Umowy cywilnoprawne a szkolenie bhp i badania
Pytanie:
"Zawarliśmy umowę - zlecenia dla Kierownika NZOZ. Kierownik oprócz leczenia pacjentów, zajmuje się organizacją pracy zatrudnionych w NZOZ pracowników. Sam również ma ustalone dni i godziny pracy. Podlega bezpośrednio Dyrektorowi. Praca w naszej placówce nie jest podstawowym miejscem pracy. Kierownik, o którym mowa jest zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy w placówce służby zdrowia jako ordynator oddziału. 1/ Czy w powyższej sytuacji Kierownik NZOZ powinien zostać przeszkolony w zakresie wstępnego szkolenia bhp? 2/ Czy powinien zostać skierowany na wstępne badania lekarskie?"
Odpowiedź prawnika: Umowy cywilnoprawne a szkolenie bhp i badania
Ad. 1
W świetle art. 304 kodeksu pracy (kp) pracodawca jest obowiązany zapewnić bezpieczne i higieniczne warunki pracy osobom fizycznym wykonującym pracę na innej podstawie niż stosunek pracy w zakładzie pracy lub w miejscu wyznaczonym przez pracodawcę. Zgodnie z art. 3041 obowiązki przestrzegania przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, w zakresie określonym przez pracodawcę, ciążą również na osobach fizycznych wykonujących pracę na innej podstawie niż stosunek pracy w zakładzie pracy lub w miejscu wyznaczonym przez pracodawcę. Przestrzeganie tych zasad i przepisów stanowi podstawowy obowiązek tych osób, mimo że nie są one pracownikami w rozumieniu art. 2 kp.
Pracodawca określa, w jakim zakresie obowiązki pracowników wymienione w art. 211 kp ciążą na osobach świadczących pracę na innej podstawie niż stosunek pracy. W literaturze podkreśla się jednak, że art. 3041 może być rozumiany tylko jako nałożenie na pracodawcę obowiązku skonkretyzowania w odniesieniu do tych osób obowiązków ciążących na pracownikach na podstawie art. 211 kp. Takie rozumienie przepisu art. 3041 zapewnia zgodność polskiego prawa z prawem Unii Europejskiej. Wykładnia art. 3041 wskazująca, że pracodawca może w odniesieniu do osób świadczących pracę na innej podstawie niż stosunek pracy ograniczyć obowiązki ciążące na pracownikach na podstawie art. 211, byłaby wykładnią prowadzącą do powstania sprzeczności tego przepisu z postanowieniami dyrektywy nr 89/391/EWG.
Dyrektywa nr 89/391/EWG ma więc zastosowanie do wszystkich stosunków prawnych, w ramach których jest świadczona praca zarobkowa na rzecz innego podmiotu. Artykuł 12 dyrektywy stanowi, że pracodawca powinien zapewnić, aby każdy pracownik otrzymał odpowiednie przeszkolenie w zakresie bezpieczeństwa i zdrowia pracowników, w szczególności w postaci przyswojenia informacji i instrukcji specyficznych dla swojego miejsca pracy lub rodzaju wykonywanych czynności: podczas przyjmowania do pracy, w wypadku przeniesienia na inne stanowisko robocze, w wypadku wprowadzenia nowego wyposażenia lub zmiany wyposażenia miejsca pracy, w wypadku wprowadzenia nowej technologii. Szkolenie powinno być: dostosowane, z uwzględnieniem charakteru występujących nowych lub zmienionych zagrożeń, oraz powtarzane okresowo, jeżeli jest to konieczne.
W świetle orzecznictwa ETS prawo krajowe należy interpretować zgodnie z prawem wspólnotowym tak dalece, jak jest to możliwe, czyli w ramach przysługującego organom stosującym prawo luzu decyzyjnego i uprawnienia do wykładni wyrażeń nieostrych prawa krajowego (por. orz. ETS z dnia 10 kwietnia 1984 r., C-14/83 (von Colson), „Zbiór Orzeczeń" 1984, s. 1891; orz. ETS z dnia 4 lutego 1988 r., C-157/86 (Murphy), „Zbiór Orzeczeń" 1988, s. 673). W związku z tym należy stwierdzić, że pracodawca ma obowiązek przeszkolenia w zakresie BHP osoby zatrudnionej na podstawie umowy zlecenia.
Ad. 2
Zgodnie z art. 5 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o służbie medycyny pracy (Dz. U. 2004 r. Nr 125 poz. 1317 ze zm.) obowiązek objęcia profilaktyczną opieką zdrowotną spoczywa na pracodawcach w odniesieniu do:
pracowników;
osób pozostających w stosunku służbowym;
osób wykonujących pracę na podstawie umowy o pracę nakładczą.
Z kolei profilaktyczną opieką zdrowotną służby medycyny pracy obejmuje się, na ich wniosek:
osoby prowadzące działalność gospodarczą na własny rachunek i osoby z nimi współpracujące;
osoby wykonujące pracę na innej podstawie niż stosunek pracy, z wyjątkiem osób wymienionych powyżej;
rolników indywidualnych i pracujących z nimi domowników oraz członków spółdzielni produkcji rolnej;
byłych pracowników oraz osoby, które wykonywały pracę na innej podstawie niż stosunek pracy, a także osoby, które pozostawały w stosunku służbowym.
W związku z powyższy, pracodawca nie ma obowiązku kierować na wstępna badania osoby z którą nawiązuje współpracę na podstawie umowy cywilnoprawnej - tu umowy zlecenia.
Skomentuj artykuł - Twoje zdanie jest ważne
Czy uważasz, że artykuł zawiera wszystkie istotne informacje? Czy jest coś, co powinniśmy uzupełnić? A może masz własne doświadczenia związane z tematem artykułu?