wypadku będzie wynosiła 12% wartości tej rzeczy, a podatek wyniesie 0,5% od tych 12%.

Jak stanowi art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 46 wskazanej wyżej ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów poniesionych wydatków zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 36, z tytułu używania niewprowadzonego do ewidencji środków trwałych samochodu osobowego, w tym także stanowiącego własność osoby prowadzącej działalność gospodarczą, dla potrzeb działalności gospodarczej podatnika - w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za 1 km przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra; w celu ustalenia faktycznego przebiegu samochodu podatnik jest obowiązany do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

Zatem w przypadku samochodu ciężarowego, nawet nie wprowadzonego do ewidencji środków trwałych, nie istnieje wymóg prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu w celu ujmowania wydatków do kosztów.

Ograniczenia prawa odliczania VAT dotyczą tylko samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony (art. 86 ust. 3 ustawy o VAT). W przypadku pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 tony nie ma ograniczeń w prawie odliczania VAT. W przypadku pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony odliczenie VAT przysługuje, jeżeli spełniają wymagania określone w art. 86 ust. 4 ustawy o VAT, co stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań (art. 86 ust. 5 ustawy o VAT). Kopię zaświadczenia podatnik jest obowiązany dostarczyć, w terminie 14 dni od dnia jego otrzymania, do naczelnika urzędu skarbowego.

Polecamy także:

• Firmowy samochód jako środek trwały w kosztach i przychodach podatkowych

• Samochód osobowy i ciężarowy w podatku dochodowym

• Jak prawidłowo rozliczać wydatki na prywatny samochód używany w firmie?

• Samochody osobowe i rozliczanie podatku VAT